Θα μπορούσε να εχει μέλλον η κεντροαριστερά στη χώρα μας με τον σημερινό πρωθυπουργό και αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ επικεφαλής της,όταν στο Κοινοβούλιο υπουργος της κυβέρνησης του κάνει λόγο για τη δημοκρατία «του» και τη δημοκρατία «μας»;
Ο παιδικός μου φίλος, ο Γιώργος είναι από τα γεννοφάσκια του κεντρώος,ποτέ όμως δεν ψήφισε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Γ. Παπανδρεου. Για πολλά χρόνια οι προτιμήσεις του πήγαιναν διαδοχικά στη Συμμαχία, στο ΚΟΔΗΣΟ, στη ΝΔ του Κων. Μητσοτάκη και στους Κ. Σημιτη και Γ.Α. Παπανδρεου. Σημερα βλέπει με καλό μάτι τη Φωφη Γεννηματα, αλλά τον προβληματίζει κατα πόσον θα μπορέσει να αντισταθεί στις φιλοδοξίες του εξουσιολαγνου Αλέξη Τσίπρα, που παντού δηλώνει ότι την ελληνική κεντροαριστερά την έχει στην τσέπη του!
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Προσφατα λοιπόν, ο παιδικός φίλος με ρώτησε αν αυτό θα μπορούσε να συμβεί και αν ναι τι θα σήμαινε».
Ξέρω ότι δεν τον πας τον Τσίπρα, πλην όμως εσυ έγραψες ποια και πόση στήριξη έχει απ´εξω και πόση βοήθεια του έχουν προσφέρει ηγέτες που πριν λίγα χρόνια τους έβριζε. Γιατι λοιπόν οι ίδιοι άνθρωποι να μην τον φέρουν και στην κεφαλή της κεντροαριστεράς;
«Ναι όλα είναι πιθανά,»απάντησα στον φιλο.Προσθεσα όμως ότι για τους έμπειρους Ευρωπαίους- κυρίως -ηγέτες, ο Τσιπρας είναι μια πολιτική φούσκα στην οποιαν δεν έχουν καμμία απολύτως εμπιστοσύνη.
Οι Μέρκελ, Μακρόν, Γιούνκερ, και άλλοι γνωρίζουν ότι ο Τσιπρας για να κράτηθει στην εξουσία και ενδεχομένως για να υπηρετήσει μεσοπρόθεσμες πολιτικές του φιλοδοξίες, έπρεπε να κάνει αρκετές παραχωρήσεις και κυρίως να στείλει στα σκουπίδια την ιδεολογία του.
Του ήταν αναγκαίο επίσης να αποκτήσει διεθνή ερείσματα, τα οποία συνεπάγονταν διευθετήσεις σοβαρών για τη Δύση θεμάτων, όπως το Μακεδονικό για παράδειγμα.Υπεγραψε έτσι τη Συμφωνία των Πρεσπών, από την οποιαν ευελπιστεί ότι θα κερδίσει και Νόμπελ
Πίσω απ´ολα αυτά όμως, στους διεθνείς επαΐοντες,είναι γνωστό, ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός και οι πολιτικές του πρακτικές δεν είναι από αυτές που εμπνέουν εμπιστοσύνη.
Για παράδειγμα,η στάση του απέναντι στο καθεστώς Μαδουρο δημιούργησε αρκετά ερωτηματικά σε Ευρώπη και ΗΠΑ, με τους Αμερικανούς να καλούν στην Ουάσιγκτον τον πρέσβη τους στην Ελλάδα για εξηγήσεις.
Μπορεί το γεγονός αυτό να μη πολύ σχολιάστηκε πλην όμως, κατα την εκτίμηση μας έχει σοβαρό ειδικό βάρος.
Ειναι προφανές ότι οι ΗΠΑ, θέλουν επακριβώς να μάθουν με ποιον έχουν να κάνουν.
Κατα συνέπεια είναι πολύ πιθανόν λίαν προσεχώς η εικόνα Τσίπρα να αρχίσει να τσαλακώνεται, πράγμα που τίποτε απολύτως δεν θα προσφέρει στην ελληνική κεντροαριστερά.
Αναφορικά τώρα με το προφίλ και την εικόνα του Αλέξη Τσίπρα στο εσωτερικό, μετά την κοττερολογία και τις χυδαιότητες του Παύλου Πολάκη, εντός και εκτός Βουλής, οπου εντελως κυνικά και χυδαία μιλησε για δύο δημοκρατιες {«μας» και «σας»} καποιος κόσμος αρχίζει να βλέπει την πραγματικότητα των ανθρώπων της εξουσίας. Τόσον απο πλευράς ηθους, οσο και στό επίπεδο της γενικότερης περιφρονησης που εχουν για την κοινή νοημοσύνη.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις ετσι, δείχνουν ότι η κατάσταση κινείται σε χαμηλό επίπεδο και δεν πρόκειται να αλλάξει πολύ εύκολα.
Αντιθετα τα πράγματα θα μπορούσαν να πάρουν άσχημη τροπή, αν η Ελλάδα συνεχίσει να τελεί υπό ασθενική ανάπτυξη, συνοδευόμενη και από υπερφορολόγηση, πενιχρή ρευστότητα και επικίνδυνα ευάλωτο τραπεζικό σύστημα.
Και όσο οι επενδυτές θα απέχουν από την αγορά μας, οι προοπτικές της χώρας σε όλα τα επίπεδα θα σκοτεινιάζουν. Οποιες και όσες προσπάθειες καταβάλλουν οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες, οι οποίοι στην ουσία «χαιδεύουν» τον Τσίπρα και τον κολακεύουν, χωρίς να προσφέρουν κάτι θετικό στην οικονομία.
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον,στη βάση ποιάς λογικής ο Τσιπρας της κωλοτουμπας, της χυδαιότητας και των 100 δις ευρώ ζημιών το 2015, θα αποτελεί ελπίδα για την ελληνική κεντροαριστερά.
Αυτήν που επειγόντως πρέπει να αναγεννηθεί σε βάσεις που να εμπνέουν εμπιστοσύνη και δημιουργία για το αύριο όλων μας. Ναί, η κεντροαριστερά εχει μέλλον στη χώρα και αυτό προκύπτει απο τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Πλήν όμως σε καμμιά περίπτωση το μέλλον της δεν πρέπει να συνδεθεί με το πρόσωπο ενός αφερέγγυου καιροσκόπου πολιτικού, ο οποίος εχει τη φήμη του πρωταθλητή της κωλοτούμπας, ενώ σήμερα εντελώς συνειδητά βυθίζεται και στο βούρκο της χυδαιότητας και του διχασμού.
Με πιό απλά λόγια, ενα καλύτερο αυριο, δεν νοείται με αυτούς τους ανθρώπους στην εξουσία.