Με την πανδημία του κορονοϊού να επικρέμαται επί της κεφαλής μας, μετά την Κίνα απ’ όπου προήλθε η θανατηφόρα ίωση, και οι χώρες της Ευρώπης πήραν εσπευσμένα μέτρα, με σκοπό να φρενάρουν την εξέλιξη του ιού αφενός, προκειμένου να κρατήσουν όρθιο το σύστημα υγείας τους και αφετέρου για να σώσουν ζωές ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού τους.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Με αφορμή τον πόλεμο κατά του κορωνοϊού, ο Προέδρος Τραμπ με μια αιφνιδιαστική κίνηση εκδήλωσε τα «φιλικά» του αισθήματα απέναντι στην Ευρώπη, εξαγγέλλοντας την διακοπή των πτήσεων από την γηραιά ήπειρο προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Κι αυτό χωρίς καμιά συνεννόηση, πριν εξαγγείλει την απόφαση αυτή, με τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τη διαμαρτυρία των Ευρωπαίων ο πλανητάρχης έκανε ότι δεν την άκουσε. Η εξαίρεση του Ηνωμένου Βασιλείου από το εμπάργκο των πτήσεων προς τις ΗΠΑ, και η κυνική στάση του Μπόρις Τζόνσον στο θέμα αυτό, κάνει φανερές τις προθέσεις του Τραμπ απέναντι στην Ευρώπη, μολονότι και στην χώρα αυτή δεν λείπουν τα κρούσματα του Covit-19.
Μπορεί από τον κορωνοϊό να κινδυνεύουν σε πολλές χώρες να καταρρεύσουν τα συστήματα υγείας, όμως εξ ίσου κινδυνεύουν να καταρρεύσουν και οι δημοκρατικοί θεσμοί, μια και αυταρχικές ηγεσίες, σε κάποια κράτη απειλούν την παγκόσμια ειρήνη και την ασφάλεια.
Μπορεί οι ηγέτες τους να εκλέγονται με τις συνήθεις διαδικασίες της καθολικής ψήφου, όμως η άσκηση της εξουσίας, γίνεται με αυταρχικό τρόπο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αυτά του Πούτιν και του Ερντογάν.
Κοινό τους στοιχείο, ότι έχουν φυλακίσει και γενικά εξοντώσει κάθε διαφορετική έκφραση γνώμης. Έχουν συγκεντρώσει στο πρόσωπό τους όλες τις εξουσίες, εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική και έχουν υπό τον έλεγχό τους τον Τύπο.
Και οι δύο, έχουν εξοπλιστεί σαν αστακοί και συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα σε πολλές πολεμικές συγκρούσεις. Η συμμαχία Πούτιν – Ερντογάν έφερε σε δύσκολη θέση ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με αφορμή και την αγορά των πυραυλικών συστημάτων S-400.
Παρά τις αντιρρήσεις και τις προειδοποιήσεις από την πλευρά της Συμμαχίας
και τα ψηφίσματα του Κογκρέσου στις ΗΠΑ, ο Ερντογάν προμηθεύτηκε τα οπλικά αυτά συστήματα, που η Τουρκία άλλοτε τα θεωρούσε επιθετικά, όπως συνέβη με την περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και άλλοτε αμυντικά όταν η αγορά τους έγινε από την Άγκυρα.
Οι καλές και ενδεχομένως αμοιβαίου συμφέροντος σχέσεις Ερνογάν-Τραμπ απέτρεψαν τις κυρώσεις, που τα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ έχουν θεσμοθετήσει. Όσο για το ΝΑΤΟ, παραλίγο να πάρει απόφαση υπέρ της επιθετικής δραστηριότητας της Τουρκίας σε μια τρίτη χώρα, στο Ιντλίμπ, που ανήκει εδαφικά στη Συρία.
