Από την ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος προκύπτουν πέραν από την αδιαμφισβήτητη απόρριψη της Κυβέρνησης και του κ. Τσίπρα, δυο-τρία σημαντικά ευρήματα.
Πρώτον: είναι εμφανής σε μεγάλο ποσοστό η «ανυπακοή» του εκλογικού σώματος σε πολιτικές παλαιού τύπου εξαγορασμένης καθοδήγησης και χειραγώγησης.
Του Σταύρου Γ. Μιχαηλίδη*
Δεύτερον: η άμεση αντίδρασή του, δίκην αυτοδικίας (περίπτωση Κυμπουρόπουλου), σε ανοίκειες και απρεπείς συμπεριφορές τύπου ‘’Πολάκη’’ και
Τρίτον: η αγωνία η οποία εκδηλώθηκε θετικά (γύρισαν την πλάτη στην Χ.Α.) με απόρριψη υπερ-ρεαλιστικών θέσεων επί εθνικών θεμάτων και πολιτικές ακραίου λαϊκισμού όπως αυτές που υιοθέτησε και στηρίχθηκε η αντιπαραγωγική καταστρεπτική τετραετής συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Η 26η του διαχρονικά πλήρους από αποφράδες ημέρες Μαΐου πρέπει να είναι εκκίνηση μιας δημιουργικής και ανορθωτικής πορείας. Αυτό καταγράφει το προχθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα.
Αυτήν την έκδηλη αγωνία και επιθυμία εκφράζει η επιδοκιμασία του Κυριάκου Μητσοτάκη και από την μεγάλη πλειοψηφία των νέων ηλικίας 17-24 ετών που εμπιστεύτηκαν την υπεύθυνη πολιτική του πρόταση.
Η πρώτη «τουφεκιά» του πολιτικού δίκαννου ήταν ευθύβολη. Σε τρεις-τέσσερις εβδομάδες θα πέσει και η δεύτερη για να αποτελειώσει την ανευθυνότητα, τον λαϊκισμό και την ιδιοτέλεια.
*Υποναύαρχος (ε.α.) Λ.Σ.