Η Ισλανδία είναι μια χώρα που στο μυαλό μας είναι συνυφασμένη με τον πάγο και όχι άδικα αφού το ίδιο το όνομά της παραπέμπει σε «γη του πάγου» (Iceland).
Με την ευκαιρία να επισημάνουμε ότι δεν είναι ακριβώς έτσι αφού μόλις το 10% της έκτασης της χώρα καλύπτεται από πάγο.
Με έκπληξη μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι στην Ισλανδία κυριαρχεί η έντονη βλάστηση, ειδικά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα θερμά ρεύματα του βόρειου Ατλαντικού ωκεανού που διατηρεί το κλίμα του νησιού σχετικά ήπιο και τις ακτές του χωρίς πάγο καθ ‘όλη τη διάρκεια του χειμώνα, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται τόσο κοντά στον αρκτικό κύκλο.
Ο θρύλος λέει ότι οι Βίκινγκ άποικοι της Ισλανδίας επέλεξαν αυτό το όνομα για να κρατήσουν τους ανθρώπους που θέλουν να εγκατασταθούν στο νησί μακριά, αναφέρει το perierga.gr.
Ήλπιζαν ότι η λέξη «πάγος» θα αποθάρρυνε τους ανθρώπους να ταξιδέψουν στην Ισλανδίακαι να ανακαλύψουν ότι πρόκειται για ένα πράσινο νησί. Αλλά αυτό είναι μόνο ένας μύθος.
Παρ’ όλα αυτά βέβαια η Ισλανδία είναι ένα βόρειο κράτος και ακούγεται τουλάχιστον παράδοξο να εισάγει πάγο! Όχι μόνο γιατί την έχουμε συνδέσει με τα παγωμένα τοπία αλλά και γιατί οι καιρικές συνθήκες είναι τέτοιες που φανταζόμαστε ότι η χρήση πάγου δεν είναι και τόσο… απαραίτητη. Ωστόσο η πραγματικότητα μας εκπλήσσει καθώς η Ισλανδία εισάγει σημαντικές ποσότητες πάγου. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Η εξήγηση είναι μάλλον απλή. Η Ισλανδία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές πετρελαίου για να καλύψει τις ενεργειακές της ανάγκες ενώ παράλληλα το βιοτικό επίπεδο είναι υψηλό με τους Ισλανδούς να απολαμβάνουν μερικούς από τους υψηλότερους μισθούς στον κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι τα πάντα σχεδόν είναι πολύ ακριβά στην Ισλανδία και οτιδήποτε κατασκευάζεται στη χώρα τελικά αποδεικνύεται δαπανηρό.
Ο πάγος που εισάγεται από άλλες χώρες είναι φθηνότερος από ότι να παραχθεί στο νησί. Έτσι, η Ισλανδία εισάγει τόνους πάγου από τη Νορβηγία, τη Βρετανία ακόμη και από τις Ηνωμένες Πολιτείες.