Εκπίπτουν από τα έσοδα των εταιρειών τα ποσά που διατίθενται για τη συντήρηση των αυτοκίνητων της επιχείρησης και των υπαλλήλων της, την αγορά καυσίμων (βενζίνη, πετρέλαιο, κ.λπ.) για τα εν λόγω αυτοκίνητα, όπως και οι δαπάνες για αγορά ειδών καθαριότητας, καφέδων, αναψυκτικών, κ.ά., έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας και διαγράφηκε ποσό 87.990 ευρώ που είχαν καταλογιστεί σε επιχείρηση από τον προϊστάμενο του Εθνικού Ελεγκτικού Κέντρου ως λογιστικές διαφορές.
Σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος από το καθαρό εισόδημα των επιχειρήσεων (εταιρειών) αφαιρούνται οι δαπάνες «για τη συντήρηση και επισκευή των επαγγελματικών γενικά εγκαταστάσεων, μηχανημάτων και αυτοκινήτων οχημάτων.
Ειδικά για τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης μέχρι 1.600 κυβικά εκατοστά, εκπίπτουν οι δαπάνες συντήρησης, επισκευής, κυκλοφορίας και αποσβέσεων και τα μισθώματα που καταβάλλονται σε εταιρεία χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing) ή σε οποιονδήποτε άλλον τρίτο, σε ποσοστό 70% του ύψους αυτών, εφόσον τα αυτοκίνητα αυτά χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες της επιχείρησης. Για αυτοκίνητα μεγαλύτερου κυβισμού εκπίπτει, ποσοστό 35% των δαπανών.
Ειδικότερα, κατά το φορολογικό έλεγχο σε εταιρεία κονδύλι 63.117 ευρώ που αφορούσε τις δαπάνες συντήρησης κ.λπ. αυτοκινήτων κάτω των 1.600 κυβικών της επιχείρησης, δεν αναγνωρίστηκε ως δαπάνη και καταλογίστηκε ως λογιστική διαφορά, με το αιτιολογικό ότι τα αυτοκίνητα αυτά χρησιμοποιούνται για τις προσωπικές ανάγκες των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας και των πωλητών της.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο και Εφετείο και το Συμβούλιο Επικρατείας διέγραψαν τη λογιστική αυτή διαφορά, καθώς η φορολογική αρχή δεν απέδειξε ότι τα αυτοκίνητα της επιχείρησης τα χρησιμοποιούσαν για τις προσωπικές τους ανάγκες τα μέλη του Δ.Σ. και οι υπάλληλοι της εταιρείας, κ.λπ.
Με την ίδια λογική η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε και προσέθεσε ως λογιστική διαφορά στα καθαρά κέρδη της επιχείρησης το ποσό των 19.972 ευρώ από τον λογαριασμό «έξοδα κινήσεως Ε.Ι.Χ. αυτοκινήτων», στον οποίο καταχωρίζονται οι δαπάνες αγοράς καυσίμων, τόσο των ιδιόκτητων αυτοκινήτων της εταιρείας όσο και των μισθωμένων, καθώς και των αυτοκινήτων των υπαλλήλων της, που χρησιμοποιούνται για τις δραστηριότητές τους.
Το κονδύλι αυτό αφαιρέθηκε από το Εθνικό Ελεγκτικό Κέντρο με το αιτιολογικό ότι με το ποσό αυτό καλύφθηκαν προσωπικές ανάγκες των υπαλλήλων της επιχείρησης και δεν πρόκειται για παραγωγική δαπάνη. Και πάλι τα δικαστήρια διέγραψαν τη λογιστική διαφορά, καθώς η φορολογική αρχή και πάλι δεν απέδειξε με συγκεκριμένα στοιχεία το αντίθετο.
Παράλληλα, μεταξύ των λογιστικών διαφορών που προστέθηκαν από τη φορολογική αρχή στα καθαρά κέρδη της επιχείρησης, ήταν και κονδύλιο μικροεξόδων ύψους 4.900 ευρώ. Το ποσό αυτό δαπανήθηκε για αγορά ειδών καθαριότητας, αναψυκτικών, καφέδων κ.λπ. για το προσωπικό και τους πελάτες της εταιρείας. Τα δικαστήρια και πάλι διέγραψαν αυτή λογιστική διαφορά, καθώς αποφάνθηκαν ότι αποτελεί παραγωγική δαπάνη και είναι εκπεστέα.
Συγκεκριμένα κρίθηκε ότι «πρόκειται για μικροέξοδα που καλύπτονται από νόμιμα παραστατικά, καθώς και ότι, κατά κοινή πείρα, τα είδη καθαρισμού χρειάζονται για τη λειτουργία ενός χώρου επαγγελματικού ή μη, ενώ η κάλυψη της δαπάνης αγοράς καφέδων, αναψυκτικών κ.λ.π. για το προσωπικό της και τους πελάτες της, γίνονται προς το συμφέρον της επιχείρησης αφενός διότι συμβάλλουν στην καλύτερη απόδοση των υπαλλήλων της και αφετέρου διότι συντελούν στην ανάπτυξη των εργασιών της».