Τις πρώτες δυο φορές που βρέθηκα στη Βιέννη, δεν υπήρχε ελεύθερος χρόνος για οτιδήποτε άλλο έκτος από επαγγελματικές υποχρεώσεις.
Συναντήσεις, διαπραγματεύσεις, συζητήσεις ακόμα και στη διάρκεια του φαγητού, και επιστροφή αργά το βράδυ σ’ ένα ξενοδοχείο.
Κάποιο καλοκαίρι αποφάσισα πως θα πρέπει να γνωρίσω καλύτερα την πρωτεύουσα της Αυστρίας, και να δω όσα μπορεί να δει ένας επισκέπτης που δεν κουβαλάει το φορτίο των σφιχτών επαγγελματικών υποχρεώσεων.
Του Κώστα Νεοφώτιστου*
Η τουριστικη πλευρα της επισκεψης μου, περιελαμβανε και μια περιστροφικη βολτα στον τροχο του παρκου Prater. Σε αντιθεση με την ροδα του Καμινη (που στηθηκε αλλα δεν λειτουργησε) ο τροχος του Prater μαζευει καθημερινα εκατονταδες επισκεπτες. Ισως βοηθαει το γεγονος οτι δεν γερνει, ουτε βρισκεται στριμωγμενος στην πιο κεντρικη πλατεια της πολης, αναμεσα σε κτιρια.
Επιβατης σ’ενα απο τα βαγονια του τροχου, εκμεταλλευτηκα την συντομη σταση του στο ψηλοτερο σημειο της τροχιας, για να δω απο ψηλα το περιγραμμα της πολης.
Την προσοχη μου τραβηξε ενα αγνωστο εργοστασιο που φαινοταν αχνα στο βαθος του οριζοντα, κυριως χαρις την ψηλη καμιναδα του που απελευθερωνε εναν υπολευκο καπνο.Ρωτησα τι εργοστασιο ηταν και μου απαντησαν πως ειναι η μοναδα πυρολυσης των απορριμμάτων της Βιεννης.
Παραλαμβανει σχεδον καθημερινα τα βιολογικα απορριματα που εχουν μεινει μετα την πρωτη και δευτερη διαλογη των ανακυκλωσιμων υλικων, τα επεξεργαζεται πυρολυτικα και παραγει 1,9 εκατομυρια κυβικα μετρα αεριου, 8.500 ΜWh ενεργειας και θερμανση για σχεδον 1.300 κατοικιες.
Οσο για τον υπολευκο καπνο που εβλεπα, ηταν μερος απο τα 25.000 κυβικα μετρα αερα/ωρα που διοχετευονται στο συστημα καθαρισμου και εξυγειανσης πριν ξεπροβαλουν υπολευκα και αβλαβη στην ατμοσφαιρα.
Ο συνομιλητης μου, αγνοωντας την ενοχη που ηδη αισθανομουν σκεπτομενος τον τροπο που διαχειριζομαστε τα αστικα απορρίμματα στην Αθηνα, συνεχισε διευκρινιζοντας οτι οι Βιεννεζοι κανουν την πρωτη διαλογη στα σπιτια τους, διαχωριζοντας τα καθε ειδους πλαστικα, χαρτια, γυαλια και αλουμινια.
Η δευτερη διαλογη, στις μοναδες ανακυκλωσης εχει, σαν στοχο να ομαδοποιησει τις διαφορες κατηγοριες του καθε υλικου (π.χ. πλαστικα PVC, PS, HDPE, LDPE, χαρτονια, λευκα και εγχρωμα γυαλια, κλπ). Απωτερος σκοπος ειναι να μεινουν αποκλειστικα βιολογικα και βιοδασπασιμα απορρίμματα, ωστε να προωθηθουν για πυρολυση.
Τελος, ολοκληρωσε την ενημερωση του, αραδιαζοντας μια σειρα απο χρησιμα υλικα που παραγονται απο τα τελικα υπολείμματα των απορριμμάτων (φυσικο λιπασμα, καθαρο καρβουνο οικιακης χρησης, κλπ).
Απο εκεινη την ημερα περασαν πολλα χρονια αλλα καμμια ελληνικη κυβερνηση, δεξια ή δεξιοτερη, σοσιαλιστικη ή σοσιαληστικη, φιλελευθερη ή ανελευθερη, αριστερη ή ψευτοαριστεριζουσα, απολυτως καμμια δεν εκανε το παραμικρο για την παραγωγικη επιλυση του προβληματος των αστικων απορριματων.
Ειναι, δε, εντυπωσιακο οτι δεν διανοηθηκε κανεις ουτε καν να αντιγραψει μια αναλογη τεχνολογια.
Οχι στηνοντας απο την αρχη ενα τετοιο εργοστασιο (δεν υπαρχει τετοια τεχνογνωσια στην ελληνιτσα) αλλα ζητωντας, εστω, απο ξενους οικους να αναλαβουν την κατασκευη του.
Αντι να πεταχτουν απο τα παραθυρα τοσα λεφτα για επενδυσεις-φαντασματα, ας ηταν λιγοτερες οι λαθροχειριες των διαφορων ΕΣΠΑ ωστε να δημιουργηθει και κατι χρησιμο για την κοινωνια.
Παντως, μου ειναι καπως δυσκολο να μεμφομαι την εκαστοτε πολιτικη ηγεσια και να αφηνω στο απυροβλητο τους α-κοινωνητους και μη-πολιτες τουτης της χωρας. Με ενοχλει βαθυτατα η αδιαφορια τους και η απολυτη ελλειψη κοινωνικης παιδειας.
Ακομα κι εκεινοι που εχουν ‘’φραγκα’’ (οπως αρεσκονται να λενε) παραμενουν απεραντα απαιδευτοι, ακοινωνητοι και αγροικοι. Με ενοχλουν οι κατοικοι της γειτονιας μου, που φροντισαν να γεμισουν τους μπλε καδους της ανακυκλωσης με καθε ειδους βιολογικα απορρίμματα.
Με εξοργιζουν οι αγνωστοι δημοτες της περιοχης, που θεωρησαν πως ειναι η καταλληλη στιγμη να κανουν εκτεταμενη εκκαθαριση στα σπιτια τους και να αραδιασουν στα πεζοδρομια και διπλα στους ηδη γεματους καδους σπασμενα ντουλαπια, παληες καρεκλες και ομπρελες θαλασσης, μεχρι και μια λεκανη τουαλετας.
Το θεωρω απολυτη ελλειψη κοινωνικης υπευθυνοτητας να εχουν ολοι οι περιοικοι βεραντες απο 30 μεχρι και 120 τετραγωνικα μετρα αλλα να μην βρισκουν ουτε μια γωνια για να συγκεντρωσουν τα σκουπιδια τους μεχρι να δοθει λυση στο προβλημα που δημιουργησε η αλλη γελοιοτητα που λεγεται ‘’συνδικαλισμος συμβασιουχων’’.
Και ειναι η επιτομη της γελοιοτητας να ακουω ολους αυτους να υποστηριζουν το ‘’Μενουμε Ευρωπη’’.
*Πρωην ανωτερο στελεχος επιχειρησεων