Ο Στιβ Τζομπς της Apple, ο Τζεφ Μπέζος της Amazon και ο Έλον Μασκ της Tesla είναι μόνο μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα των πιο ακριβοπληρωμένων Ceo.
Είναι αλήθεια ότι από το 2000 ο μισθός όλων των εργαζομένων έχει αυξηθεί κατά μέσο όρο 3% ετησίως, τα πράγματα όμως είναι αρκετά καλύτερα για τους Ceo, οι οποίοι το ίδιο διάστημα των δύο δεκαετιών είδαν τον μισθό τους να αυξάνεται κατά 10%.
Έρευνα του High Pay Center, ενός ανεξάρτητου think tank που εδρεύει στο Λονδίνο έδειξε ότι τα ανώτατα στελέχη του FTSE 100 εισπράττουν κατά μέσο όρο 4,9 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Αυτό σημαίνει ότι οι καλύτεροι Ceo δηλαδή σε όλον τον κόσμο βγάζουν περίπου 100 φορές περισσότερα ετησίως από τους εργαζομένους πλήρους απασχόλησης.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο πιο ακριβοπληρωμένος Ceo είναι ο Τιμ Στέινερ του διαδικτυακού σούπερ μάρκετ Ocado. Ο μισθός του για το 2019 φαίνεται πως άγγιξε τα 58,7 εκατομμύρια λίρες. Μάλιστα, σε μια μόλις μέρα, καταφέρνει να κερδίσει επτά φορές τον ετήσιο μισθό των εργαζομένων της επιχείρησης.
Αλλά και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού τα πράγματα είναι πάνω κάτω παρόμοια. Στοιχεία που μας έρχονται από το Ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής, της Ουάσιγκτον, δείχνουν ότι τα ανώτατα στελέχη των 350 μεγαλύτερων αμερικανικών εταιρειών κέρδισαν κατά μέσο όρο 21,3 εκατομμύρια δολάρια για το έτος 2019. Τα επίπεδα των μισθών αυτών είναι 5 φορές μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα του 1989.
Ο Ceo της Farient Advisors – συμβουλευτική εταιρεία εκτελεστικών αμοιβών, υποστηρίζει ότι : «Ένας καλός CEΟ – αυτό μπορεί να είναι το μυστικό επιτυχίας της επιχείρησής σας. Για να καταλάβετε λίγο πως υπολογίζονται οι μισθοί τους: Mέση αμοιβή για μέση απόδοση και υψηλή αμοιβή για υψηλή απόδοση. Βγάζει νόημα.» Το ίδιο συμβαίνει και με τα bonus που φυσικά και απολαμβάνουν όταν επιτυγχάνονται οι οικονομικοί στόχοι.
Στην πραγματικότητα, όμως το σύστημα υπολογισμού των αμοιβών των Ceo είναι πιο περίπλοκο. Στις εταιρείες υπάρχουν ειδικές επιτροπές αποζημίωσης. Αποτελούνται κυρίως από μέλη του διοικητικού συμβουλίου και στελέχη και άλλων εταιρειών που συνεδριάζουν μία φορά το χρόνο και αποφασίζουν για τα αμύθητα αυτά ποσά.
«Οι Ceo είναι το κλειδί για την επιτυχία», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ντάνιελ Πράιορ επικεφαλής προγραμμάτων στο Adam Smith Institute. «Είναι σαφές ότι υπάρχει μια μικρή μερίδα ανθρώπων που διαθέτουν τις δεξιότητες, την προσωπικότητα και τη διάθεση να αναλάβουν τη θέση του διευθύνοντα συμβούλου μιας κορυφαίας εταιρείας. Είναι περιζήτητοι και είναι δίκαιο το να ανταμείβονται.»
Ωστόσο, αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως ο ρόλος ενός Ceo είναι αρκετά υπερεκτιμημένος ιδιαίτερα όταν πρόκειται για όσους αναλαμβάνουν τη συγκεκριμένη θέση αλλά δεν έχουν ιδρύσει την επιχείρηση. Ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώνονται οι μισθοί τους θεωρείται από πολλούς προβληματικός. Η πλειοψηφία των εργαζομένων φαίνεται να είναι δυσαρεστημένη με αυτά τα εξωπραγματικά ποσά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι χιλιάδες εργαζόμενοι της British Gas που λόγω των τεραστίων διαφορών στους μισθούς εργαζομένων και στελεχών προχώρησαν νωρίτερα αυτό το μήνα, σε πενθήμερη απεργία ως απάντηση σε σχέδια μείωσης του εργατικού δυναμικού και μετατόπισης εργαζομένων σε νέες συμβάσεις με λιγότερα δικαιώματα. Οι εντάσεις είχαν ήδη αρχίσει να φουντώνουν από το 2018 όταν ο διευθύνων σύμβουλος της Centrica, της εταιρείας που κατέχει την British Gas, έλαβε αύξηση μισθού 44% δηλαδή 2,4 εκατομμύρια λίρες.
Εν μέσω της πανδημίας, στελέχη ορισμένων κορυφαίων εταιρειών, όπως της Boeing, της Marriott International και της PwC, θυσιάζουν εθελοντικά μέρος των αμοιβών τους για να σώσουν θέσεις εργασίας – πολλοί είναι εκείνοι που τους κατηγορούν ότι όλα αυτά γίνονται απλώς για το φαίνεσθαι.
Οι εταιρείες μπορούν να λάβουν περαιτέρω ουσιαστικά μέτρα για να μειώσουν το μισθολογικό χάσμα. Τα κέρδη μιας εταιρείας θα μπορούσαν στη συνέχεια να κατανεμηθούν ομοιόμορφα στο εργατικό δυναμικό σημειώνουν ειδικοί σύμφωνα με το BBC.
Ωστόσο με μια παγκόσμια οικονομική ύφεση ορατή στον ορίζοντα και ενώ η πανδημία μαίνεται, ο Λουκ Χιλντιγιαρντ, διευθυντής του think tank, High Pay Center, εκτιμά ότι «η ανισότητα ήρθε για να μείνει» υπογραμμίζοντας ότι τις τελευταίες δεκαετίες οι οικονομικές ανισότητες διευρύνονται. «Ταυτόχρονα, εκείνοι που βρίσκονταν ήδη στην κορυφή όχι μόνο διατήρησαν τον πλούτο τους – αλλά τον αύξησαν κιόλας. Εάν συνεχιστεί αυτή η τάση, η κοινωνία θα γίνει ακόμη πιο διχασμένη και οι εργαζόμενοι θα υποφέρουν» προσθέτει.