Οι αλλαγές στην ρητορική του πρωθυπουργού και οι αγκαλιές με τον Γάλλο πρόεδρο, τον οποίο πριν λίγους μήνες έβριζε ως «νεοφιλελεύθερο», κρύβουν μία οδυνηρή πραγματικότητα.
Είναι φανερό ότι ο Αλέξης Τσίπρας με βαρειά καρδιά αλλάζει ρητορική, ακολουθεί νέες κατευθύνσεις και κάνει λόγο για επενδύσεις και ανάπτυξη.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Είναι προφανές ότι πρόκειται για μεταμόρφωση, η οποία όμως κατά βάθος δεν έχει ίχνος ειλικρίνειας. Πρόκειται για κινήσεις τακτικής που, για μιαν ακόμη φορά, σκοπό έχουν να εξαπατήσουν.
Μπροστά στην δημοσκοπική του κατάρρευση και στο ενδεχόμενο μία νέα κεντροαριστερά να πιάσει διψήφιο ποσοστό στις προσεχείς εκλογές, ο πρωθυπουργός προετοιμάζει την μετά την ήττα του περίοδο. Τίποτα άλλο δεν τον ενδιαφέρει. Η εξουσία είναι γι’ αυτόν αυτοσκοπός.
Έτσι, γνωρίζοντας τί περίπου θα έλεγε ο Γάλλος πρόεδρος στην ομιλία του στην Πνύκα, τον προλόγισε με φιλοευρωπαϊκές κορώνες, κενές περιεχομένου, καθ’ όσον εκτός τόπου και χρόνου.
Δύο μέρες μετά, στην σχετική ομιλία του εγκαινιάζοντας την 82η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε –με ισχυρές δόσεις σοβαροφάνειας– στο μέλλον της χώρας, χωρίς καμμία απολύτως νύξη της ευρωπαϊκής της πορείας. Αρκέστηκε στην αναφορά μεταρρυθμίσεων και αλλαγών, τις οποίες στο παρελθόν ο ίδιος και το κόμμα του σαμπόταραν.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο πρωθυπουργός επιχειρεί άνοιγμα προς την κεντροαριστερά, υποβοηθούμενος από τον Κώστα Λαλιώτη –και κάποιους Γάλλους σοσιαλιστές που θεωρούν ότι η Ελλάδα μπορεί, με τον Αλέξη Τσίπρα στο τιμόνι της, να εξυπηρετεί γαλλικά συμφέροντα στα Βαλκάνια.
Στο πλαίσιο αυτό, οι στόχοι του Έλληνα πρωθυπουργού είναι να αποτρέψει, στο μέτρο του δυνατού, μία πιθανή συνεργασία ΝΔ και κεντροαριστεράς, ώστε μετά τις προσεχείς εκλογές να είναι αδύνατος ο σχηματισμός βιώσιμης κυβέρνησης και άρα να υπάρξουν νέες εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής.
Αν όμως το σενάριο αυτό δεν πετύχει, γιατί η ΝΔ θα έχει αυτοδυναμία ή θα βρει συμμάχους στην κεντροαριστερά, ο Αλ. Τσίπρας προετοιμάζει όλους τους απαραίτητους μηχανισμούς για την υπονόμευση μιας τέτοιας κυβέρνησης.
Σημαντικό έτσι ρόλο, στο πλαίσιο του σεναρίου αυτού του σεναρίου, θα παίξει το «κράτος των Εξαρχείων», οι «ομάδες κρούσης» τύπου Ρουβίκωνα και άλλες, καθώς και οι δομές προπαγάνδας που ήδη στήνονται. Για να υπάρχουν λοιπόν σοβαρά άλλοθι, τους μήνες που έρχονται θα γίνουμε μάρτυρες διαφόρων στημένων βιαιοτήτων των τραμπούκων του συστήματος, οι οποίοι βέβαια, ως συνήθως, θα δρουν ανενόχλητοι.
Θα πρέπει, συνεπώς, από την άποψη αυτή, να γίνουν κάποιες πολύ χρήσιμες υπενθυμίσεις και επισημάνσεις.
