Ένα σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος επιδίδεται ανά τετραετία σε ασκήσεις... μαγκιάς, αγνοώντας, λόγω... βλακείας, το αποτέλεσμα των επιλογών του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι "Ανεξάρτητοι Έλληνες" και η Χρυσή Αυγή αποτέλεσαν πριν από μια δεκαετία τα... must κόμματα του λαϊκισμού, του τυχοδιωκτισμού, της ψευτομαγκιάς και της καφρίλας. Ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να αποψιλώνεται με εν ενεργεία αρχηγό το "πουλέν" της πολιτικής απάτης, Αλέξη Τσίπρα και σήμερα έχει σκορπίσει σαν τα... πουλιά της κλώσας! Οι "Ανεξάρτητοι Έλληνες" του Πάνου Καμμένου μετά το 11% των εκλογών του Μαίου 2012, άρχισαν την κατηφορική πορεία, προλαβαίνοντας να δοκιμάσουν το νέκταρ της εξουσίας, μέσω της συγκυβέρνησης με τον... ανεπανάληπτο πολιτικό τυχοδιώκτη Τσίπρα. Σήμερα, ξέρουμε όλοι που βρίσκεται το κόμμα του Καμμένου. Όσο για τη Χρυσή Αυγή, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αποτέλεσε την αρχή του τέλους της και σήμερα υπάρχει μόνο ως μία θλιβερή ανάμνηση, η οποία μας θυμίζει που οδηγούν οι τραμπουκισμοί και η απόπειρα "ζουγκλοποίησης" μιας αστικής δημοκρατίας δυτικού τύπου.
Τα τρία προαναφερόμενα κόμματα αποτέλεσαν τον πολιορκητικό κριό της πολιτικής καφρίλας σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο, όπου η απογοήτευση και η οργή των πολιτών για το δημοσιονομικό αδιέξοδο, αξιοποιήθηκαν στο έπακρο από κοινούς απατεώνες που "επένδυσαν" στη... βλακεία ενός μεγάλου ποσοστού του εκλογικού σώματος, το οποίο, ακόμη και σήμερα, αναζητεί τρόπο για να επαναλάβει τις ίδιες... ανοησίες! Σήμερα, η νέα μορφή πολιτικής καφρίλας αντανακλάται κυρίως στα κόμματα της Ελληνικής Λύσης και της Πλεύσης Ελευθερίας. Η... πελατεία τους, κατά το παρελθόν, "κοσμούσε" κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τα... μαγαζιά του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής. Η τότε "άνω και κάτω πλατεία", δεν έχει αλλάξει χαρακτηριστικά και με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών επιδιώκει να έχει ρόλο.
Επιλογές... χάους!
Η προ ημερών δημοσκόπηση της Interview, μέσω της οποίας αποκαλύπτεται η επιλογή του... χάους από ένα μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος, αποτελεί την αποτύπωση μιας εικόνας καφρίλας που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία.
Ένα πολύ σημαντικό ποσοστό του εκλογικού σώματος βρίσκει πολιτική έκφραση σε κόμματα όπως η Πλεύση Ελευθερίας, η Ελληνική Λύση, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, ενώ από το γενικότερο κλίμα έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο προβαίνει σε σπασμωδικές κινήσεις εν αναμονή του κόμματος Τσίπρα! Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το κόμμα της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης, έστω και στις... καθυστερήσεις, θα αλλάξει ρότα, ώστε να διαφοροποιηθεί από τα κόμματα που κινούνται στον χώρο της Αριστεράς. Όσο για τα κόμματα της Ακροδεξιάς ευχόμαστε απλά να βάλουν μυαλό όσοι τους πιστεύουν!
Η εικόνα της σημερινής αντιπολίτευσης αποτελεί... ευτύχημα για τη χώρα, καθώς πρόκειται για πολιτικούς χαβαλέδες, οι οποίοι λειτουργούν ως καμπανάκι κινδύνου για μια εξαιρετικά κρίσιμη μάζα του εκλογικού σώματος, η οποία σκέπτεται το αύριο και είναι πιο... υποψιασμένη σε σχέση με τις συνέπειες της λανθασμένης ψήφου. Ταυτόχρονα, θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι περισσότεροι από τους σκεπτόμενους πολίτες, θα χρησιμοποιήσουν με θετικό τρόπο το μυαλό τους την ώρα της κάλπης και δεν υποπέσουν σε λάθη που μπορεί να είναι οδυνηρά για τους ίδιους, αλλά και για όλους μας. Αρκεί να βάλουν κάτω τα πράγματα και να κάνουν τις συγκρίσεις...
