Στους νομούς που θεωρούνται από τους πιο εύπορους στην Ελλάδα, από πλευράς είτε τουριστικής είτε μεταποιητικής δραστηριότητας, καταγράφονται τα μεγαλύτερα φέσια της ΔΕΗ.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα η Ρόδος, το Ηράκλειο, η Κέρκυρα και η Λάρισα, νομοί με παραδοσιακά υψηλότερο εισόδημα από άλλους, όπως για παράδειγμα ο Εβρος, όπου όμως οι κακοπληρωτές και μάλιστα οι συστηματικοί είναι πολλαπλάσιοι.
Δεν είναι ίσως τυχαίο ότι σε κάποιες από τις παραπάνω περιοχές δραστηριοποιούνται ισχυρά κινήματα «δεν πληρώνω», γεγονός που εξηγεί και το χαμηλό ενδιαφέρον πολλών καταναλωτών όχι μόνο να ενταχθούν στον ευνοϊκό διακανονισμό της ΔΕΗ για 36 δόσεις, αλλά κυρίως να τον τηρήσουν.
Στην τουριστική Ρόδο, έξι στους δέκα επαγγελματίες δεν πληρώνουν εγκαίρως τη ΔΕΗ, με πρωταγωνιστές 752 ξενοδοχεία, εκ των οποίων τα 200 πιο κόκκινα έχουν έκαστο οφειλές άνω των 10.000 ευρώ προς την επιχείρηση.
Στην επίσης τουριστική Κέρκυρα, χρωστούν στη ΔΕΗ το 41% των οικιακών και το 58,4% των επαγγελματικών πελατών. Δεν μιλάμε για μικροποσά, αφού το 15,5% των επαγγελματιών χρωστά από 3.000 ευρώ και άνω. Πολλοί έχουν να πληρώσουν ρεύμα εδώ και χρόνια και δεν είναι πάντα αυτοί οι πλέον αδύναμοι. Αλλωστε, οι τελευταίοι έχουν τη δυνατότητα ένταξης στο κοινωνικό τιμολόγιο, όπου ο λογαριασμός είναι μειωμένος κατά 40%.
Δεν είναι τέτοια όμως η περίπτωση π.χ. ενός οικιακού καταναλωτή από την Πάτρα, του οποίου η τοπική ΔΕΗ έκοψε προ ημερών το ρεύμα επειδή χρωστάει 7.000 ευρώ. Είχε να πληρώσει από το 2011 και τόσα χρόνια εντασσόταν σε ρυθμίσεις δίχως να τις τηρεί, έχοντας μέχρι σήμερα καταβάλει μόνο 50 ευρώ.
Η απάντηση στο ερώτημα πώς φθάσαμε ώς εδώ είναι απλή. Την περίοδο 2012-2014, οι τότε κυβερνήσεις, φοβούμενες το πολιτικό κόστος και τα κινήματα «δεν πληρώνω», είχαν δώσει εντολή στη ΔΕΗ να μειώσει τις αποκοπές στο ελάχιστο δυνατό.
Ετσι τα φέσια έφθασαν στα 2,4 δισ. ευρώ (ΔΕΗ) ή 2,7 δισ. ευρώ (ΓΕΝΟΠ), μαζί με τις αθρόες παράνομες επανασυνδέσεις, το γεγονός ότι στις τοπικές κοινωνίες όλοι γνωρίζονται, ότι κατά καιρούς έχουν αποκαλυφθεί κρούσματα διαπλοκής με υπαλλήλους του ΔΕΔΔΗΕ και ότι όσο πιο εύπορος είναι ο μπαταξής τόσο πιθανότερο είναι να πέσει κάποιο τηλέφωνο από πολιτικό φίλο και το ρεύμα να επανέλθει.
Χαρακτηριστική είναι η ιστορία γνωστού ξενοδόχου από τη Ρόδο με χρέη πολλών δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Κάθε φορά που τελείωνε η τουριστική σεζόν, ζητούσε από το ΔΕΔΔΗΕ να του αφαιρεθεί ο μετρητής.
Την επόμενη σεζόν ζητούσε επανασύνδεση και όταν ο υπάλληλος τον ενημέρωνε για την οφειλή εκείνος έκανε αίτηση διακανονισμού. Πλήρωνε για μερικούς μήνες τις δόσεις του, όσο και η διάρκεια της τουριστικής περιόδου, και όταν αυτή έληγε υπέβαλε ξανά αίτηση αποσύνδεσης κ.ο.κ.