Στην «μέγγενη» των funds έχουν μπει περισσότεροι από 140.000 «κόκκινοι» δανειολήπτες, στους οποίους επιβάλλονται αυστηρότατοι όροι.
Τράπεζες και funds καλούνται να προχωρήσουν σε περισσότερες ρυθµίσεις δανείων αλλά και σε «κουρέµατα».
Οι Ευρωπαίοι βάζουν θέμα ποιότητας των εσόδων, με δεδομένο ότι οι τράπεζες «μετράνε» μεγάλα ποσά από τόκους «κόκκινων» δανείων, τα οποία μπορεί να μην εισπραχθούν κι αυτό συνεπάγεται αρνητική επίπτωση εν όψει τιτλοποιήσεων.
Τα κόκκινα δάνεια
Έως το τέλος του 2021 οι τέσσερις συστημικές τράπεζες αναμένεται να τιτλοδοτήσουν ή να πουλήσουν 32 δισ. ευρώ κόκκινα δάνεια τα οποία σταδιακά θα περάσουν στα χέρια των εταιρειών διαχείρισης, με τις οποίες θα έχουν να κάνουν στο εξής οι οφειλέτες.
Από τα δάνεια αυτά, πάνω από 140.000 αφορούν κόκκινα δάνεια συνδεδεμένα με την πρώτη κατοικία.
Μάλιστα αν υπολογίσει κανείς ότι από το σύνολο των περίπου 75 δισ. ευρώ κόκκινων δανείων μόλις 11,1 δισ. ευρώ είναι η αξία εκείνων τα οποία βρίσκονται σε καθεστώς νομικής προστασίας (14,8% του συνόλου των μη εξυπηρετούμενων δανείων), αντιλαμβάνεται τις ισορροπίες που θα αλλάξουν, δεδομένου ότι από τα δάνεια σε καθεστώς προστασίας τα στεγαστικά δάνεια αφορούν μόνο τα τρία στα δέκα.
Οι τράπεζες έχουν δεσμευτεί να μειώσουν το συνολικό χαρτοφυλάκιο των κόκκινων δανείων τους έως το 2021 στα 53 δισ. ευρώ.
Στην κατεύθυνση αυτή πρωτεύοντα ρόλο αναλαμβάνουν οι είκοσι δύο εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις που έχουν μέχρι σήμερα δανειοδοτηθεί και αναμένεται τα επόμενα χρόνια να διαχειριστούν περισσότερα από 80 δισ. ευρώ μη εξυπηρετούμενα δάνεια νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Μάλιστα, ήδη έχουν πιάσει δουλειά, και στις λύσεις που προσφέρουν προς τους οφειλέτες για τη ρύθμιση των δανείων τους περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων: η εθελοντική παράδοση ακινήτου, η εθελοντική εκποίηση ακινήτου, η ενοικίαση ή χρηματοδοτική μίσθωση του ακινήτου, η ανταλλαγή ακινήτου αλλά και ρυθμίσεις για αποπληρωμή του οφειλόμενου ποσού με δόσεις, συμπεριλαμβανομένης και διαγράφης μέρους της οφειλής.
Οι όροι των funds
Τα funds φαίνεται ότι ακολουθούν την εξής στρατηγική για δάνεια με εξασφάλιση κύριας κατοικίας:
* Σε πρώτη φάση επιβεβαιώνουν με όλα τα διαθέσιμα μέσα την οικονομική κατάσταση του οφειλέτη, ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο να κρύβεται πίσω από το δάνειο ένας στρατηγικός κακοπληρωτής με αφανή, υψηλά εισοδήματα.
Αφού γίνει αυτή η επιβεβαίωση, διατυπώνεται πρόταση ρύθμισης που συνδυάζει δύο εργαλεία για τη μείωση της επιβάρυνσης του οφειλέτη: αφενός «κουρεύεται» το υπόλοιπο του δανείου κατά 20 – 25%, δηλαδή σε ποσοστό που επιτρέπει τη μείωση της μηνιαίας δόσης, αλλά χωρίς… υπερβολές, που θα περιόριζαν πολύ την απόδοση για το fund. Αφετέρου και ανάλογα με την ηλικία του δανειολήπτη γίνεται επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου κατά 5 -10 έτη. Με το συνδυασμό αυτών των μέτρων, η μηνιαία δόση μπορεί να μειωθεί ακόμη και στο 1/3 της παλιάς, ώστε η εξυπηρέτηση του δανείου να γίνει βιώσιμη για το δανειολήπτη και να περιορισθεί ο κίνδυνος νέας αθέτησης.
Αυτή η στρατηγική που φαίνεται ότι ακολουθείται από τα funds δείχνει ότι επιδιώκουν να αποφύγουν επιθετικές τακτικές, που θα έφερναν νομικές εμπλοκές και αργοκίνητες διαδικασίες πλειστηριασμών, προτείνοντας ρυθμίσεις που μπορούν να μετατρέψουν γρήγορα ένα «κόκκινο» δάνειο σε εξυπηρετούμενο και να εξασφαλίσουν σχετικά σίγουρες ροές εσόδων για τα funds.