Η συνέντευξη στην «Καθημερινή της Κυριακής», του απερχόμενου Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, είναι αποκαλυπτική των πραγματικών προθέσεων της επίσκεψής του στη χώρα μας. Η επίσκεψη του Αμερικανού πρόεδρου αφορά ευθέως συζητήσεις για το σχέδιο αναθεώρησης της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης του 1923.
Του Β. Κοψαχείλη
Διεθνολόγος, Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Οπως έχω γράψει και στο παρελθόν, η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923 εξέφραζε τα συμφέροντα των Αγγλο -Γάλλων της εποχής και όχι τα Αμερικανικά. Ομοίως, μετά την κρίση του Σουέζ (1956-57) και την ανάληψη της ηγεσίας της περιοχής από τους Αμερικανούς με το Δόγμα Αιζενχάουερ, δεν εκφράστηκε τότε μια νέα Αμερικανική τάξη πραγμάτων στην περιοχή, αλλά απλά οι ΗΠΑ κληρονόμησαν την Αγγλο-Γαλλική πρόταση που είχε σφραγιστεί με την Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης.
Με την «Αραβική Άνοιξη» του 2010-2012 οι ΗΠΑ επιχείρησαν ανεπιτυχώς να δημιουργήσουν μια νέα, δική τους αυτή τη φορά, τάξη πραγμάτων στην περιοχή, πριν αποχωρήσουν από εκεί ως φυσική παρουσία αλλά όχι ως συμφέροντα.
Σήμερα, με αφορμή το ενεργειακό ενδιαφέρον της Ανατολικής Μεσογείου και την αποδοχή ενός κάκιστου ξαναζεσταμένου Σχεδίου Ανάν ως βάση συζήτησης για την επίλυση του Κυπριακού, ο κ. Ομπάμα έρχεται στην Αθήνα να στείλει το μήνυμα ότι χωρίς την ικανοποίηση των συμφερόντων της Τουρκίας στην περιοχή, ειρήνη και σταθερότητα δεν θα υπάρξει, και προς τούτο κοιτάξτε τι έγινε στη Μεσοποταμία.
Ελπίζει ότι μπροστά στον κίνδυνο της συνολικής αποσταθεροποίησης, η Ελλάδα θα υποχωρήσει στους πολυεπίπεδους Τουρκικούς εκβιασμούς, ομοίως θα πράξει και η Κύπρος, θα ασκηθεί πίεση από Ισραήλ και Αίγυπτο προς Ελλάδα και Κύπρο διότι διακυβεύονται δικά τους ζωτικά ενεργειακά συμφέροντα και τέλος θα μας πιέσουν και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας για να μην χρειαστεί να ξεβολευτούν από τον βαθύ ύπνο στον οποίο, τουλάχιστο γεωπολιτικά, βρίσκονται.
Τα όσα έρχεται να μας πει, αφορούν τη συνέχεια των όσων έγιναν και πρόκειτε να γίνουν στη Μεσοποταμία. Με την δημιουργία Αυτόνομης Κουρδικής Περιοχής στο Ιράκ το 2005, οι ΗΠΑ πρώτες έβαλαν το πρώτο καρφί στο φέρετρο της Συνθήκης της Λωζάνης. Και στους σχεδιασμούς τους, η μετα-Λωζάνη Τουρκία έχει ρόλο ισχυρής περιφερειακής δύναμης, τόσο ισχυρής ώστε να εκλαμβάνεται από Ρωσία και Γερμανία ώς αντίπαλος και όχι ως γεωστρατηγικό τους υποχείριο.
Ελπίζουν πως σταδιακά θα υπάρξει σύγκρουση συμφερόντων των τριών μεταξύ τους, κατάσταση που θα τους φθείρει ανεπανόρθωτα χωρίς οι ΗΠΑ να έχουν ξοδέψει ένα δολάριο ή να έχουν ρίξει μια σφαίρα!
Σε αντάλλαγμα θα πάρουμε υποσχέσεις! Την Κύπρο την φλερτάρουν εδώ και καιρό με το όνειρο ότι μετά τη λύση θα γίνει ένας παράδεισος πλούτου και ευημερίας.
Σε εμάς το παραμύθι έχει τίτλο «κούρεμα χρέους»! Τελικά η Αμερικανική πολιτική έχει συνέχεια!
Ο απερχόμενος Αμερικανός Πρόεδρος έρχεται φιλικά να μας προειδοποιήσει. Μετά θα μεταβεί στο Βερολίνο να προειδοποιήσει την Άγκελα Μέρκελ, η οποία πολύ καθηστερημένα κατάλαβε τι ακριβώς συμβαίνει και πόσα τραγικά λάθη έκανε. Μένει να δούμε τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια…