Ο Roberts Walters, αντιπρόεδρος της AT&T, δίνει μια διαφορετική οπτική για την επαγγελματική επιτυχία, όπως την είχε αναλύσει στο CNBC. Όπως εξηγεί, η αλλαγή από τη νοοτροπία του «καλύτερου εκτελεστή» προς μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση, όπου δίνεται έμφαση στη συλλογική πρόοδο και στα επιτεύγματα-ορόσημα, μπορεί να προσφέρει περισσότερα σε εργαζόμενους και εταιρείες. Αντί ο κάθε εργαζόμενος να ανταγωνίζεται τους συναδέλφους του, η δημιουργία συνθηκών που τους επιτρέπουν να νιώθουν ολοκληρωμένοι ενισχύει την απόδοση της ομάδας.
«Βάζοντας τους ανθρώπους σε θέση να πετύχουν και δίνοντάς τους επιτεύγματα που μπορούν να κατακτήσουν, διασφαλίζεις ότι νιώθουν πως προοδεύουν», τονίζει ο Walters.
Το σημείο καμπής
Ο Walters παραδέχεται ότι στην αρχή της καριέρας του λειτουργούσε με τη λογική του ατομικού επιτεύγματος, κάτι που τον εμπόδιζε να αναδείξει το δυναμικό της ομάδας του. Το 2011, όταν ανέλαβε διεύθυνση σε τμήμα διαχείρισης έργων, σχεδιασμού δικτύων και μηχανικής, συνειδητοποίησε ότι η έμφαση μόνο στην ταχεία ολοκλήρωση έργων είχε αρνητικές συνέπειες. «Διέθετα λιγότερη υπομονή και χρόνο στις σχέσεις με όσους δεν θεωρούσα κορυφαίους, με αποτέλεσμα να μη βελτιώνω τη συνολική απόδοση», ανέφερε.
Η προσέγγιση Simon Sinek
Παρόμοια οπτική εκφράζει και ο συγγραφέας και ειδικός στην ηγεσία Simon Sinek. Σύμφωνα με τον ίδιο, η υπερβολική εμμονή σε στόχους ή διακρίσεις δεν οδηγεί σε πραγματική ανάπτυξη. «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η νίκη», υπογράμμισε στο Παγκόσμιο Επιχειρηματικό Φόρουμ 2023. Όπως εξηγεί, οι στόχοι είναι χρήσιμοι, αλλά η ουσία βρίσκεται στη διαρκή δυναμική και βελτίωση.
Ο Sinek προτρέπει τους εργαζόμενους να επικεντρώνονται στην ολιστική ανάπτυξη. Οι διακρίσεις, όπως τα βραβεία υπαλλήλου του μήνα, θα έρθουν ως φυσικό αποτέλεσμα αυτής της πορείας.
Συνεχής βελτίωση στην πράξη
Ο Walters υιοθέτησε αυτή τη φιλοσοφία στην καθημερινότητά του. Προσπαθεί να βελτιώνεται συνεχώς, ακόμη και μέσα από μικρά βήματα, τα οποία με την πάροδο του χρόνου δημιουργούν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. «Είτε πρόκειται για μικρή είτε για μεγάλη πρόοδο, όταν κοιτάξεις πίσω μετά από δέκα χρόνια θα συνειδητοποιήσεις με δέος τι έχεις καταφέρει», σημειώνει.