Η ρωσική δύναμη πυρός ήταν αυτή που βοήθησε να παραμείνει ο Μπασάρ αλ Άσαντ στην εξουσία τα τελευταία εννέα χρόνια.
Όμως, μέσα σε λίγες ημέρες, το σχέδιο του Κρεμλίνου για τη Συρία διαλύθηκε, με τη Μόσχα, προφανώς, να μην μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό.
Σε ανακοίνωσή του το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι ο Άσαντ εγκατέλειψε τη θέση του προέδρου – και τη χώρα (χωρίς να δώσει λεπτομέρειες για το πού πήγε).
Η πτώση του καθεστώτος Άσαντ αποτελεί πλήγμα για το κύρος της Ρωσίας.
Στέλνοντας χιλιάδες στρατιώτες για να στηρίξουν τον πρόεδρο Άσαντ το 2015, ένας από τους βασικούς στόχους της Ρωσίας ήταν να επιβεβαιωθεί ως παγκόσμια δύναμη. Ήταν η πρώτη μεγάλη πρόκληση του Βλαντιμίρ Πούτιν προς τη δύναμη και την κυριαρχία της Δύσης, μακριά από τον πρώην σοβιετικό χώρο.
Και μάλιστα μια επιτυχημένη, όπως φάνηκε. Το 2017, ο πρόεδρος Πούτιν επισκέφθηκε τη ρωσική αεροπορική βάση Hmeimim στη Συρία και δήλωσε ότι η αποστολή είχε ολοκληρωθεί. Παρά τις ευρέως διαδεδομένες αναφορές ότι οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές προκαλούσαν θύματα μεταξύ των αμάχων, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αισθάνθηκε αρκετά σίγουρο ώστε να πετάξει διεθνή μέσα ενημέρωσης στη Συρία για να παρακολουθήσουν τη ρωσική στρατιωτική επιχείρηση.
Αλλά αυτό είχε να κάνει με κάτι περισσότερο από το απλό κύρος.
Σε αντάλλαγμα για τη στρατιωτική βοήθεια, οι συριακές αρχές παραχώρησαν στη Ρωσία 49ετή μίσθωση της αεροπορικής βάσης στο Hmeimim και της ναυτικής βάσης στην Ταρτούς. Η Ρωσία είχε εξασφαλίσει ένα σημαντικό στήριγμα στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι βάσεις έγιναν κόμβοι για τη μεταφορά στρατιωτικών εργολάβων μέσα και έξω από την Αφρική, γράφει το BBC.
Ένα βασικό ερώτημα για τη Μόσχα είναι: τι θα συμβεί τώρα με αυτές τις ρωσικές βάσεις;
Στην ανακοίνωσή του, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι οι βάσεις του στη Συρία έχουν τεθεί «σε κατάσταση ύψιστου συναγερμού», αλλά υποστήριξε ότι δεν υπάρχει «καμία σοβαρή απειλή για τις βάσεις αυτές αυτή τη στιγμή».
Ο Άσαντ ήταν ο σταθερότερος σύμμαχος της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή. Το Κρεμλίνο είχε επενδύσει πολλά σε αυτόν. Είχε διοχετεύσει πόρους – οικονομικούς, στρατιωτικούς, πολιτικούς – για να τον κρατήσει στην εξουσία. Οι ρωσικές αρχές θα δυσκολευτούν να παρουσιάσουν την ανατροπή του ως οτιδήποτε άλλο εκτός από πλήγμα για τη Μόσχα.
«Για τους Ρώσους η προτεραιότητά μας είναι να διασφαλίσουμε την ασφάλεια των πολιτών μας, τόσο των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των διπλωματών και των οικογενειών τους, όσο φυσικά και των στρατιωτών».