Στο Τελ Αβίβ και την Τεχεράνη, τα σωστικά συνεργεία δίνουν μάχη με τον χρόνο αναζητώντας επιζώντες κάτω από τα συντρίμμια. Ο πόλεμος πυραύλων και αεροπορικών επιθέσεων, που Ισραήλ και Ιράν προετοίμαζαν εδώ και δεκαετίες, βρίσκεται πλέον σε πλήρη εξέλιξη.
Ισραηλινοί αξιωματούχοι εκτιμούν ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο εβδομάδες για να εξουδετερώσουν τις πυρηνικές και πυραυλικές δυνατότητες του Ιράν, γεγονός που προδιαγράφει μια εξαντλητική αναμέτρηση για αμφότερες τις πλευρές.
Ακόμη και σε αυτό το σενάριο, όμως, όπως αναφέρει ανάλυση του Economist, το Ισραήλ ενδέχεται να χρειαστεί την αμερικανική συνδρομή για να καταφέρει το τελειωτικό πλήγμα στις βαθιά θαμμένες πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Για το Ισραήλ, οι επόμενες ημέρες είναι καθοριστικής σημασίας: Αν καταφέρει να διατηρήσει την εικόνα της στρατιωτικής επιτυχίας, ενδέχεται να προσελκύσει την υποστήριξη του Ντόναλντ Τραμπ. Αν, όμως, οι επιχειρήσεις καθυστερήσουν και οι απώλειες αυξηθούν, ο Τραμπ μπορεί να πιέσει για πρόωρη διακοπή των εχθροπραξιών, πριν επιτευχθούν οι στόχοι του Ισραήλ.
Μια βιαστική κατάπαυση του πυρός, ωστόσο, θα μπορούσε να δώσει στο Ιράν ισχυρό κίνητρο για ταχεία αποκατάσταση του πυρηνικού του προγράμματος.
Ο διακηρυγμένος στόχος του Ισραήλ είναι η εξάλειψη της «υπαρξιακής απειλής» που, όπως λέει, συνιστά για το ίδιο το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Από τα ξημερώματα της Παρασκευής έχει πλήξει πρωτίστως τις κατοικίες Ιρανών στρατιωτικών αξιωματούχων, αρχηγεία και εκτοξευτές πυραύλων για να εξασφαλίσει την αεροπορική υπεροχή πάνω από το Ιράν.
Αλλά οι ζημιές που κατάφερε ως τώρα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν δείχνουν περιορισμένες και η υπόγεια μονάδα εμπλουτισμού ουρανίου στο Φορντό άθικτη, καθώς το Ισραήλ πιθανώς δεν διαθέτει αρκετές πανίσχυρες διατρητικές βόμβες για να το καταστρέψει.
Αν συνεχιστούν για άλλες 2-3 εβδομάδες οι εκατέρωθεν επιθέσεις, θα δοκιμάσουν την αντοχή των δύο ορκισμένων εχθρών. Το Ιράν διαθέτει ένα μεγάλο οπλοστάσιο, αφού η εγχώρια βιομηχανία του είναι σε θέση να κατασκευάζει ετησίως χιλιάδες πυραύλους, αλλά και ένα πυρηνικό πρόγραμμα, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 2000 με βαθιά θαμμένες στο υπέδαφός του εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου.
Το Ισραήλ, πάλι, ανέπτυξε συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας και προμηθεύτηκε από τις ΗΠΑ δεκάδες πολεμικά αεροσκάφη, που τροποποιήθηκαν για να διαθέτουν πρόσθετες δεξαμενές καυσίμων και ηλεκτρονικά συστήματα πολέμου, ώστε να μπορούν να εξαπολύουν πλήγματα σε μεγάλες αποστάσεις. Παράλληλα το Ισραήλ επιτάσσει να διαθέτουν όλες οι νέες κατοικίες στα εδάφη του τουλάχιστον ένα δωμάτιο-καταφύγιο.
