Οι αφορισμοί για τα «κρατικά φρουτάκια» αποκρύπτουν μια μεγάλη αλήθεια: ότι για πρώτη φορά το κράτος σπεύδει να ελέγξει μια αγορά η οποία ως τώρα γεννά απίστευτα κοινωνικά προβλήματα και να καταφέρει ένα σημαντικό χτύπημα κατά του παράνομου τζόγου στη χώρα μας
Στις αρχές του 20ου αιώνα υπήρχε μια αφίσα που κυκλοφορούσε σε κάποιες πολιτείες των ΗΠΑ. Δέκα χαρακτηριστικές γυναίκες της εποχής ξεκαθάριζαν: «Τα χείλη που ακουμπούν αλκοόλ, δεν θα ακουμπήσουν ποτέ τα δικά μας». Με την απόσταση του χρόνου γελάς, διότι επρόκειτο για δέκα κακάσχημες γυναίκες, τόσο άσχημες που σε στέλνουν κατ’ ευθείαν στο σαλούν. Αλλά πιο σοβαρά, προβληματίζεσαι με το απότοκο της όλης προσπάθειας: η εικονοκλαστικη αυτή εκστρατεία, μαζί με άλλες και ένα ολόκληρο κίνημα προτεσταντικής ηθικής που γιγαντώθηκε στις ΗΠΑ πριν από έναν αιώνα, οδήγησε στην περιβόητη Ποτοαπαγόρευση η οποία τελικά είχε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επεδίωκε. Διότι το παράνομο και κακής ποιότητας αλκοόλ κυριάρχησε, μαζί του ήρθε έκρηξη του οργανωμένου εγκλήματος (βλ. Αλ Καπόνε) και η μια χαλάρωση των ηθών που έστειλε τις ΗΠΑ στην αγκαλιά του Κραχ και της Υφεσης.
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, δέκα κυρίες να απειλούν ότι δεν θα τις φιλήσεις ποτέ αν παίξεις «φρουτάκια» δεν υπάρχουν. Αλλά η υστερία είναι κυρίαρχη. Μια προτεσταντικού τύπου ηθική ήρθε να κατατρομοκρατήσει την ήδη φοβική ελληνική κοινωνία ότι με την επισημοποίηση των VLTs θα έρθει η απόλυτη καταστροφή. Και εδώ είναι το μεγάλο παράδοξο. Διότι με το «ξεπάγωμα» της επένδυσης των VLTs η πολιτεία έρχεται να κάνει αυτό που δεν έκανε τόσα χρόνια, που υπήρχε, συγχωρέστε μας τον σολικισμό, «VLTαπαγόρευση».
Το κράτος έρχεται επιτέλους να ελέγξει τον τζόγο, να θέσει κανόνες, όρους κατανάλωσης και δίχτυα προστασίας, εξαλείφοντας έτσι τους κινδύνους (απάτες, εκβιασμούς) και χτυπώντας παράλληλα το οργανωμένο έγκλημα που αναπτύχθηκε όσο καιρό η θρησκειολογικού τύπου αφορισμοί για τα «κρατικά φρουτάκια» έμπαιναν πάνω από την σκληρή πραγματικότητα.
Διαβάστε τη συνέχεια στο 24betgr.com