Η στάση γενικά του ΝΑΤΟ επιβεβαιώνει τον πρόεδρο της Γαλλίας, Ε. Μακρόν, που θεωρεί την Βορειοατλαντική συμμαχία νεκρό σώμα. Το βλέπουμε και στη χώρα μας, μια και κωφεύει στις επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας, παριστάνοντας τον Πόντιο Πιλάτο.
Τώρα σε ότι αφορά τους Προέδρους Πούτιν και Ερντογάν. Ο πρώτος άλλαξε το Σύνταγμα της Ρωσίας και τώρα θα μπορεί να παραμείνει Πρόεδρος και για άλλα 16 χρόνια. Όσοι τον αντιπολιτεύονται βγαίνουν με ποικίλες δράσεις και κινήσεις εκτός πολιτικής σκηνής.
Ο Ερντογάν από την πλευρά του, αφού καθάρισε κάθε άλλη φωνή στο εσωτερικό του και φυλάκισε δεκάδες χιλιάδες, με το πρόσχημα ότι ήταν γκιουλενιστές, έστησε μια τεράστια βιομηχανία οπλικών συστημάτων και άρχισε τις επιθετικές του ενέργειες.
Με πρόσημο τον πατριωτισμό, γράφε επεκτατική πολιτική, επιτέθηκε στη Συρία, προκειμένου να εξοντώσει τον κουρδικό πληθυσμό, που κατοικεί στο Βόρειο τμήμα της χώρας, που εγκατέλειψε στην τύχη του ο Τραμπ, αφού έκαναν την βρώμικη δουλειά καταλύοντας το λεγόμενο Ισλαμικό κράτος των τζιχαντιστών. Τώρα ζητάει να χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να εγκαταστήσει εκεί πρόσφυγες που βρίσκονται στην Τουρκία.
Ταυτόχρονα επικαλούμενος συμφωνία με το ψευδοκράτος, επιχειρεί στην θαλάσσια περιοχή του νότου της Κυπριακής Δημοκρατίας γεωτρήσεις, τις οποίες παρακολουθούν με περισσή απάθεια, οι πλουσιοπάροχα αμειβόμενοι διεθνείς δημόσιοι υπάλληλοι του ΟΗΕ.
Στη συνέχεια έκανε μια παράνομη από κάθε άποψη συμφωνία, με τον υπό κατάρρευση πρωθυπουργό της Τρίπολης Σάρατζ, παρά τα αντίθετα ψηφίσματα του Λιβυκού Κοινοβουλίου για την οριοθέτηση ΑΟΖ, μη όμορων χωρών, αγνοώντας τα δικαιώματα της Κρήτης και των Δωδεκανήσων.
Και τέλος επιδιώκει εδώ και ένα δεκαήμερο με την χρησιμοποίηση μεταναστών από Αφγανιστάν, Ιράκ κλπ. με ιαχές υπέρ του νεοσουλτάνου και συνθήματα τζιχαντιστών να εισβάλουν στον Έβρο υπό την επίβλεψη, καθοδήγηση και ενίσχυση της στρατοχωροφυλακής των λεγεωνάριων του Ερντογάν.
Βλέπουμε ότι στις χώρες που δεν υπάρχουν πραγματικές δημοκρατικές λειτουργίες και ισχύει σε αυτές η αρχή ενός ανδρός, ο κίνδυνος πολεμικών συρράξεων αυξάνεται σημαντικά, μια και οι εγωπαθείς ηγέτες τους, ζουν το Ναπολεόντειο μεγαλείο τους.
Με αυτά τα δεδομένα χώρες σαν την Ελλάδα, οφείλουν να κινηθούν αφενός διπλωματικά και αφετέρου αμυντικά, προκειμένου στο μέτρο του δυνατού, να θωρακίσουν όσο γίνεται περισσότερο τα σύνορά τους.
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, οι πολιτικές κοκορομαχίες είναι περιττές. Ας ακούσουν τη φωνή των πολιτών που στην συντριπτική τους πλειοψηφία ζητούν ενότητα και δράση για την προάσπιση της ασφάλειας της χώρας και των πολιτών…