Η δραματική ανατροπή του συριακού καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ από τις δυνάμεις των ανταρτών θα μπορούσε να έχει εκτεταμένες συνέπειες για τη χώρα της Μέσης Ανατολής, τις παγκόσμιες συμμαχίες και τις αγορές, σύμφωνα με αναλυτές.
Η ανατροπή του Άσαντ έγινε αποδεκτή με επιφυλακτικότητα από τα δυτικά έθνη, τα οποία ανησυχούν για το ενδεχόμενο περαιτέρω αιματοχυσίας και για το κενό εξουσίας στη Συρία, εάν πραγματοποιηθεί μια χαοτική και αμφισβητούμενη μετάβαση της ηγεσίας.
Προς το παρόν, ωστόσο, η πτώση της δυναστείας Άσαντ μετά από πάνω από 50 χρόνια στην εξουσία έχει πιο άμεσες παγκόσμιες προεκτάσεις, με τη Ρωσία και το Ιράν να θεωρούνται «χαμένοι» από την εκδίωξη του Σύρου δικτάτορα, ενώ οι ΗΠΑ, η Τουρκία και το Ισραήλ θεωρούνται από τους κύριους ωφελημένους από την αλλαγή καθεστώτος.
Ξεκινώντας από τις ΗΠΑ, οι οικονομολόγοι επισημαίνουν ότι η πτώση του Άσαντ και η συνακόλουθη αποδυνάμωση της Ρωσίας και του Ιράν μετά την απώλεια ενός βασικού συμμάχου στην περιοχή, θα δώσει στον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ και στις δυτικές δυνάμεις μια ευπρόσδεκτη δυναμική.
Η Ευρώπη θα μπορούσε επίσης να είναι ωφελημένη από την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία, εάν αυτό σημαίνει ότι λιγότεροι εκτοπισμένοι πρόσφυγες εισέρχονται στην περιοχή – μια εξέλιξη που έχει τροφοδοτήσει το αντιμεταναστευτικό συναίσθημα και την άνοδο των λαϊκιστικών κομμάτων τα τελευταία χρόνια.
Οι μεγάλοι άμεσοι γεωπολιτικοί «κερδισμένοι» είναι το Ισραήλ και η Τουρκία, σύμφωνα με το CNBC, με το πρώτο να βλέπει την περιφερειακή νέμεσή του, το Ιράν, να αποδυναμώνεται περαιτέρω, χάρη στην πτώση του Άσαντ – ενώ η Άγκυρα αναδεικνύεται ως ο παράγοντας με τη μεγαλύτερη επιρροή στη χώρα.
Το Ισραήλ θεωρείται ωφελημένο από την πτώση του Άσαντ λόγω του αντίκτυπού της στο Ιράν, το οποίο έχει χρησιμοποιήσει τη Συρία ως οδό ανεφοδιασμού της μαχητικής οργάνωσης Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Το Ισραήλ έχει επιδιώξει να αποδυναμώσει σοβαρά αυτή την αλυσίδα εφοδιασμού στο πλαίσιο της στρατιωτικής του εκστρατείας κατά των υποστηριζόμενων από το Ιράν μαχητικών δυνάμεων στο Λίβανο και τη Λωρίδα της Γάζας.
Σε σημείωμά του τη Δευτέρα, ο Ντέιβιντ Ρος της Quantum Strategy περιέγραψε την πτώση του Άσαντ ως την πρώτη μεγάλη γεωπολιτική μετατόπιση που αποδυναμώνει τον άξονα του Ιράν και της Ρωσίας εδώ και πολύ καιρό.
Ο άλλος πιο αξιοσημείωτος «χαμένος» από την ανατροπή του Άσαντ είναι ο σύμμαχος και υποστηρικτής του, η Ρωσία, η οποία βοήθησε να στηριχθεί το καθεστώς του Άσαντ από την αρχή του εμφυλίου πολέμου. Αυτή τη φορά, η εστίαση της Μόσχας στη σύγκρουση στην Ουκρανία περιόρισε το μέγεθος της στρατιωτικής βοήθειας που ήταν πρόθυμη και ικανή να προσφέρει στις δυνάμεις του Άσαντ.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ρωσία θα προσπαθήσει να ενισχύσει την επιρροή και καλή θέληση που μπορεί να έχει σε μια νέα ηγεσία στη Συρία. Η Μόσχα έχει έννομο συμφέρον να κρατήσει τη νέα κυβέρνηση στο πλευρό της, καθώς λειτουργεί αεροπορική βάση στο Χμέιμιμ, μαζί με μια ναυτική βάση στην Ταρτούς που της δίνει πρόσβαση στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Οι δυνάμεις των ανταρτών έχουν δώσει στο Κρεμλίνο διαβεβαιώσεις ότι θα εγγυηθούν την ασφάλεια των ρωσικών στρατιωτικών βάσεων και των διπλωματικών της γραφείων στη Συρία, όπως ανέφερε το Reuters επικαλούμενο ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων, αλλά η μακροπρόθεσμη στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας στη χώρα δεν θεωρείται καθόλου βέβαιη.
Ο Τίμοθι Ας, στρατηγικός αναλυτής αναδυόμενων αγορών στην BlueBay Asset Management, περιέγραψε την εκδίωξη του Άσαντ ως «τεράστια ταπείνωση για τον Πούτιν, ο οποίος έχει κάνει πολύ μεγάλο θέμα το γεγονός ότι δεν εγκαταλείπει ποτέ τους συμμάχους του».
Όσον αφορά το Ιράν, ο Ας δήλωσε ότι τα προβλήματα της Τεχεράνης μόλις πολλαπλασιάστηκαν, αφού το Ισραήλ έχει ήδη αποδυναμώσει σημαντικά τους πληρεξουσίους του, τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο και τη Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.