Θεωρώ ότι είναι χάσιμο χρόνου να κριτικάρουμε τις ανοησίες που λεν ή κάνουν ορισμένοι… «αντιφρονούντες», σε σχέση με τα μέτρα για τον κορωνοϊό.
Του Πέτρου Βενέτη
Θα ήθελα μόνο να αναφερθώ σε κάτι, που ίσως μπορούσε να βοηθήσει τους παρασυρμένους.
Γιατί για τους ανόητους θερμοκέφαλους δεν υπάρχει ελπίδα πειθούς.
Μόνο βούρδουλας (όχι για να συνετιστούν, αλλά για να γλιτώσουν οι ίδιοι, οι συγγενείς τους και εμείς οι υπόλοιποι)!
Κατ΄ επανάληψη έχει παρομοιαστεί η κατάσταση με πόλεμο (μ΄έναν αόρατο εχθρό).
Το κακό είναι ότι ακούγεται (και εκλαμβάνεται) σαν μία ωραία παρομοίωση, με μια δόση υπερβολής.
Δυστυχώς, η πανδημία είναι ένας πολύ σκληρός πόλεμος, πολύ χειρότερος απ’ αυτούς που ξέραμε.
Και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται, απ’ το Κράτος και τους πολίτες.
Κάποιος (δεν έχει σημασία που είναι ιός και όχι στρατός), που δεν μπορούμε να τον δούμε, θέλει να μας ξεκληρίσει.
Αυτό το «αόρατος», είναι μια ανατριχιαστική λεπτομέρεια, που κάνει αυτόν τον πόλεμο άνισο, αν σκεφτείς, ότι αυτός μας βλέπει. Μόνο εμείς δεν τον βλέπουμε.
(Αυτό, βέβαια, για μερικούς σημαίνει ότι δεν είναι εκεί… μόνο για τους άλλους ήταν).
Η χώρα αντιπαρατάσσει τις δικές της δυνάμεις (δεν έχει σημασία που δεν είναι στρατός και χαρακώματα, αλλά νοσοκομεία και νοσηλευτές).
Το κακό είναι πως δεν έχει επιθετικά όπλα. Μόνο άμυνα μπορεί να κάνει, κι αυτή προοδευτικά και με ό,τι μαθαίνει στην πορεία.
Γι αυτό η Χώρα, βγάζει κανόνες για την προστασία των αμάχων.
Στον πόλεμο, μόλις χτυπάει η σειρήνα, πρέπει να σβήσουν τα φώτα και να πάει ο κόσμος στα καταφύγια…
Αν εσύ είσαι παλικάρι και δεν σε νοιάζει να σκοτωθείς, τράβα μια αυτοκτονία στα σκοτεινά.
Γιατί αν ανάψεις φως, θα δώσεις στόχο στα αεροπλάνα και θα βομβαρδίσουν την περιοχή. Όχι μόνο το τετραγωνικό μέτρο που βρίσκεσαι εσύ.
Ύστερα, δεν είναι σίγουρο πως θα σκοτωθείς. Μπορεί να τραυματιστείς βαριά και πρέπει να σε πάρουν να σε μεταφέρουν και να σε νοσηλεύσουν παίρνοντας χρόνο και χώρο νοσηλείας, από άλλους που τραυματίστηκαν χωρίς να κάνουν «ταρζανιές».
Στην πανδημία, τα πράματα είναι χειρότερα. Όταν κυκλοφορήσεις εκεί που δεν πρέπει ή με τρόπο που δεν πρέπει, μπορεί να σε βρει ο εχθρός και να σε «τραυματίσει».
Αλλά πριν σε πάρουν για το νοσοκομείο θα έχεις «τραυματίσει» πολλούς άλλους συγγενείς, φίλους, ή συνεργάτες σου, στους οποίους έπιασες τον εχθρό απ΄ το χεράκι και τον πήγες εσύ για να τους «πυροβολήσει».
Τότε πόσο μάγκας και τσαμπουκάς θα νιώθεις.