Προσφάτως ο υπουργός Εσωτερικών κ. Σκουρλέτης δήλωσε: ‘’Ζούμε σε συνθήκες μίας διαρκούς πολιτικής ήττας. Είμαστε αναγκασμένοι διαρκώς να κάνουμε συμβιβασμούς …’’.
Ο κ. Τσακαλώτος τόνισε στην Ολομέλεια της Βουλής, την 9η Ιουνίου: ‘’Είναι κάποιοι που θέλουν να μετατρέψουν την συζήτηση της Πέμπτης (στο Eurogroup) ώστε αντί να συζητήσουμε για το χρέος, να συζητήσουμε για τα προαπαιτούμενα’’.
Έτσι ψηφίσθηκαν σημαντικά προαπαιτούμενα, που είχαν μείνει σε εκκρεμότητα, υπό την μορφή τροπολογίας σε νομοσχέδιο για την … αλιεία!
Του Κώστα Χριστίδη*
Αλλ’, ώ του θαύματος! Στην συνεδρίαση του Eurogroup της 15ης Ιουνίου 2017, κατά τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα, ‘’πήραμε τελικά αυτά που διεκδικούσαμε αλλά και αυτά που δικαιούμασταν’’. Φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι συμμορφώθηκαν προς τις υποδείξεις του ΠτΔ κ. Παυλόπουλου, ότι ‘’τώρα ήλθε πλέον η ώρα οι Ευρωπαίοι να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους αναφορικά με την ελάφρυνση του χρέους’’ (εφόσον, κατά τον ίδιο, ‘’η Ελλάδα υλοποίησε τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις’’).
Το Eurogroup, συναφώς, αποφάσισε: επέκταση των ωριμάνσεων των τοκοχρεολυσίων του δανείου του EFSF από 0 – 15 έτη, καθορισμό πρωτογενών πλεονασμάτων για μετά την λήξη του προγράμματος ύψους 3,5% για την πενταετία 2018 – 2022 και 2% για την τριακονταοκταετία 2023 – 2060 και επιστροφή των κερδών από τα ομόλογα που κατέχουν η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες.
Όλα αυτά θα ισχύσουν μετά την λήξη του προγράμματος (Αύγουστος 2018) και αφού διαπιστωθεί ότι η Ελλάδα έχει εφαρμόσει τις συμφωνηθείσες μεταρρυθμίσεις. Επίσης το Eurogroup δεσμεύθηκε ότι θα υποστηρίξει την Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές, ομοίως στο τέλος του προγράμματος. Τότε θα δούμε ποιοί και υπό τους ήχους ποιών οργάνων θα ‘’χορεύσουν’’.
Αποφασίσθηκε, τέλος, η εκταμίευση δόσης 8,5 δις ευρώ. Ωστόσο, εάν η αξιολόγηση είχε ολοκληρωθεί σύμφωνα με τον χρονικό προγραμματισμό του τρίτου μνημονίου, η Ελλάδα θα έπρεπε να λάβει μέχρι σήμερα περί τα 22δις ευρώ, γεγονός που θα αποτελούσε πολύτιμη ένεση ρευστότητας. Το ίδιο θα συνέβαινε και με την είσοδό μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, το οποίο τώρα παραπέμπεται στο άγνωστο μέλλον.
Είναι γι’ αυτούς τους λόγους που από πολλές πλευρές (και από την παρούσα στήλη) τονιζόταν η σημασία της έγκαιρης ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης, της ταχύτητας στην λήψη και υλοποίηση των αποφάσεων και της δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης.
Πάντως, κατά τον κ. Τσίπρα, ‘’τώρα … αισθανόμαστε δικαιωμένοι γιατί πράξαμε ορθά που δεν πήραμε ό,τι μας έδιναν τρεις εβδομάδες πριν’’ (!). Είναι τόσο αντιφατικά και παράλογα όλα αυτά, ώστε ο καταλληλότερος σχολιασμός να προέρχεται από έναν γελοιογράφο, τον Αρκά: ‘’ Όταν σας υπόσχονται πέντε, ξέρουν ότι περιμένετε το πολύ δύο!
Αφού περιμένετε δύο, ξέρουν