Ιράν και Ισραήλ χρησιμοποιούν τώρα αυτά τα οπλοστάσια. Η αντοχή του Ισραήλ, όπως σημειώνει ο Economist, εξαρτάται εν μέρει από την άμυνα των εδαφών του καθώς τα δύο πρώτα 24ωρα της σύρραξης δέχθηκε επιθέσεις με περίπου 300 ιρανικούς πυραύλους και drones, που αναχαίτισε στην πλειονότητά τους με τη βοήθεια και αμερικανικών δυνάμεων, αλλά όσοι διαπέρασαν την ασπίδα του προκάλεσαν τον θάνατο τουλάχιστον 23 ανθρώπων, κατέστρεψαν δεκάδες κτίρια και προκάλεσαν ζημιές στο βασικό στρατιωτικό αρχηγείο στο Τελ Αβίβ και σε ένα διυλιστήριο στη Χάιφα.
Πολλά θα εξαρτηθούν τώρα για το Ισραήλ από το αν θα καταφέρει να εξαλείψει την απειλή των ιρανικών εκτοξευτών πυραύλων, προτού «ξεμείνει» το ίδιο από αναχαιτιστικούς πυραύλους.
Σύμφωνα με τις ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών, όταν ξέσπασε τα χαράματα της Παρασκευής ο πόλεμος, το Ιράν διέθετε κάπου 2.000 πυραύλους ικανούς να πλήξουν στόχους στο Ισραήλ και πολλοί εξ αυτών έχουν ήδη καταστραφεί ή εκτοξευτεί, αν και η Τεχεράνη σχεδόν σίγουρα διαθέτει κρυμμένα σε υπόγειες βάσεις ικανά αποθέματα για να συνεχίσει το μπαράζ κατά του Ισραήλ κάθε νύχτα και πιθανώς να καταφέρει ένα εντυπωσιακό χτύπημα είτε καταστρέφοντας έναν στρατηγικό στόχο ή προκαλώντας μαζικές απώλειες αμάχων.
Αλλά οι δικές του απώλειες θα είναι χειρότερες, καθώς επίκειται η σταδιακή καταστροφή του μεγαλύτερου μέρους των πυραυλικών του δυνατοτήτων και των πυρηνικών του υποδομών, αλλά και εκείνων της ενέργειας, που ίσως υποχρεώσουν, όπως ελπίζει η ισραηλινή ηγεσία, το λαβωμένο καθεστώς των μουλάδων να διαπραγματευτεί μια συμφωνία με τον Τραμπ για την εξάλειψη του πυρηνικού και πυραυλικού του προγράμματος, ειδικά αν ξεσπάσει εσωτερική αναταραχή, που θα το απειλήσει με ανατροπή.
Αλλά οι ελπίδες αυτές των Ισραηλινών για συνθηκολόγηση του Ιράν ή αλλαγή ηγεσίας στην Τεχεράνη ίσως να είναι ανεδαφικές, αφού σύμφωνα με τον Ραζ Ζίμτ του ισραηλινού Εθνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών, «η επιβίωση του καθεστώτος είναι ύψιστη προτεραιότητα» για τον Αλί Χαμενεΐ, που θεωρεί ταυτόχρονα «τις πυρηνικές δυνατότητες του Ιράν και ειδικά τον εμπλουτισμού ουρανίου ως ακρογωνιαίο λίθο για αυτή την επιβίωση».
Θα υπάρξει εμπλοκή των ΗΠΑ;
Αν το Ιράν δεν πετάξει λευκή πετσέτα, ή δεν ανατραπεί το καθεστώς, οι ισραηλινές επιθέσεις θα έχουν νόημα μόνον αν καταφέρουν να καθυστερήσουν για χρόνια το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης. Όπως σημειώνει ο Άμος Γιάντλιν, πρώην επικεφαλής της ισραηλινής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, «το Ιράν δεν μπορεί να νικήσει το Ισραήλ, αλλά ούτε και το Ισραήλ διαθέτει μάλλον τις δυνατότητες πλήρους καταστροφής του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος».
Παραμένει αμφίβολο αν όμως οι ΗΠΑ, που διαθέτουν τις αναγκαίες διατρητικές βόμβες, εμπλακούν στη σύγκρουση. «Δεν εμπλεκόμαστε. Είναι πιθανό να εμπλακούμε. Αλλά αυτή τη στιγμή δεν εμπλεκόμαστε», δήλωσε χθες ο Ντόναλντ Τραμπ. Ως εκ τούτου, δεν αποκλείεται το Ισραήλ να εξασφαλίσει αμερικανική στρατιωτική βοήθεια, ειδάλλως θα πρέπει να βρει άλλον τρόπο για να τελειώσει τον πόλεμο που ξεκίνησε.