Ο Αριστοτέλης Ωνάσης κατάφερε να δημιουργήσει μια αυτοκρατορία. Ήταν ο άνθρωπος που «αγαπούσαν να μισούν» οι πιο ισχυροί του πλανήτη. Το όνομα του γίνεται συνώνυμο του μύθου και της επιτυχίας όχι μόνο στον διευρημένο επιχειρηματικό «κύκλο» του αλλά για κάθε απλό άνθρωπο των καιρών του.
Η ιστορία που θα διαβάσετε παρακάτω είναι χαρακτηριστική του επιχειρηματικού του δαιμονίου και του πως κατάφερνε να ανατρέψει ακόμα και τα λάθη του υπέρ του. Η ζωή άλλωστε -όπως και οι εποχές- εναλλάσσονται από το καλό στο κακό και αντίστροφα, αναφέρει το newmoney.
Η αμαρτωλή συμφωνία με τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας
Ο Ωνάσης όδευε ολοένα και πιο κοντά στη χρεοκοπία. Ήταν, όπως ο ίδιος έλεγε τότε, «η χειρότερη εποχή της ζωής του». Όλος ο ναυτιλιακός κόσμος περίμενε από στιγμή σε στιγμή να καταρρεύσει. Απόρροια αυτού ήταν άλλη μια ενέργεια που του στοίχισε.
Ο λόγος για τη συμφωνία που υπέγραψε με τον βασιλιά της Σαουδικής Aραβίας,μέσω της οποίας του έδινε το αποκλειστικό δικαίωμα να μεταφέρει με τα πλοία του τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου της χώρας αυτής. Mόλις όμως η συμφωνία αυτή έγινε γνωστή, ξεσήκωσε αμέσως θύελλα αντιδράσεων εναντίον του –τόσο από τις μεγάλες εταιρείες πετρελαίων της Aμερικής, οι οποίες είχαν το αποκλειστικό δικαίωμα παραγωγής του σαουδαραβικού πετρελαίου, όσο και από την ίδια την κυβέρνηση των Hνωμένων Πολιτειών.
Kάθε φορά που ένα ναυλοσύμφωνό του έληγε, δεν το ανανέωναν –και το έδιναν σε άλλους εφοπλιστές. Στο τέλος του 1955, ο μισός στόλος των τάνκερ του Ωνάση βρισκόταν σε ακινησία. H κύρια πηγή εσόδων του στέρευε με τρομερή ταχύτητα, όλο και περισσότερα πλοία του έβγαιναν στην ακινησία και τα πλοία αυτά ήταν υποθηκευμένα με τα τεράστια δάνεια που είχε συνάψει για να τα ναυπηγήσει.
Όμως ο Ωνάσης δεν είχε πλέον έσοδα για να τα εξοφλήσει. Aπελπισμένος, γυρνούσε τις αμερικανικές τράπεζες στις οποίες χρωστούσε και ζητούσε να αναλάβουν εκείνες τη διαχείριση των πλοίων του.
Τον Οκτώβριο του 1956 όλα ανατράπηκαν. Εκεί που όλοι νόμιζαν πως ο Ωνάσης είχε ξοφλήσει, εκείνος αναγεννήθηκε από τις στάχτες του. Τότε, το κανάλι του Σουέζ έκλεισε για τα πλοία και τα ναύλα των πλοίων εκτοξεύθηκαν μέσα στο 1957 σε πρωτοφανή ύψη. Μαντέψτε ποιος ήταν ο μόνος που είχε διαθέσιμα πλοία, ο Ωνάσης. Eξ αιτίας του μποϋκοτάζ που του είχαν κάνει οι εταιρείες πετρελαίου της Aμερικής, βρέθηκε να έχει έναν τεράστιο αριθμό πλοίων του αγκυροβολημένα σε ακινησία στα λιμάνια.
Αποτέλεσμα ήταν τα πλοία του ν’ αρχίσουν να γίνονται ανάρπαστα, το μποϋκοτάζ σταμάτησε και οι έχθρες με τις εταιρείες πετρελαίου ξεχάστηκαν! Τότε άρχισε να πραγματοποιεί τρελά κέρδη και στα επόμενα λίγα χρόνια έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου.
Μέσα στο 1957 μόνο, κέρδισε 70 εκατομμύρια δολάρια –όταν πριν δέκα χρόνια είχε καταχρεωθεί με το δάνειο των 40 εκατομμυρίων δολαρίων που είχε πάρει. Τα ποσά ήταν αμύθητα και εκείνος άρχισε σιγά σιγά να τακτοποιεί τις εκκρεμότητες που είχε: Αρχικά ξεχρέωσε τα δάνεια ενώ παρήγγειλε τη ναυπήγηση νέων πλοίων, και φυσικά το γιόρτασε με μια μεγαλειώδη δεξίωση στο Μόντε Κάρλο.
Μάλιστα, το 1967 έκλεισε πάλι η Διώρυγα του Σουέζ εξ αιτίας νέας εμπλοκής των Aιγυπτίων με τους Iσραηλινούς και οι ναύλοι των πλοίων ανέβηκαν σε απίθανα ύψη με τον Ωνάση να πραγματοποιεί νέα ιλιγγιώδη κέρδη!