Από τον Ιούνιο 2015 έως σήμερα, ο χειρότερος πρωθυπουργός των τελευταίων χρόνων «πουλάει» στους Ευρωπαίους και Αμερικανούς συνομιλητές του το παραμύθι ότι η «πρώτη φορά αριστερά» στην εξουσία εξασφαλίζει στην Ελλάδα «κοινωνική ειρήνη» και άλλα γνωστά ευτράπελα.
Όταν λοιπόν αποχωρήσει από την εξουσία, ο Αλέξης Τσίπρας θα θελήσει να αποδείξει πόσο «λάθος» ήταν η αποχώρησή του και θα δώσει –εν καιρώ– τις απαραίτητες εντολές για το κάψιμο της Αθήνας.
Κάθε φορά που η προσεχής κυβέρνηση θα προσπαθεί να επιβάλει την τάξη, ο ηθικός αυτουργός της ανομίας θα κάνει λόγο για «κράτος της δεξιάς» και άλλα γνωστά παρόμοια. Θα αποδίδει έτσι τις δικές του προκλήσεις στις προσπάθειες μίας κυβέρνησης που θα προσπαθεί να συμμαζέψει τα συντρίμμια της δικής του πολιτικής. Υπό αυτή την λογική, η σημερινή «επαναστατική γυμναστική» των πραιτωριανών της κυβέρνησης Συριζανέλ είναι ιδιαιτέρως σημαντική και εύγλωττη.
Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα μίας πιθανής κυβέρνησης ΝΔ-κεντροαριστεράς θα είναι οι μηχανισμοί λάσπης και ψευδολογίας που ήδη στήνονται και οι οποίοι θα δώσουν ρέστα, τόσο μέχρι τις προσεχείς εκλογές όσο και μετά, αν ο Αλ. Τσίπρας δεν ξαναβρεθεί στην εξουσία.
Ας μην ξεχνάμε τί συνέβη την περίοδο 1990-1993 με την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ποιον ρόλο έπαιξαν τότε κάποια Μέσα στην κατασυκοφάντηση και πτώση της.
Παράλληλα, όμως, ας βλέπουμε και με ποια κοινωνία έχουμε να κάνουμε και ποιες μπορούν να είναι οι επιλογές της. Διάφορες μετρήσεις της κοινής γνώμης δείχνουν ότι ο αντιευρωπαϊσμός, η χυδαιότητα και η αμάθεια είναι κυρίαρχα στοιχεία στην πνευματική και ιδεολογική οργάνωση της χώρας και άρα θα προωθούν προς την εξουσία πολιτικά πρόσωπα που ανταποκρίνονται στα παραπάνω πρότυπα.
Πολύ έξυπνα, λοιπόν, ο Αλ. Τσίπρας έφερε στο προσκήνιο την απλή αναλογική και έναν εκλογικό νόμο που είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του. Έτσι, αν η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη κερδίσει τις προσεχείς εκλογές, πέφτοντας στο ναρκοπέδιο Τσίπρα θα αποτελέσει μία μικρή παρένθεση στο πολιτικό σκηνικό.
Για την χώρα το παιχνίδι του 21ου αιώνα είναι ήδη χαμένο. Τα χρόνια που έρχονται, οι πιο δυναμικοί και δημιουργικοί νέοι θα αποδράσουν από το γραφειοκρατικό «Γηροκομείο η Ελλάς» και έτσι θα αφήσουν απολύτως ελεύθερο το πολιτικό πεδίο στους ανθρώπους του μεταπολιτευτικού ζόφου.
Αυτούς που χρεοκόπησαν την χώρα και τώρα επαιτούν για δανεικά –από την μία πλευρά καθυβρίζοντας τους δανειστές και, από την άλλη, προσφέροντάς τους γην και ύδωρ.
Στην 82η ΔΕΘ ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για «μιαν άλλη Ελλάδα» τού αύριο. Έχει δίκιο. Η χώρα που «οραματίζεται» θα είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Πολάκηδων, Καρανίκων, Μπαλαούρων και άλλων τινων, που με μεγάλη επιμέλεια την έφεραν στο σημερινό της χάλι. Και εις ανώτερα…