Νέα τάση στην αγορά στην Ευρώπη με τις τιμές στα ακίνητα να υποχωρούν, όχι όμως σε όλες τις χώρες. Μετά το ξέφρενο ράλι ανοδικών τιμών από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, εμφανή είναι τα πρώτα σημάδια αποκλιμάκωσης με την Ελλάδα όμως να μην ακολουθεί.
Πίσω στην έρευνα της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, το πρώτο τρίμηνο του 2024, οι τιμές των κατοικιών, όπως μετρήθηκαν με τον Δείκτη Τιμών Κατοικιών, μειώθηκαν κατά 0,4% στη ζώνη του ευρώ και αυξήθηκαν κατά 1,3% στην ΕΕ, σε σύγκριση με το ίδιο τρίμηνο του προηγούμενου έτους.
Το τέταρτο τρίμηνο του 2023, οι τιμές των κατοικιών μειώθηκαν κατά 1,2% στη ζώνη του ευρώ και αυξήθηκαν κατά 0,2% στην ΕΕ. Επιπλέον, το τέταρτο τρίμηνο του 2023, σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2022, οι τιμές των κατοικιών μειώθηκαν κατά 0,1% στη ζώνη του ευρώ και αυξήθηκαν κατά 0,4% στην ΕΕ το πρώτο τρίμηνο του 2024.
Οι αυξήσεις και οι μειώσεις στις τιμές των ακινήτων
Aν εμβαθύνουμε στην έρευνα, επτά χώρες εμφάνισαν ετήσια μείωση των τιμών των κατοικιών το πρώτο τρίμηνο του 2024, ενώ δεκαεννέα εμφάνισαν ετήσια αύξηση.
Οι μεγαλύτερες μειώσεις τιμών παρατηρήθηκαν σε: Λουξεμβούργο: (10,9%), Γερμανία: (5,7%) και Γαλλία: (4,8%).
Οι μεγαλύτερες αυξήσεις παρατηρούνται: Στη Βουλγαρία (7,1%), στην Ουγγαρία (5,1%) και στην Πολωνία (4,3%).
Η περίπτωση της Ελλάδας
Στην Ελλάδα που χτυπήθηκε από τα μνημόνια και δεν ακολούθησε στην άνοδο των τιμών που παρατηρήθηκε σε άλλες χώρες τα χρόνια των μνημονίων οι μειώσεις όπως εκτιμούν ειδικοί της αγοράς αναμένεται να έρθουν ετεροχρονισμένα.
Η αύξηση των τιμών σε ονομαστικούς όρους ανέρχεται σε 13,8% το 2023 και συνεχίζεται με ανάλογο, αν και λίγο χαμηλότερο, ρυθμό κατά το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους (10,4%). Μάλιστα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στελεχών της αγοράς και αρμόδιων φορέων, οι τιμές των ακινήτων θα συνεχίσουν την ανοδική τους πορεία τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους.
Αποσπασματικά μέτρα
Με τη στεγαστική κρίση να παραμένει ένας από τους μεγάλους πονοκεφάλους των νοικοκυριών η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει το οξύ πρόβλημα με αποσπασματικά μέτρα, είτε επιδοματικής πολιτικής για μικρή μερίδα των πιο ευάλωτων στρωμάτων, είτε εξίσου περιορισμένων επιδοτούμενων δανείων, όπως το «Σπίτι Μου». Απουσιάζει όμως μια ολοκληρωμένη στεγαστική πολιτική, που να μπορεί να δώσει μακροχρόνιες λύσεις.