Η αγορά ακατέργαστων διαμαντιών για κοσμήματα περνάει μία πολύ δύσκολη περίοδο, καθώς οι καταναλωτές στρέφονται σε εργοστασιακές πέτρες λόγω της βουτιάς των τιμών, σύμφωνα με τους FT.
Αλλά τώρα, η κατεύθυνση της αγοράς των 83,5 δισ. δολαρίων μπορεί να αντιστραφεί, με ορισμένους να προβλέπουν ανάκαμψη σε ακατέργαστες ή φυσικές πέτρες, καθώς οι τιμές για τα εργοστασιακά διαμάντια διαγράφουν ελεύθερη πτώση.
Πιστεύουν ότι η πτώση των τιμών των εργοστασιακών διαμαντιών μαζικής παραγωγής θα προκαλέσει μια κρίση κερδοφορίας για τους λιανοπωλητές που θα τους αναγκάσει να προωθήσουν πέτρες που έχουν σκάψει από το έδαφος.
«Φτάνουμε σε ένα κομβικό σημείο όπου η κερδοφορία των λιανοπωλητών που πωλούν εργαστηριακά παραγόμενα διαμάντια είναι πολύ μικρότερη από ό, τι ήταν τα προηγούμενα τρία έως πέντε χρόνια», δήλωσε ο Paul Zimnisky, ανεξάρτητος αναλυτής της βιομηχανίας.
Επιστροφή στα φυσικά διαμάντια
«Αυτό θα μπορούσε να είναι καταλύτης για την επιστροφή στα φυσικά διαμάντια. Οι λιανοπωλητές δεν είναι πιστοί στα εργαστηριακά ή φυσικά διαμάντια, είναι πιστοί στο να βγάζουν χρήματα».
Ο μεγαλύτερος ανθρακωρύχος διαμαντιών στον κόσμο De Beers – ο οποίος επεσήμανε την περασμένη εβδομάδα ότι θα μειώσει περαιτέρω την παραγωγή για να αντιμετωπίσει τις δύσκολες συνθήκες της αγοράς – υποστηρίζει αυτή την άποψη.
Αναμένει ότι το μερίδιο αγοράς των εργαστηριακών διαμαντιών θα πέσει κατά 20% από 13 δισ. δολάρια σε 10 δισ. δολάρια έως το 2030, με τις τιμές να πέφτουν καθώς οι καταναλωτές αρχίζουν να τα βλέπουν ως φθηνά κοσμήματα μόδας και όχι πολύτιμους λίθους.
Η De Beers, η οποία βασίζεται σε έρευνα που ανέθεσε στην Boston Consulting Group να παράγει, εκτιμά επίσης ότι η αμερικανική αγορά κοσμημάτων για εξορυσσόμενα ή ακατέργαστα διαμάντια θα επεκταθεί από 43 δισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι σε 54 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2030.
Η αγορά διαμαντιών έχει ανατραπεί από την πτώση των τιμών των εργοστασιακών λίθων. Οι τιμές των διαμαντιών που καλλιεργούνται στο εργαστήριο κοστίζουν τώρα το ένα πέμπτο από ό, τι το 2016 στα 1.015 δολάρια ανά πέτρα ενός καρατίου, δείχνει ανάλυση του Zimnisky.
Οι προκλήσεις στην αγορά διαμαντιών ώθησαν τον ιδιοκτήτη της Anglo American, τον διαφοροποιημένο όμιλο εξόρυξης, να ανακοινώσει σχέδια τον Μάιο για πώληση ή εισαγωγή της εταιρείας στο χρηματιστήριο εντός 18 μηνών, ως μέρος της άμυνάς της έναντι μιας αποτυχημένης προσφοράς εξαγοράς ύψους 39 δισ. λιρών από την ανταγωνίστρια BHP.
Μετά την De Beers δεύτερη σε μέγεθος είναι η ρωσική Alrosa, η οποία ανταποκρίθηκε στα προβλήματα της αγοράς πολύτιμων λίθων διαφοροποιώντας την στρατηγική της. Τον Ιούνιο, αγόρασε ένα ορυχείο χρυσού από την Polyus με έδρα τη Μόσχα.
Νικητές και χαμένοι
Οι νικητές στη νέα βιομηχανία είναι οι μεγαλύτεροι παραγωγοί εργοστασιακών διαμαντιών από την Κίνα και την Ινδία – καθώς και οι καταναλωτές που μέχρι τώρα δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά να αγοράσουν τους πολύτιμους λίθους.
Τα διαμάντια που παράγονται στο εργαστήριο προβλέπεται να αυξηθούν στα 13,6 δισ. δολάρια των πωλήσεων κοσμημάτων – 16% της συνολικής αγοράς – φέτος, αυξημένα κατά 12% σε σχέση με πέρυσι, καθώς η μαζική παραγωγή έχει μειώσει το κόστος, σύμφωνα με τον Zimnisky.
Αντίθετα, τα κοσμήματα με διαμάντια που χρησιμοποιούν πέτρες από ορυχεία που εκτείνονται σε όλο τον κόσμο από τη Μποτσουάνα έως τη Ρωσία βρίσκονται σε πορεία συρρίκνωσης 5% φέτος στα 69,9 δισ. δολάρια, αν και εξακολουθούν να αποτελούν το 84% της συνολικής αγοράς.
«Οι παρουσιάσεις των επενδυτών από τις εταιρείες εξόρυξης δείχνουν την ανοδική καμπύλη της ζήτησης και τη μείωση της προσφοράς, αλλά η αλήθεια είναι ότι με τις εργαστηριακές πέτρες να παίρνουν ένα κομμάτι της αγοράς, έχουν αλλάξει τα οικονομικά της εξόρυξης διαμαντιών», δήλωσε ο Avi Krawitz, αναλυτής του τομέα διαμαντιών.
Χαμένοι της ανόδου της μαζικής παραγωγής εργοστασιακής πέτρας είναι οι ανθρακωρύχοι διαμαντιών, ο μεγαλύτερος από τους οποίους είναι η De Beers σε αξία.