Το έτυμον της λέξεως «Lobby» (ξενολόγημα), ανάγεται στον ρεπουμπλικάνο 18ο πρόεδρο των Η.Π.Α., (1869-1877), Ulysses Grand (1822-1885). Ο πρόεδρος συναντούσε τους φίλους, ψηφοφόρους στην αίθουσα υποδοχής (λόμπυ) του ξενοδοχείου όπου διέμενε στην Ουάσιγκτων.
Κατά μίαν άλλη εκδοχή και σύμφωνα με τους συντάκτες του B.B.C., η λέξη λόμπυ (ομάδα πίεσης) αναφέρεται στους βουλευτές που περίμεναν στους διαδρόμους του Βρεταννικού Κοινοβουλίου την πολιτική ηγεσία ώστε να επηρεάσουν προς συγκεκριμένη κατεύθυνση που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους, τα συμφέροντα μίας κατηγορίας πληθυσμού η ακόμα και επαγγελματικά συμφέροντα.
Του Βασίλειου Γρ. Παπαδάκη
Η ομάδα πίεσης, στην κοινωνική ψυχολογία και κοινωνιολογία ορίζεται ως το σύνολο των ατόμων τα οποία συνεργάζονται για ένα κοινό σκοπό.
Ο καθηγητής της ιστορίας στο πολιτειακό Πανεπιστήμιο Μπώλ της Ινδιάνας, Τζων Κουμουλίδης, στενός συνεργάτης του Ελληνοαμερικανού βουλευτή Τζων Μπραδήμας (1927-2016), ανέλυσε σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Ακρόπολις», 10 Αυγούστου 1978, την έννοια και την σπουδαιότητα του ελληνικού, τουρκικού και εβραϊκού λόμπυ που επηρεάζουν τα μέλη του κογκρέσσου κατά τον άλφα η βήτα τρόπο στην διαμόρφωση της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής των Η.Π.Α.
Σε ερώτηση του γράφοντος, αν ο γερουσιαστής Πωλ Σαρμπάνης (1933 – ) και ο βουλευτής Τζων Μπραδήμας ανήκουν στο ελληνικό λόμπυ, ο καθηγητής απάντησε: «Αμφότεροι εκλέγονται από τον αμερικανικό λαό. Είναι οι θεματοφύλακες του Συντάγματος των Η.Π.Α. Όσοι τους θεωρούν μέλη του ελληνικού λόμπυ έχουν άγνοια του αμερικανικού δημοκρατικού συστήματος και του τρόπου λειτουργίας του».
Την σωστή περιγραφή του λόμπυ έδωσαν τρεις Αμερικάνοι γερουσιαστές μεταξύ των οποίων ο Έντουαρντ Κέννεντυ (1932-2009) στο περιοδικό Τάιμ. «Χωρίς τα λόμπυ η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει. Η ροή των πληροφοριών προς το κογκρέσσο και προς όλες τις αμερικανικές υπηρεσίες αποτελεί βασικό μέρος του δημοκρατικού μας συστήματος».
Οι πολιτικοί επιστήμονες χρησιμοποιούν εναλλακτικά τους όρους:«Ομάδα πίεσης», «ομάδα συμφερόντων», και «λόμπυ». Μεταξύ των υπάρχουν κάποιες διαφορές. Η «ομάδα πίεσης» προωθεί τα συμφέροντα της μέσω των κυβερνητικών οργάνων. Διακρίνονται από τα μέσα που χρησιμοποιούν, (απεργίες, προπαγάνδα) και από τις μεθόδους που μεταχειρίζονται, ήπιες, έντονες, σκληρές. Η «ομάδα συμφερόντων» εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα με ίδια μέσα (συνδικάτα).
Το «λόμπυ» στοχεύει στον επηρεασμό των μελών της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας (κογκρέσσο) προς επίτευξη ίδιων σκοπών.
Στις Η.Π.Α., δικομματικό σύστημα οι ομάδες πίεσης εκπροσωπούνται από εθνικά γραφεία, οργανισμούς, επιχειρήσεις, σωματεία και ξένες κυβερνήσεις στα οποία εργάζονται Αμερικάνοι πολίτες, πρώην βουλευτές, γερουσιαστές και πολιτικοί, οι αποκαλούμενοι λομπίστες. Χαίρουν εκτίμησης από τους κύκλους της Ουάσιγκτων. Βάση του Συντάγματος οι λομπίστες πρέπει να έχουν ειδική άδεια. Αμείβονται για να προωθήσουν τα συμφέροντα του εργοδότη τους μέσα στην κυβέρνηση. Ενεργούν νόμιμα, ιδίως όσοι εκπροσωπούν ξένες χώρες.
Στο Η.Β. η ηγεσία των ομάδων πίεσης γα την επίτευξη των στόχων προσεγγίζει την πολιτική ηγεσία και πολιτικά κόμματα.
Στη Γαλλία οι ομάδες πίεσης επεμβαίνουν άμεσα στην πολιτική ζωή της χώρας και μετατρέπονται οι ίδιες σε πολιτικά κόμματα.
Σημειωτέον η λέξη λόμπυ έχει την σκοτεινή της πλευρά. Γίνεται πολλές φορές κατάχρηση του δικαιώματος που παρέχεται από τον Νόμο. Καταλήγει να είναι ένας μηχανισμός αθέμιτου επηρεασμού των αποφάσεων των πολιτικών καθώς και της διαφθοράς σε ορισμένες περιπτώσεις. Παραμένει όμως η σημαντικότερη ομάδα πίεσης στην διαδικασία λήψεως των αποφάσεων.
Εξακολουθεί και σήμερα η λέξη να είναι αμφίλεκτη και παρεξηγημένη.
Οι εν Ελλάδι λομπίστες, της αριστερο-δεξιάς κυβέρνησης είναι διάφοροι μεσάζοντες οι οποίοι συνωστίζονται στους διαδρόμους της Βουλής: Μερικοί εξ’αυτών: Ένας μουσηγέτης – Απόλλων, λιπόστρατος (αγνώστων διευθύνσεων), ένας αρχιτρίκλινος κνίτης, «παιδί του λαού», και διάφοροι επίτροποι (υπουργοί) άμοιροι παιδείας οι οποίοι επιδίδονται στην αριστοφάνειο βωμολοχία.
Άπαντες λειτουργούν ως αυλοθεράποντες και ως υποπόδια των ποδών του έτερου κνίτη, δήθεν λαϊκού αγωνιστή και πολιτικά ανεπίμνητου πρωθυπουργού.
Επιμύθειο
Ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης (413-323 π.χ.) θα συνεβούλευε τους εν τοις πράγμασι αριστερόφρονες, πριν πλαγιάσουν να μετρούν τη σκιά τους να δουν αν μεγάλωσε. Παράφραση Διογένη προς Μέγα
Αλέξανδρο.