Τις προτεραιότητες που πρέπει να έχει η Ελλάδα στις μεταρρυθμίσεις για την ανάπτυξή της περιγράφει ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) σε έκθεσή του (Going for Growth 2017) με συστάσεις για τις χώρες - μέλη του.
Οι προτεραιότητες για την Ελλάδα, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, αφορούν τη συνέχιση της ενίσχυσης των δικτύων κοινωνικής ασφάλειας, τη μείωση των ρυθμίσεων στις βιομηχανίες δικτύων, τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της Δημόσιας Διοίκησης, την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και δικαιοσύνης του φορολογικού συστήματος και τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος.
Η έκθεση αναφέρει ότι το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) της Ελλάδας είναι περίπου 50% χαμηλότερο από τις χώρες του ΟΟΣΑ με τις καλύτερες επιδόσεις, ακολουθώντας μία συνεχή πτωτική τάση από το 2009, λόγω της μείωσης της απασχόλησης και της παραγωγικότητας της εργασίας. Η ανισότητα αυξήθηκε στην περίοδο από το 2008 έως το 2013, ενώ την ίδια περίοδο η ανισότητα έμεινε σταθερή κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ. «Το εισόδημα των φτωχότερων μειώθηκε, επίσης, σχετικά περισσότερο από ότι του συνολικού πληθυσμού».
Τα δύο τελευταία χρόνια,σύμφωνα με το Liberal.gr, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που εφαρμόσθηκαν αντιμετώπισαν εν μέρει τις συστάσεις προηγούμενων εκθέσεων του Οργανισμού. «Πρόοδος έχει γίνει στους τομείς της συμμόρφωσης αναφορικά με τον ΦΠΑ και του δικτύου κοινωνικής ασφάλειας, ενώ οι μεταρρυθμίσεις στους τομείς της εκπαίδευσης και της Δημόσιας Διοίκησης ήταν μέτριες. Εφαρμόστηκε, επίσης, μία σειρά μεταρρυθμίσεων σε τομείς πέραν του βεληνεκούς των προτεραιοτήτων του Going for Growth.
Ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων, αναφέρει ο ΟΟΣΑ, επιβραδύνθηκε σε χώρες, όπου ήταν ιδιαίτερα δραστήριες την προηγούμενη διετία, όπως το Μεξικό, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Πολωνία και την Ισπανία, καθώς και σε μία σειρά χωρών, όπου η μεταρρυθμιστική δραστηριότητα δεν ήταν τόσο έντονη, όπως η Αυστραλία, η Ινδονησία και η Σλοβενία.
Η πλήρης εφαρμογή στην Ελλάδα πολιτικών για τη μείωση της φτώχειας και της ανισότητας, όπως το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, θα ελάφρυνε το μεγάλο κοινωνικό κόστος της κρίσης, ενώ θα ενίσχυε την κατανάλωση και την ανάπτυξη, σημειώνει η έκθεση. «Η περαιτέρω μείωση των ρυθμίσεων στις βιομηχανίες δικτύων και η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων και της ανεξαρτησίας των ρυθμιστικών Αρχών θα αύξαναν την ανταγωνιστικότητα. Η συνέχιση του εξορθολογισμού των ρυθμίσεων θα βελτίωνε το επιχειρηματικό περιβάλλον.
Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και η περαιτέρω διεύρυνση της φορολογικής βάσης είναι κρίσιμης σημασίας για την αύξηση των εσόδων με έναν πιο δίκαιο και φιλικό προς την ανάπτυξη τρόπο. Η καλύτερη αξιοποίηση των διαρθρωτικών πόρων της ΕΕ για την ενίσχυση της επένδυσης στην Παιδεία, την έρευνα και την καινοτομία, και την τεχνολογία της πληροφορικής και των επικοινωνιών, θα βελτιώσει τις δεξιότητες και το ανθρώπινο κεφάλαιο και θα θέσει τη βάση για μία ισχυρότερη οικονομική ανάπτυξη», σημειώνεται.
Οι κυβερνήσεις πρέπει να προωθήσουν δέσμες πολιτικών που θα αξιοποιούν τις συνέργειες των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, τις αγορές προϊόντων και τις χρηματοπιστωτικές αγορές, ώστε να ξεφύγουν από την παγίδα της χαμηλής ανάπτυξης και να διασφαλίσουν ότι τα οφέλη θα μοιράζονται ευρύτερα στη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών, τονίζει ο ΟΟΣΑ.