Την ώρα που η ελληνική κοινωνία επιχειρεί να ξεπεράσει το σοκ του κορωνοϊού και να ανοίξει τα φτερά της που θα επαναφέρουν τη χώρα στους γνώριμους ρυθμούς της κανονικότητας, έρχεται ο κακός γείτονας και με σχέδιο επιδιώκει να αποσταθεροποιήσει την Ελλάδα και να ανακόψει αυτή την πορεία για την ανάταξη και την επανεκκίνηση.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Μεθοδευμένα και με μακροχρόνιο σχεδιασμό η Τουρκία απειλεί την χώρα μας σε πολλά μέτωπα. Από τον Έβρο και το Αιγαίο μέχρι την Μεσόγειο δίπλα στα νησιά Ρόδο, Κάρπαθο και Κρήτη.
Στον Έβρο αφού είδε η Άγκυρα ότι δεν πέτυχε να διασπάσει το αρραγές ελληνικό μέτωπο, δεν αφήνει ευκαιρία να πέσει κάτω. Τις παραμονές ενός ακόμη εορταστικού τριημέρου του Αγίου Πνεύματος, όπως έκανε την Καθαρή Δευτέρα, διαδίδει fake news, που έρχονται σαν συνέχεια των δηλώσεων Τσαβούσογλου ότι δήθεν προωθούνται και πάλι στα χερσαία σύνορα μας μετανάστες.
Βεβαίως κάτι τέτοιο δεν συνέβη, όμως ο στόχος ήταν η άσκηση μιας νέου τύπου τρομοκρατίας προκειμένου να έχει κάτω από συνεχή πίεση τις ελληνικές Αρχές. Ταυτόχρονα στο Ανατολικό Αιγαίο σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής συνοδεύουν επίσημα πια φουσκωτά με μετανάστες, μέχρι την οριογραμμή της ελληνικής κυριαρχίας.
Παράλληλα δημοσιεύουν χάρτες που βρίσκονται εντός της ελληνικής ΑΟΖ, με βάση το παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο, βάζουν την τουρκική κρατική εταιρία να διεκδικήσει τις περιοχές αυτές για έρευνες, με σκοπό την εξόρυξη υδρογονανθράκων.
Και διαδίδουν μετά την συνάντηση Ερντογάν – Σάρατζ, ότι θα επιχειρήσουν έρευνες και σε περιοχές που έχει ήδη χαρτογραφήσει η Ελλάδα στα νοτιοανατολικά της Κρήτης.
Ο Ερντογάν έφτασε στο σημείο να ανακοινώσει ότι μελετούν τον τρόπο που θα μετατρέψουν την Αγία Σοφία σε τζαμί. Η βαρβαρότητα δεν έχει αρχή και τέλος.
Γιατί το μνημείο αυτό της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, έχει ήδη πολλές φορές επιδοτηθεί από την UNESCO για την συντήρησή του, με δεδομένο και προϋπόθεση να παραμείνει μουσείο κάτι που συμβαίνει από το 1933.
Έφτασε στο σημείο ο νεοσουλτάνος να ισχυριστεί, για να δικαιολογήσει την πρόθεσή του αυτή, ότι δεν υπάρχει τζαμί στην Αθήνα, όταν είναι ήδη γνωστό ότι έχει κατασκευασθεί με έξοδα του ελληνικού κράτους χώρος λατρείας για τους μουσουλμάνους στον Βοτανικό.
Σε όλο αυτό το επιθετικό κλίμα που καλλιεργεί η Άγκυρα, η Ελλάδα κινείται αμυντικά με βάση το δόγμα του κατευνασμού και των υποτονικών αντιδράσεων στο θηρίο που βρυχάται.
Τώρα ακούμε για μια ακόμη φορά ότι γίνονται κινήσεις για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο. Κατά καιρούς έχουν γίνει πολλές προσπάθειες οριοθέτησης ΑΟΖ με όμορες χώρες. Η συμφωνία έγινε με την Αλβανία, αλλά με παρέμβαση της Άγκυρας ακυρώθηκε με πρωταγωνιστή τον Έντι Ράμα που κατάφερε να ανατρέψει τα συμφωνηθέντα με δικαστική απόφαση,
Η Ελλάδα έναντι αυτής της συμφωνίας είχε δώσει πράσινο φως για να για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Αλβανίας με την Ε.Ε. Τι έγινε μετά από αυτή την απόφαση; Απλά τα Τίρανα κέρδισαν την ενταξιακή τους πορεία και η Ελλάδα απώλεσε μια πρώτη συμφωνία για την ΑΟΖ με όμορο κράτος.
