Ο χρόνος για τις εκλογές της άνοιξης του 2027 έχει αρχίσει και κυλάει αντίστροφα και θέλουμε να πιστεύουμε ότι στην κυβέρνηση έχουν αντιληφθεί πως δεν πρέπει να πορεύονται με το... πάσο τους.
Ο πολιτικός χρόνος είναι πολύτιμος και τους προσεχείς 17-18 μήνες μέχρι να φτάσουμε στην κάλπη, πρέπει να παράγεται καθημερινά έργο με θετικό αποτύπωμα για την οικονομία και την κοινωνία, εφόσον, ο Μητσοτάκης θέλει να είναι και πάλι πρώτο κόμμα η ΝΔ με ισχυρά ποσοστά.
Τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας είναι πολλά και πολυεπίπεδα, αλλά το βασικό είναι η ακρίβεια, η οποία αγγίζει οριζοντίως και καθέτως τα πολύ μικρά και μικρομεσαία εισοδήματα, οπότε πρέπει να υπάρξει οπωσδήποτε κάποιο αντιστάθμισμα. Σε μια ελεύθερη οικονομία, όπου αυξάνονται οι μισθοί, δεν μπορείς να... διατάξεις τη μείωση των τιμών των προϊόντων, αλλά μπορείς να παρέμβεις ώστε να τονωθούν τα εισοδήματα και να αυξηθεί η αξία του παγίου κεφαλαίου και του πλούτου που έχει συσσωρεύσει ο κάθε πολίτης.
Το πολύ "ευαίσθητο" σημείο...
Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι γκρινιάζουν γιατί δεν μπορούν να βγάλουν τον μήνα, οι ελεύθεροι επαγγελματίες νιώθουν ότι το Κράτος τους... ξεσκίζει με διάφορους τρόπους και οι αγρότες νιώθουν ότι ζουν στο περιθώριο εγκαταλελειμμένοι από "το Κράτος των Αθηνών".
Οι προαναφερόμενοι έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς: με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είναι ιδιοκτήτες ακινήτων. Κατέχουν διαμερίσματα, μονοκατοικίες, οικόπεδα και χωράφια. Δούλεψαν και δημιούργησαν περιουσίες, μικρές, μικρομεσαίες, μεσαίες και μεγάλες. Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων είναι νοικοκύρηδες και θέλουν να δημιουργούν γιατί έτσι νιώθουν ότι προοδεύουν. Δυστυχώς όμως, υπάρχουν και εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, οι οποίοι έχασαν τα πάντα ή κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο, γιατί δεν μπόρεσαν να σταθούν όρθια και άρχισαν να "φεσώνουν" την Εφορία, τον ΕΦΚΑ, τις τράπεζες και απλούς ιδιώτες. Η παράμετρος αυτή αποτελεί μια άλλη ιστορία, η οποία θέλει... βιβλία ολόκληρα για να αναλυθεί.
Η κυβέρνηση με τις φοροελαφρύνσεις βάζει ένα λιθαράκι ώστε όλοι οι πολίτες να δουν κάποιο όφελος. Μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, ιδιοκτήτες ακινήτων με εισοδήματα από ενοίκια και αγρότες, περιλαμβάνονται στην περίμετρο των μέτρων που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση. Όμως όλα αυτά δεν αρκούν, γιατί ο κόσμος περιμένει περισσότερα. Και όταν λέμε περισσότερα δεν περιμένει την κυβέρνηση να τινάξει στον αέρα τον προϋπολογισμό για να δώσει λεφτά. Υποθέτουμε ότι στην τελική ευθεία προς τις εκλογές, η κυβέρνηση θα μεριμνήσει για να είναι σε καλύτερη μοίρα οι αγρότες με τις κοινοτικές επιδοτήσεις, αλλά και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, μέσω μιας τολμηρής φορολογικής πολιτικής, η οποία θα συνοδεύεται και από εξάλειψη της απίστευτης ηλεκτρονικής γραφειοκρατίας που βιώνουν.
Στα ακίνητα παίζεται το πολιτικό παιχνίδι, αρκεί να το πάρει... χαμπάρι η κυβέρνηση!
Οι φορολογικές ελαφρύνσεις με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αγγίζουν όλους τους πολίτες.
Χιλιάδες φορολογούμενοι θα δουν σημαντικό όφελος το 2026 και το 2027, άλλοι θα δουν... ψίχουλα και άλλοι δεν θα δουν τίποτα γιατί είναι κάτω από το αφορολόγητο. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις περιμένουν να ανοίξουν πιο εύκολα οι... πύλες για συμμετοχή σε διάφορα προγράμματα χρηματοδότησης ή στον τραπεζικό δανεισμό. Εκεί όμως που πραγματικά πρέπει η κυβέρνηση να ρίξει το μεγαλύτερο βάρος είναι στην αγορά των ακινήτων και στην οικοδομή, αναθεωρώντας πολλές από τις αποφάσεις που έχει λάβει και οι οποίες δεν έχουν αποδώσει τίποτα ή δείχνουν ότι θα αποδώσουν ελάχιστα.
Το πρόβλημα της στέγης στα μεγάλα αστικά κέντρα βγάζει... μάτια, αλλά ταυτόχρονα, υπάρχει τ περιθώριο να ενισχυθούν οι προοπτικές για αύξηση του οικοδομικού όγκου σε ολόκληρη την επικράτεια και κυρίως στην επαρχία. Δεν γίνεται να μιλάμε για υψηλά ενοίκια, κυκλοφοριακό πρόβλημα και... εμφράγματα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και ταυτόχρονα, αντί να υποστηρίζεται γενικά η... αποκέντρωση της οικοδομής, εμείς να βάζουμε εμπόδια και να δημιουργούμε ένα θολό τοπίο.
Τα γενικά και τοπικά πολεοδομικά σχέδια αποτελούν ένα πολύτιμο εργαλείο για τις επενδύσεις και για τη διαμόρφωση πολιτικής και ελπίζουμε ότι δεν θα αργήσουν, οδηγώντας σε νέες χαμένες ευκαιρίες. Υπάρχει το περιθώριο από την πλευρά του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας να παρέμβει δυναμικά για τη δόμηση σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, γιατί τα μέτρα που έχει ανακοινώσει δεν αρκούν. Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν νομικοί περιορισμοί, αλλά δεν γίνεται επί 6 χρόνια να γίνεται επεξεργασία νόμων, οι οποίοι απορρίπτονται από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κάτι δεν πάει καλά εδώ ή κάποιοι δεν ξέρουν καλά τη δουλειά τους. Εμείς, αυτό που ξέρουμε είναι ότι χιλιάδες ιδιοκτήτες που ήξεραν μέχρι πρότινος ότι είχαν οικόπεδα εκτός σχεδίου, τώρα διαπιστώνουν ότι αυτά έχουν γίνει... παλιοχώραφα. Γνωρίζουμε απλά το σοκ που έχουν υποστεί και τίποτα περισσότερο...
Επιπλέον, η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει σε μια πιο γενναία φορολογική πολιτική για τα εισοδήματα από ενοίκια, αν θέλει να συγκρατηθεί η ξέφρενη πορεία ανόδου τους. Οι ιδιοκτήτες αυξάνουν τις απαιτήσεις τους γιατί ασφυκτιούν ανάμεσα σε... δύο φόρους: ο ένας είναι ο... πληθωρισμός και ο άλλος οι φορολογικοί συντελεστές. Με βάση την πολιτική οπτική, η ιδιοκτησία και η ενίσχυση της οικοδομικής δραστηριότητας μπορούν να αποτελέσουν για την κυβέρνηση τη μεγαλύτερη "δεξαμενή" άντλησης ψήφων.
Η αύξηση των συντελεστών δόμησης στην επαρχία, η ένταξη χιλιάδων ιδιοκτησιών στα σχέδια πόλης, η ευελιξία στα εκτός σχεδίου και η καλύτερη φορολογική μεταχείριση, πρέπει να αποτελούν "ευαγγέλιο" για την κυβέρνηση, γιατί "μεταφράζονται" σε εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια ψήφων! Από την άλλη πλευρά, τα μέτρα κατά της ιδιοκτησίας με την αιτιολογία ότι οι βραχυχρόνιες μισθώσεις αποτελούν την αιτία του... κακού για τα υψηλά ενοίκια, δεν έχουν θέση σε μια ελεύθερη οικονομία και κάνουν ζημιά και στην κυβέρνηση. Μέλημα της πρέπει να είναι η συνεχής αύξηση της προσφοράς και όχι το στραγγάλισμα στο σκέλος της ζήτησης με περιορισμούς, φόρους, κόλπα και... ανοησίες.
Τα κλειστά διαμερίσματα που βρίσκονται στα χέρια των funds και των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων παρουσιάζουν σοβαρές εκκρεμότητες και γι αυτό δεν μπορούν να διατεθούν. Επιπλέον, η γραφειοκρατία δεν βοηθάει στην ταχεία αποδέσμευση τους, ώστε να "πέσουν" στην αγορά. Αναφορικά με τα ακίνητα που είναι κληρονομιαία, τα περιθώρια παρέμβασης είναι σχετικά περιορισμένα και η επιβολή φόρων δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη λύση, όσο και αν στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι μπορεί να οδηγήσει σε αποτελμάτωση.
