Μετά από τρία χρόνια, το ΕΚ υποχρεώνεται από το Γαλλόφωνο Πρωτοδικείο των Βρυξελλών να αναγνωρίσει επισήμως και αμετακλήτως ότι άδικα ο εκπρόσωπος του Γραφείου του στην Ελλάδα και δύο συνεργάτες του κατηγορήθηκαν για διοικητικές ατασθαλίες. Απέτυχε η προσπάθεια απόκρυψης της αθωωτικής απόφασης από τους ξένους ανταποκριτές στη βελγική πρωτεύουσα.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Το θέμα είχε τότε ξεκινήσει από κακόβουλες καταγγελίες ανώτερου στελέχους του Ε.Κ., το οποίο περιμένουμε να δούμε αν σήμερα θα κληθεί να καταβάλλει το κόστος της κακοήθειας και του εξευτελισμού ενός δημοκρατικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διότι ναι μεν ο κ.Λεωνίδας Αντωνακόπουλος και οι συνεργάτες του απαλλάσσονται την κατηγοριών, πλην όμως παραμένει το θέμα της κακοήθειας. Όπως επίσης σοβαρό ατόπημα είναι και η προσπάθεια του Γραφείου Τύπου του ΕΚ στις Βρυξέλλες να αποκρύψει την απαλλακτική απόφαση.
Εντύπωση προκαλεί επίσης και η πλήρης αδιαφορία των Ελλήνων ευρωβουλευτών για το θέμα, οι πιο λαλίστατοι από τους οποίους δεν θα πρέπει να ζητήσουν κάποιες διευκρινίσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Ε.Κ.; Ιδιαίτερα δε οι πρώην δημοσιογράφοι από τους ευρωβουλευτές αυτούς δεν θα έπρεπε να ζητήσουν να μάθουν τι συνέβη στο Γραφείο της Αθήνας;
Κατά τα άλλα, η «υπόθεση Αντωνακόπουλου» και η κατάληξη της φέρνει στο προσκήνιο σοβαρά θέματα λειτουργίας ορισμένων υπηρεσιών του ΕΚ, ρόλος των οποίων είναι να εξυπηρετούν και να υπηρετούν τη δημοκρατία στην Ευρώπη και όχι προσωπικές ιδεοληψίες και φαντασιώσεις.