Η Κυβέρνηση στο χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει από τις εκλογές, έχει κάνει αρκετά πράγματα και όλες οι ενδείξεις, προ εποχής μέτρων κορωνοϊού, ήταν αισιόδοξες για την οικονομική πορεία της χώρας. Αυτό δε, έχει αναγνωριστεί από κάθε πλευρά και ανεξαρτήτως πολιτικής εμπάθειας του καθ’ ενός.
Της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Ο Α. Τσίπρας παρουσίασε προσφάτως τις δικές του θέσεις για την οικονομία και εν γένει την αντιμετώπιση των οικονομικών δυσκολιών, οι οποίες είναι δεδομένες από την παγκόσμια και την Ευρωπαϊκή συγκυρία. Μας είπε πολλά και ωραία.
Αυτά που δεν μας είπε όμως, είναι αρκετά και βασικά: Πρώτα απ’ όλα, δεν μας είπε από πού θα βρεθούν τα χρήματα για όλες τις οριζόντιες παροχές του. Η απάντηση είναι απλή και την έχει ήδη πράξει. Από την υπερφορολόγηση των πολιτών για μία ακόμη φορά. Επίσης, δεν μας είπε, πως θα πετύχει την εφαρμογή των μέτρων του στην πραγματική οικονομία και στην καθημερινή αγορά και όχι σε θεωρητικούς αριθμούς της μακροοικονομίας.
Τέλος, δεν μας είπε, ότι ήταν για πέραν των τεσσάρων ετών Πρωθυπουργός και παρέδωσε την οικονομία της χώρας κουρελιασμένη. Το «μαξιλάρι» των πολλών δισ. που επικαλείται, προέρχεται από τον πόνο και το αίμα των φορολογουμένων, οι οποίοι είχαν γονατίσει στα επαγγελματικά τους αλλά … αρκεί που γέμιζε το κρατικό ταμείο. Αυτή την κοσμοθεωρία της αγοράς πρέσβευε, της τσακισμένης από τους φόρους, με τους πολίτες στο όριο της απλής επιβίωσης.
Η Κυβέρνηση, πέραν του έργου που έχει δρομολογήσει και για το οποίο υπερψηφίστηκε από τους πολίτες, πρέπει να «παρακαλεί» τον Α. Τσίπρα για δημόσιες εμφανίσεις και τοποθετήσεις του.
Δίνει έτσι τη δυνατότητα σε όλους μας, να ξαναθυμηθούμε αυτά που περάσαμε αλλά να ξαναθυμηθούμε και τους υπαίτιους. Για να μην ξεχνάμε και να μην παίζουν με τη μνήμη μας.
Ο Α. Τσίπρας δεν έχει ενημερώσει ακόμη τους πολίτες, για κάτι πιο βασικό από τις θεωρίες του. Για το τι συμβαίνει στο κόμμα που ηγείται και τις εσωτερικές διεργασίες που θέλει να ολοκληρώσει. Κυρίως δε, για τον επιδιωκόμενο πολιτικό προσανατολισμό του κόμματός του, τις εσωτερικές τάσεις που προσπαθούν να υπερτερήσουν, τους 53, τους λίγο απ’ ότι πιστεύω κοκ.
Κοινώς, το συμπέρασμα για τον Α. Τσίπρα είναι, ότι από την στιγμή που δεν έχει ξεκαθαρίσει τα του οίκου του και με την πρόσφατη στην συλλογική μνήμη πολιτική προϊστορία του, δεν πείθει με τα λεγόμενά του.
Από την άλλη, η Κυβέρνηση και με όσες ατέλειες ή δυσκολίες έχει παρουσιάσει στην λειτουργία της, χαίρει ακόμη της εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας των πολιτών, πολύ δε περισσότερο με την διαχείριση της πανδημίας του κορωνοϊού.
Γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι θα συζητούσαμε σήμερα για μεγάλες απώλειες ανθρωπίνων ζωών, κάτι που ευτυχώς δεν έγινε εξ’ αιτίας των ορθών πολιτικών επιλογών.
Όμως και η Κυβέρνηση δεν πρέπει επ’ ουδενί να εφησυχαστεί από την σημερινή εικόνα της, αφού στην πολιτική ανά πάσα στιγμή η μεταβλητότητα κάνει εμφανή την παρουσία της και τότε, δύσκολα διορθώνονται οι καταστάσεις.