«Bόμβα» στα θεμέλια του κράτους συνιστά η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία υποχρεώνει τη διοίκηση σε καταβολή αποζημίωσης σε ιδιοκτήτες γης των οποίων οι περιουσίες περιορίζονται για λόγους που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος.
Η απόφαση, που κρίνεται ιδιαίτερη σοβαρή καθώς ελήφθη ομόφωνα από το 5ο Τμήμα του ΣτΕ, ανατρέπει τη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου βάσει της οποίας μέχρι σήμερα για όσα περιουσιακά δικαιώματα θίγονταν από πράξεις της διοίκησης μπορούσαν οι ιδιοκτήτες να στραφούν με αγωγή αποζημίωσης εναντίον του Δημοσίου, όντας αμφίβολο όμως το αν και πότε θα δικαιώνονταν.
Πλέον η απόφαση προβλέπει ρητά ότι το Δημόσιο οφείλει να αποζημιώνει τους πολίτες που υποβάλλουν σχετικό αίτημα εφόσον προκύπτει στέρηση της χρήσης της ιδιοκτησίας.
Αφορμή για την απόφαση του ΣτΕ στάθηκε προσφυγή ιδιωτών από τα Μεσόγεια με τεράστια ακίνητη περιουσία, η οποία επηρεάστηκε δυσμενώς από το Προεδρικό Διάταγμα των Μεσογείων του 2003. Το επίμαχο Π.Δ. με το οποίο καθορίζονταν οι χρήσεις γης και οι περιορισμοί δόμησης στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές απαγόρευε την οικιστική ανάπτυξη ακινήτων, ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, στον Δήμο Ραφήνας - Πικερμίου (περιοχή Περιβολάκια).
Παρά το γεγονός ότι οι θιγόμενοι προσέφυγαν στο ΣτΕ στρεφόμενοι εναντίον του Π.Δ., το δικαστήριο το 2013 απέρριψε την αίτηση ακύρωσης και έκρινε ότι ορθώς ελήφθη η απόφαση, επικαλούμενο για τη δημιουργία ζώνης πρασίνου στην επίδικη περιοχή λόγους δημόσιου συμφέροντος, που είναι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και του δασικού χαρακτήρα της περιοχής.
Η οικογένεια, στην κατοχή της οποίας βρίσκονται δεκάδες στρέμματα γης, υπέβαλε τον Δεκέμβριο του 2012 προς τους υπουργούς Περιβάλλοντος και Οικονομικών αίτηση αποζημίωσης «λόγω του εξαιρετικά επαχθούς χαρακτήρα των περιορισμών και των απαγορεύσεων που υφίστανται οι εν λόγω ιδιοκτησίες από την ένταξή τους στη ζώνη πρασίνου και την απαγόρευση κάθε είδους δόμησης».
Συνολικά, οι ιδιώτες διεκδικούσαν με την αίτησή τους αποζημίωση άνω των 12 εκατ. ευρώ. Το Δημόσιο αρνήθηκε να πάρει θέση και μετά την παρέλευση τριμήνου και τη σιωπηρή απόρριψη της αίτησης οι ιδιώτες προσέφυγαν ξανά στο ΣτΕ εναντίον της άρνησης της διοίκησης να καταβάλει την αποζημίωση.