«Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις», συμπυκνωμένη λαϊκή σοφία αιώνων.
Αυτή η ταπεινή έκφραση οφείλει να είναι πάντοτε στο πίσω μέρος του μυαλού των πολιτικών μας όχι μόνο για τα καθημερινά αλλά ακόμα και στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της Χώρας.
Του Σταύρου Γ. Μιχαηλίδη*
Σε διακρατικές διαφορές, η εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων ικανοποιείται αποτελεσματικότερα όταν επιδεικνύεται σωφροσύνη συνάμα με αποφασιστικότητα και κυρίως, όταν αποφεύγονται βερμπαλισμοί που αναπόφευκτα προκαλούν ανεπιθύμητες αντιδράσεις.
Η σημερινή διακυβέρνηση, δεν ακολούθησε ούτε ως αντιπολίτευση αυτούς τους ‘’κανόνες’’, αλλά δυστυχώς ούτε και ως Κυβέρνηση, εμπλέκοντας την Χώρα σε καταστάσεις σοβαρών εθνικών ‘’προσβολών’’.
Και μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι. Την Κυβέρνηση του κυρίου Τσίπρα την χαρακτηρίζει ο ανόητος ‘’εθνικολαϊκισμός’’ και ο αφελής ‘’υπερρεαλισμός’’.
Και οι δύο τάσεις οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα: αυτό της δημιουργίας προϋποθέσεων η Χώρα να διολισθαίνει σε πεδία μεγάλων δοκιμασιών.
Από την μια, οι ‘’εφηβικοί’’ βερμπαλισμοί του κυρίου Καμμένου και από την άλλη, η υπερρεαλιστική ‘’αφέλεια’’ όπως πολλάκις εκφράζεται σε εθνικής διάστασης θέματα από τους κυρίους Κοτζιά, Βούτση, Φίλη κλπ.
Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και ζοφερή. Η Χώρα πυορροεί από κακοφορμισμένες πληγές στην κανονικότητα της λειτουργίας της και στην διασφάλιση της κυριαρχίας της.
Για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια Έλληνες στρατιώτες ευρίσκονται φυλακισμένοι σε τουρκικές φυλακές. Αυτή είναι η τραγική αλήθεια και αυτό που διαδραματίζεται κύριε Πρωθυπουργέ, δεν είναι συνηθισμένο μεθοριακό συμβάν. Είναι εθνική ήττα ουσίας και μηνυμάτων.
Συνηθισμένο μεθοριακό συμβάν θα ήταν όταν, μετά από λίγες ώρες από την διαπίστωση του επεισοδίου, οι στρατιώτες μας επέστρεφαν στις μονάδες τους.
Είναι εμφανώς εθνικά επικίνδυνη η πολιτεία σας, κύριε Πρωθυπουργέ.
Δεν ξέρετε πού πάτε γιατί, αν γνωρίζατε, ο ‘’κόσμος’’ θα παραμέριζε να περάσετε, αλλά εσείς σκοντάφτετε συνεχώς και κοστίζει πολύ στην Ελλάδα και στους Έλληνες.
*Υποναύαρχος (ε.α.) Λ.Σ.