Τρίτη και 13 με Πανσέληνο ο Τσίπρας εξομολογήθηκε τον έρωτα του στον Καμμένο, όπου ο γνωστός πια Πάνος, κουνούσε το κεφάλι του καταφατικά και ένα τεράστιο χαμόγελο φώτιζε το πρόσωπό του, σαν ο Αλέξης αναφερόταν στη πρώτη τους γνωριμία στη Νίσυρο πριν κάμποσα χρόνια.
Της Ευτυχίας Λαμπροπούλου
Φάνταζαν στα μάτια όλων μας σαν ένα ερωτευμένο ζευγάρι που θυμάται τα πρώτα χρόνια του έρωτα τους. Τι μήπως δεν είναι έτσι;
Εκείνο που δένει αυτά τα δύο παιδιά είναι η λατρεία και ο έρωτας που τρέφουν για την εξουσία. Ο μεν ως πρόεδρος του δεκαπενταμελούς με το σύνθημα «κάτσε καλά Γεράσιμε» να καθιερώνεται πολιτικά… Όπως η Άντζελα Δημητρίου με το φωτιά στα Σαββατόβραδα σουξέ έκαναν και οι δύο που κρατάνε ως σήμερα!
Για τον Πάνο ας είναι καλά η Νέα Δημοκρατία και τα στασίδια που του έδινε. Ιδεολογία… Τι ιδεολογίες και κουραφέξαλα ποιος καταλαβαίνει από αυτά;
Δυστυχώς, για πολλούς η Αριστερά δεν υπάρχει πια την πάτησε το τρένο του ΣΥΡΙΖΑ καθώς περνούσε από πάνω της… Ο Αλέξης αν έχει προσφέρει κάτι ουσιαστικό σε αυτόν τον τόπο από την μεταπολίτευση και μετά είναι την απόλυτη απομυθοποίηση του όρου.
Σε λίγα χρόνια όσοι ακούνε τη λέξη Αριστερά, αριστερός κλπ παράγωγα θα γελάνε. Όσα έγραψαν οι αριστεροί εδώ και χρόνια με μια μονοκοντυλιά τα διέγραψε ο Αλέξης.
Για να πάμε τώρα στη σχέση του με τον Πάνο είναι σχέση αλληλεξάρτησης Πάνος χωρίς Αλέξη δεν υπάρχει και Αλέξης χωρίς Πάνο δεν ζει πολιτικά. Όποτε εδώ δεν υπάρχουν ιδεολογίες, αξιακές αρχές που τους ενώνουν αλλά αρρωστημένα πάθη.
Ζούμε σε εποχές, όπου ταγοί για να κρατήσουν την εξουσία πωλούσαν παραμύθι και έδιναν ψίχουλα στο λαό για να τον έχουν υποχείριό τους.
Πριν λίγο καιρό διαβάζοντας βιβλίο ενός Ρώσου συγγραφέα διαπίστωσα πως η Σταλινική Αριστερά είχε ως μέλημα της τη φτωχοποίηση του λαού έτσι ώστε να αποκτά η ίδια υπόσταση καθώς έδινε για παροχές ψιχία. Άραγε μας θυμίζει κάτι αυτό;
Κατά τ’ άλλα μια κοινωνία μοιραία και άβουλη απολαμβάνει από τις οθόνες τον έρωτα Αλέξη και Πάνου, σχολιάζει τον έρωτά τους στα Social media και μακάρια κοιμάται. Καληνύχτα Ελλάδα!