Δεν έμεινε όμως εκεί ο Έντι Ράμα. Εκχώρησε μια ναυτική βάση στην Τουρκία και τώρα συζητά να εγκαταστήσει μετανάστες, που θα του στείλει ο Ερντογάν στα ελληνοαλβανικά σύνορα δηλ. στα χωριά που ζει η ελληνική μειονότητα.
Με την Ιταλία υπάρχει από το 1977 συμφωνία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Δεν έχει όμως παρά τις κατά καιρούς διαπραγματεύσεις καταστεί δυνατόν να επεκταθεί η συμφωνία και για την ΑΟΖ.
Κι αυτό γιατί οι Ιταλοί αλιείς αντιδρούν, μια και χωρίς αυτή τη συμφωνία μπορούν να ψαρεύουν εντός της ελληνικής ΑΟΖ. Παράλληλα στο θέμα της Λιβύης, αλλά και της Κύπρου με την ΕΝΙ, η Ρώμη δείχνει να το παίζει σε διπλό ταμπλό, μια και βρίσκεται σε στενή επαφή με την Άγκυρα και δεν θέλει να την κακοκαρδίσει.
Η ελληνικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, παρά τις φιλίες με τον Καντάφι και την διαμεσολάβηση για μια σημαντική συνάντηση στην Κρήτη με τον Φρανσουά Μιτεράν δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν με τη Λιβύη για την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Κι αυτό, γιατί ο Καντάφι ήθελε να κλείσει τον κόλπο της Σύρτης και να κάνει να ευθυγραμμίσει την ακτογραμμή του..
Αντίθετα ο Ερντογάν προσέγγισε από νωρίς τα νέα πρόσωπα της Λιβύης, μετά την ανατροπή του Καντάφι από το 2011, με σκοπό να συνάψει συμφωνία για οριοθέτηση της ΑΟΖ, με στόχο να αποκόψει την Ελλάδα από την Μεσόγειο.
Αρχικά δεν κατάφερε τον στόχο του. Όταν ο Σάρατζ ήταν έτοιμος να καταρρεύσει με τον Χαφτάρ να προελαύνει και να βρίσκεται επτά χιλιόμετρα από το κέντρο της Τρίπολης, έδωσε στον Ερντογάν ότι ζητούσε για να σώσει το τομάρι του.
Και η Αθήνα τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια; Απλά τίποτα.
Και φτάνουμε στην Αίγυπτο που το συζητάει αλλά διαφωνεί με το Καστελόριζο, μια και δεν θέλει να προκαλέσει την Τουρκία. Ακούμε ότι μπορεί να γίνει μερική οριοθέτηση. Να δούμε τι σημαίνει αυτό και αν τελικά φτάσει η Ελλάδα σε μια συμφωνία με την Αίγυπτο.
Η δικαιολογία γιατί δεν κάνει η χώρα μας ανακήρυξη της ΑΟΖ, όπως έχει το δικαίωμα και να καλέσει παράλληλα τα όμορα κράτη να διαπραγματευθούν με προοπτική τη συμφωνία και σε περίπτωση διαφωνίας να συντάξουν ένα συνυποσχετικό για να πάνε στα διεθνή δικαστήρια να αποφασίσουν η απάντηση που ακούγεται είναι, αν προϋπάρξει μια συμφωνία, θα βοηθήσει στην ανακήρυξη.
Αυτή η άποψη μοιάζει με προφάσεις εν αμαρτίαις, μια και το ένα δεν προϋποθέτει το άλλο, ούτε επηρεάζει το άλλο δηλ. την ανακήρυξη.
Παρά την ύπαρξη ικανών διπλωματών διαπιστώνει κανείς την αδυναμία επίτευξης, έστω και μιας συμφωνίας, για την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Τι συμβαίνει και η Ελλάδα έχει αποτύχει σε όλες τις προσπάθειες; Πολύ απλά το πολιτικό προσωπικό αποδείχθηκε κατώτερο των περιστάσεων.
Γιατί η Κύπρος πέτυχε τρεις συμφωνίες με όμορα κράτη και καμία η Ελλάδα; Κάτι συμβαίνει με το πολιτικό σύστημα της χώρας, που δεν έκανε έγκαιρα τις σωστές κινήσεις στην διπλωματική σκακιέρα.
Έτσι βλέπουμε καθημερινά να κερδίζει η Τουρκία σε Αιγαίο και Μεσόγειο να προχωράει ανενόχλητη με παράνομες ενέργειες και να αποθρασύνεται βλέποντας την χώρα μας, να μην έχει στρατηγική να μην έχει μακροπρόθεσμους στόχους και να προσπαθεί με αμυντικές κινήσεις, της τελευταίας στιγμής, να αποφύγει τα χειρότερα…