Από την άλλη πλευρά, το Δημόσιο κατέχει πολλά ακίνητα ή μέσω της κοινωνικής αντιπαροχής μπορεί να επιτύχει την ανάπτυξη χιλιάδων ακινήτων με τη συνδρομή του ιδιωτικού τομέα. Ωστόσο και αυτή η διαδικασία έχει πολλά εμπόδια, ενώ είναι και χρονοβόρα. Αν η κυβέρνηση πίσω απ΄ όλα αυτά βλέπει ως... εύκολη λύση την περαιτέρω συμπίεση της αγοράς βραχυχρόνιας μίσθωσης, τότε είναι σίγουρο ότι αυτό θα κάνει κακό στις επενδύσεις αλλά θα της προκαλέσει πρόβλημα και στην... κάλπη! Η κτηματαγορά, εκτός από την πολιτική σταθερότητα, "αναστήθηκε" τόσο από τη "Χρυσή Βίζα", όσο και από τις επενδύσεις στη βραχυχρόνια μίσθωση. Αυτό το γνωρίζουν στην κυβέρνηση, αλλά με τις αποφάσεις που λαμβάνουν, έχουμε την αίσθηση ότι τελούν υπό πίεση για να εμφανιστούν πιο φιλολαϊκοί στους ενοικιαστές, από τους οποίους ελάχιστες ψήφους θα λάβει η Νέα Δημοκρατία στις προσεχείς εκλογές.
Πρώτη δύναμη το... Κ.Ι.Α.
Οι κυβερνώντες πρέπει να καταλάβουν ότι το "Κόμμα Ιδιοκτητών Ακινήτων" (Κ.Ι.Α.) είναι η μεγαλύτερη πολιτική "δύναμη" στον τόπο.
Η ιδιοκτησία αποτελεί την κινητήριο δύναμη της οικονομίας, ενώ ειδικά η οικοδομή αποτελεί την "ατμομηχανή της ανάπτυξης", γιατί δημιουργεί εισοδήματα, αυξάνει τις θέσεις απασχόλησης παντού και αποφέρει έσοδα από φόρους εισοδήματος, ΦΠΑ και κεφαλαίου στο Δημόσιο. Αυτά τα απλά, σίγουρα τα γνωρίζουν ο Μητσοτάκης και ο Πιερρακάκης. Τα γνωρίζουν πολύ καλά ακόμη και οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου που διδάσκονται το μάθημα των Αρχών Οικονομικής Θεωρίας. Βέβαια, πολλές φορές, η επιστήμη και το πανεπιστημιακό σύγγραμμα μπορεί να απέχουν σημαντικά από την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Όμως, αποτελεί τον "μπούσουλα" για τη διαμόρφωση πολιτικών που θα ενισχύσουν τους πολλαπλασιαστές στην οικονομία προς όφελος και της κοινωνίας. Άλλωστε γι αυτό η οικονομία ανήκει στις κοινωνικές επιστήμες.
Κύριοι της κυβέρνησης, το ελληνικό success story βασίστηκε στην πολιτική σταθερότητα και έλαβε ώθηση από την οικονομική δραστηριότητα, με αιχμή την οικοδομή και με φόντο τον τουρισμό. Η χώρα έχει ανάγκη από μεγάλη προσφορά διαφόρων κατηγοριών ακινήτων, όπου θα ανεγερθούν οικοδομές, οι οποίες μάλιστα, ούτως ή άλλως θα έχουν σχεδόν μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα. Η οικοδομή και η κτηματαγορά μέσα σε ένα φιλικό επενδυτικό και επιχειρηματικό περιβάλλον, αποτελούν κορωνίδες για τον σχηματισμό πλεονασμάτων, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την αποκλιμάκωση του δημοσίου χρέους, αλλά και την επιστροφή "μερίσματος" στην κοινωνία.
Ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο ελεύθερος επαγγελματίας και ο αγρότης, στην καθημερινότητα τους μπορεί να "κατεβάζουν"... τροπάρια για την ακρίβεια, την ασφάλεια, την υγεία, την παιδεία και άλλους τομείς με προβληματική λειτουργία. Ωστόσο, είναι σίγουρο ότι ως ιδιοκτήτες ακινήτων μπορεί να υιοθετήσουν μια διαφορετική στάση όταν θα έρθει η ώρα να ψηφίσουν. Αρκεί ο Μητσοτάκης και οι συναρμόδιοι υπουργοί να αντιληφθούν πόσο κολοσσιαία σημασία έχουν η οικοδομή και το ακίνητο για την οικονομία και κυρίως για τους ιδιοκτήτες, προχωρώντας σε ανάλογες "επαναστατικού" χαρακτήρα κινήσεις.
Η οικοδομή και η κτηματαγορά ζητούν και χρειάζονται μια ομοβροντία θεσμικών, αντι-γραφειοκρατικών και φορολογικών μέτρων. Όταν ο ιδιοκτήτης αισθανθεί ότι η περιουσία του έχει αξία και αξίζει να επενδύσει και άλλα σ΄ αυτήν, τότε θα... ξεχάσει την γκρίνια που μπορεί να εκφράζει ως μισθωτός, συνταξιούχος, ελεύθερος επαγγελματίας ή αγρότης. Αν αυτό δεν το καταλάβουν στην κυβέρνηση και στο Μαξίμου, τότε, χαιρετίσματα, φιλάκια, όνειρα γλυκά και αντίο πολιτική σταθερότητα...