Κρατούμενοι ή μη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες για υποθέσεις με μεγάλο ποινικό ενδιαφέρον, όπως π.χ οι υποθέσεις διακίνησης μαύρου χρήματος ή διαφθοράς θα μπορούν σύντομα να μεταχθούν στην Ελλάδα και να εξεταστούν ως μάρτυρες από την ελληνική Δικαιοσύνη.
Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε π.χ να εξεταστεί στη χώρα μας ο Ερβέ Φαλτσιανί ή πρόσωπα που κατά το παρελθόν είχαν κατηγορηθεί για υποθέσεις διαφθοράς στο εξωτερικό (π.χ υπόθεση Έρρικσον για τα οπλικά συστήματα) και έχουν αποκαλύψει πληροφορίες για μίζες κλπ.
Σύμφωνα με τον Capital.gr, την επιτόπια κλήτευση προσώπων, δηλαδή ουσιαστικά το «άνοιγμα» των ευρωπαϊκών συνόρων, προβλέπει νομοσχέδιο του υπουργού Δικαιοσύνης Στ. Κοντονή, με νέες σημαντικές ρυθμίσεις τις έρευνες σε ευρωπαϊκό επίπεδο στο οποίο – μεταξύ άλλων- προβλέπεται άρση του τραπεζικού και του τηλεφωνικού απορρήτου, εξέταση μαρτύρων με τηλεδιάσκεψη ακόμα και προσωρινή μεταγωγή κρατουμένου από τη μία χώρα στην άλλη για τις ανάγκες των ερευνών ποινικής υπόθεσης.
Για υποθέσεις διαφθοράς
Η εξέλιξη αυτή είναι σημαντική για έρευνες σε σοβαρές υποθέσεις για τις οποίες διατυπώνονται αιτήματα δικαστικής συνδρομής προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αποτελεί ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία, κοινοτικής οδηγίας που αφορά τη λεγόμενη Ευρωπαϊκή Εντολή Έρευνας. Οι αλλαγές είναι κρίσιμες για τις έρευνες μαύρου χρήματος καθώς προβλέπεται:
– Η υποβολή αιτημάτων για άρση τραπεζικού απορρήτου, προκειμένου να χορηγηθούν πληροφορίες για τραπεζικούς λογαριασμούς από πιστωτικά ιδρύματα, όπως επίσης η υποβολή αιτημάτων για άρση του απορρήτου τηλεπικοινωνιών ( τηλέφωνα, διαδίκτυο και λοιπά).
– Η εξέταση μαρτύρων που είναι σημαντικοί για την έρευνα μιας ποινικής υπόθεσης μεταξύ των κρατών μελών με την χρήση των νέων τεχνολογιών, όπως η τηλεδιάσκεψη η την οπτικοακουστική μετάδοση.
Το ίδιο μπορεί να γίνει και με πραγματογνώμονες σε ποινικές υποθέσεις που μπορούν να εξεταστούν και η κατάθεσή τους να μεταδίδεται σε τηλεφωνική διάσκεψη, η άλλου είδους οπτικοακουστική μετάδοση.
– Σημαντική είναι η ρύθμιση που προβλέπει την προσωρινή μεταγωγή προσώπου που κρατείται σε ένα κράτος μέλος σε ένα άλλο, με σκοπό τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων και την εξέτασή του με την προϋπόθεση ότι θα επανέρχεται στην αρχική του θέση, δηλαδή στο κράτος που ήταν κρατούμενος.