Περίπου 3.000 συμβασιούχους των ΟΤΑ που έχουν κερδισει με πρωτόδικες αποφάσεις την παραμονή ή την επάνοδο στην υπηρεσία τους αφορά το άρθρο 20 του ν/σ του υπουργείου Εσωτερικών «ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ Ο.Τ.Α., ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ Ο.Τ.Α. ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ», η δημόσια διαβούλευση του οποίου ολοκληρώθηκε την περασμένη Δευτέρα.
Για τους συγεκριμένους υπαλλήλους τα πράγματα είναι απλά καθώς λύνονται τα χέρια των δημοτικών ή περιφερειακών Αρχών οι οποίες έτσι κι αλλιώς δεν είχαν χρησιμοποιήσει ένδικα μέσα εναντίον τους όπως προβλέπει ο “Καλλικράτης”.
Πιο περίπλοκη είναι η κατάσταση για όσους συμβασιούχους οι δημοτικές ή περιφερειακές Αρχές χρησιμοποίησαν ένδικα μέσα προσφεύγοντας στο επόμενο βαθμό (Εφετείο ή τον Άρειο Πάγο) αναφορικά με τις θετικές (κυρίως πρωτόδικες) αποφάσεις.
Σε αυτή την περίπτωση σύμφωνα με νομικούς κύκλους ελέγχεται αν οι ΟΤΑ, εφόσον, βεβαίως, ψηφισθει η σχετική διάταξη, έχουν το δικαίωμα να αποσύρουν τις προσφυγές τους.
Παράλληλα εκτός της ευνοϊκης αυτής ρύθμισης φαίνεται ότι μένουν όσοι συμβασιούχοι έχουν αρνητικές αποφάσεις από το Εφετείο ή τον Άρειο Πάγο κατ’ εφαρμογή του άρθρου 103 του Συντάγματος, το οποίο απαγορεύει την μετατροπή των συμβάσεων έργου σε αορίστου χρόνου παρά το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Ωστόσο, όπως προβλέπει το άρθρο 20 του ν/σ:
-Αφηνεται στην διακριτική ευχέρεια των δημοτικών ή περιφερειακών Αρχών το αν θα ασκήσουν ένδικα μέσα κατά των συνταξιούχων
-Οι συμβασιούχοι θα πρέπει να έχουν παραιτηθεί από οποιαδήποτε χρηματική αξίωση κατά των Ο.Τ.Α. και των νομικών προσώπων τους
Δείτε τι προβλέπει το άρθρο 20:
1. Οι Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού και τα πάσης φύσεως νομικά πρόσωπα αυτών μπορούν να μην ασκήσουν ή να παραιτηθούν από ήδη ασκηθέντα ένδικα μέσα κατά αποφάσεων, με τις οποίες διατάσσεται η παραμονή ή η επάνοδος εργαζομένων στην εργασία τους, εφόσον οι ως άνω εργαζόμενοι έχουν παραιτηθεί από οποιαδήποτε χρηματική αξίωση κατά των Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού και των νομικών προσώπων αυτών, με απόφαση του καθ’ ύλην αρμόδιου οργάνου τους και κατά παρέκκλιση των άρθρων 72 και 176 του ν. 3852/2010.
Στην περίπτωση αυτή, η απόφαση περί της παραίτησης από τα ένδικα μέσα, η οποία πρέπει να αναφέρεται ειδικώς στην ύπαρξη πιστώσεων στον προϋπολογισμό του φορέα για την κάλυψη της δαπάνης που προκύπτει από την άμεση συμμόρφωση προς τη δικαστική απόφαση, λαμβάνεται ύστερα από γνωμοδότηση δικηγόρου και του προϊσταμένου της οικονομικής υπηρεσίας του φορέα.
2. Αποφάσεις περί μη άσκησης ή περί παραίτησης από ένδικο μέσο στις περιπτώσεις του πρώτου εδαφίου της προηγούμενης παραγράφου, που εκδόθηκαν ως την έναρξη ισχύος του παρόντος, θεωρούνται ως προς όλες τις συνέπειές τους, νόμιμες.
3. Αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων των Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού και των πάσης φύσεως νομικών προσώπων αυτών περί υποβολής προσφυγών σε διοικητικές αρχές, άσκηση, μη άσκηση ή παραίτηση από οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή μέσο, δικαστικό ή εξώδικο συμβιβασμό ή κατάργηση δίκης δεν εμπίπτουν στον υποχρεωτικό έλεγχο νομιμότητας του άρθρου 225 παρ. 1 του ν. 3852/2010 (Α’ 87).