Το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει ούτε τους ψηφοφόρους του με τον σημερινό αρχηγό του και ο Τσίπρας προετοιμάζεται για νέο κόμμα, αποτελώντας το μεγαλύτερο πολιτικό ανέκδοτο της Μεταπολίτευσης, καθώς ετοιμάζεται να λανσάρει το... νέο, απορροφώντας το παλιό και φθαρμένο, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ. Φεύγοντας από τα δύο κόμματα που άσκησαν εξουσία, πάμε στο... γνωστό ΚΚΕ, το οποίο βρίσκεται σε... άλλο κόσμο με... χρονοκαθυστέρηση 108 ετών, η Ελληνική Λύση αποτελεί μια άλλη εκδοχή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων χωρίς περαιτέρω... αναλύσεις, η Πλεύση Ελευθερίας είναι συνώνυμο της πολιτικής καφρίλας με... ονοματεπώνυμο, το Κίνημα Δημοκρατίας θυμίζει... θίασο, η Νέα Αριστερά παραπέμπει σε μια παρέα που... μυξοκλαίει γιατί έχασε τη νομή της εξουσίας όταν ήταν υπό τη σκέπη του "μπαμπακούλη" ΣΥΡΙΖΑ, η Νίκη παραπέμπει σε θεολογικές αναζητήσεις και συζητήσεις για τη... μοναστηριακή διατροφή, ενώ η Φωνή Λογικής αποτελεί ένα... καπρίτσιο της στιγμής, γιατί θίχτηκε ο εγωισμός της αρχηγού της, η οποία έπινε νερό στο όνομα του Μητσοτάκη!
Από την περιγραφή των παραπάνω... τραγικών και κωμικών καταστάσεων που συμβαίνουν στα κόμματα της αντιπολίτευσης, οι Έλληνες πολίτες -τουλάχιστον όσοι διαθέτουν στοιχειώδη εγκεφαλική λειτουργία- καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον τους, καθώς και για το μέλλον των επόμενων γενεών. Μπορεί η Νέα Δημοκρατία να είναι κυβέρνηση σχετικής πλειοψηφίας στη Βουλή, αλλά δεν συγκεντρώνει την πλειοψηφία της κοινωνίας. Εκεί ακριβώς, ελλοχεύει ο κίνδυνος για το άλμα στο... χάος, το οποίο μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή.
Τους κάνει... πλάκα ο Μητσοτάκης, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς πότε θα γίνει η... στραβή!
Προς το παρόν ο Μητσοτάκης έχει τη μεγάλη τύχη να κάνει... πλάκα απέναντι στους αντιπάλους του.
Όμως, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και η χώρα, τουλάχιστον έως το 2035 πρέπει να έχει στο τιμόνι της έναν ηγέτη με διεθνή απήχηση και μετρήσιμα αποτελέσματα. Έχουμε γυρίσει σελίδα και το ελληνικό success story αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο ισχυρά και ηχηρά "brands" σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το καλό όνομα που έχει η χώρα στο διεθνές περιβάλλον, δεν σημαίνει ότι γίνεται... αποδεκτή από το εκλογικό σώμα. Είναι προφανές ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων δεν μπορεί να αντιληφθεί τι έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα, με την άνοδο του Μητσοτάκη στην εξουσία.
Ωστόσο, αν κάποιοι, με το χέρι στην καρδιά, πιστεύουν ότι η αλλαγή σελίδας δεν έχει τη σφραγίδα του Μητσοτάκη, τότε το πράγμα αλλάζει. Αν πιστεύουν ότι αντί του Μητσοτάκη πρέπει να επιλεγεί κάποιος άλλος... ηγέτης από τα υπάρχοντα κόμματα της αντιπολίτευσης τότε, δεν έχουμε παρά να σχεδιάσουμε από τώρα, την επόμενη... κακή μας μέρα! Σε μια τέτοια περίπτωση, η σημερινή αντιπολίτευση από ευλογία για τη χώρα, θα γίνει κατάρα. Απλά όταν το αντιληφθούμε, ίσως είναι πολύ αργά για όλους μας. Το θέμα είναι να μη γίνει η ζημιά. Γιατί αν γίνει, τότε, η... μαγκιά, το καφριλίκι και ο τσαμπουκάς κόβονται. Και όποιος καταλαβαίνει, κατάλαβε...