Κάθε πρόβλεψη για το πότε επιτέλους εν έτει 2025 θα επικρατήσει επί γης ειρήνη, είναι αρκούντως παρακινδυνευμένη. Καθημερινά παρελαύνουν από τα κανάλια πολιτικοί επιστήμονες και διεθνολόγοι, λέγοντας τις δικές τους εκτιμήσεις που στις μέρες μας του απρόβλεπτου, μοιάζουν με μη εκπληρούμενες προφητείες.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά στα πολεμικά παιδία, στην Ελλάδα η πολιτική σκηνή έχει για πρωταγωνιστές της πρόσωπο, που κανονικά προορίζονται για δεύτερους και τρίτους ρόλους.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Παρ όλα αυτά, το φιλοθεάμον κοινό αντί να τους πάρει με τις λεμονόκουπες, μιας και πρόκειται για πονηρούς πολιτευτές, τους αντιμετωπίζει ως πρόσωπα που θα μπορέσουν να αναρριχηθούν από τα παρασκήνια στην κουίντα, παίζοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Πίσω από αυτά τα ευτράπελα και μελοδραματικά, υπάρχουν οι πόλεμοι που βρίσκονται στο όριο της τρέλας, μιας και στο παιχνίδι έχουν μπει τα πυρηνικά, είτε ως απόκτηση είτε ως απειλή για χρήση τους στην παγκόσμια σκακιέρα.
Το σχέδιο περικύκλωσης βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και καθημερινά μια νέα κουκίδα προστίθεται σε αυτό. Από τα Βαλκάνια μέχρι την Βόρεια Αφρική και από τη Δύση μέχρι την Ανατολή, η Τουρκία έχει καταφέρει να δημιουργήσει, είτε με οικονομικούς είτε με στρατιωτικούς όρους, σημαντικές ζώνες επιρροής.
Η νέα επιτυχία της Άγκυρας έγκειται στο προσεταιρισμό του στρατάρχη Χαφτάρ, μέχρι χθες συμμάχου της Αθήνας. Ο κατέχων μη αναγνωρισμένη, αλλά ντε φάκτο εξουσία των Ανατολική Λιβύη, το 2019 είχε απορρίψει το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο ως παράνομο, που αντιβαίνει τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Σήμερα τον βλέπουμε να κάνει στροφή 180ο μοιρών και να το προωθεί στη Βουλή της Λιβύης, που τελεί υπό την προστασία του, και παράλληλα να εκδίδει ανακοινώσεις εναντίον της Ελλάδας με αφορμή τις έρευνες που προγραμματίζει η Chevron στα νότια της Κρήτης.
Ένας άλλος σημαντικός εταίρος στην περιοχή, η Αίγυπτος με αδιανόητη κωλυσιεργία δεν προσυπέγραψε τον εξωδικαστικό συμβιβασμό για το καθεστώς της Μονής Σινά, που επετεύχθη τον περασμένο Δεκέμβριο. Έτσι το εφετειακό δικαστήριο εξέδωσε τελεσίδικη απόφαση με την οποία δέκα και πλέον αιώνων ιδιοκτησίες του Μοναστηριού αμφισβητούνται και περιέρχονται στο αιγυπτιακό κράτος.
Αλλά δεν μείναμε εδώ. Ο μέχρι χθες ορκισμένος εχθρός του Καϊρου, ο Ερντογάν, μεταβλήθηκε εν μια νυκτί σε φίλο, με τον οποίο κάνουν κοινές ασκήσεις οι αιγυπτιακές και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.
Από την άλλη πλευρά της όχθης η Συρία με τον Τζολάνι στην ηγεσία, μετά την απομάκρυνση του Άσααντ, έγινε κανονικό και με το νόμο που λένε, προτεκτοράτο της Άγκυρας. Το πόσο ο πρώην τζιχαντιστής θα σεβαστεί τις θρησκευτικές κοινότητες του ζουν στη Συρία, το είδαμε την Κυριακή με την δολοφονική επίθεση σε ελληνορθόδοξο ναό στη Δαμασκό, από ομοϊδεάτες του, που έσπειραν τον θάνατο σε δέκα ανθρώπους και τραυμάτισαν άλλους 52.
Όμως αν μετακινηθούμε στον Βορά, στα Βαλκάνια, η Άγκυρα έχει προσεταιριστεί τον Ράμα, με τον οποίο συνεργάζεται τόσο σε στρατιωτικό επίπεδο, όσο και σε θρησκευτικό, στήνοντας τεράστια τζαμιά, ενώ παράλληλα φτιάχνει ένα μουσουλμανικό κρατίδιο εντός των τειχών με τις ευλογίες του Ερντογάν.
Η Άγκυρα επίσης παρενέβη καθ ομολογίαν των Τούρκων στο ανώτατο δικαστήριο των Τιράνων και ακύρωσε την συμφωνία για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας και παράλληλα κρατάει εδώ και κάποια χρόνια στο συρτάρι του ο Ράμα την συμφωνία για την προσφυγή στη Χάγη, γιατί κάτι τέτοιο δεν εξυπηρετεί τα γεωπολιτικά συμφέροντα του Ερντογάν.
Τέλος και με τα Σκόπια τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Οι βόρειοι γείτονές μας με τη νέα ηγεσία τους που προέκυψε από τις εκλογές, διαλύουν αργά αλλά σταθερά το πλεκτό, αρνούμενοι να υλοποιήσουν την κουτσή συμφωνία των Πρεσπών, αφού ήδη έχουν καρπωθεί το ελευθέρας προς τις Βρυξέλλες από την Αθήνα.
Αλλά και η σύμμαχος και εταίρος σε ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση η Ιταλία τα βρήκε με την Άγκυρα και σε ρόλο Δούρειου Ίππου ανοίγει διάπλατα την πόρτα της εισόδου στο νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα των Βρυξελλών, της τάξεως των 800 δις, μέσω της εξαγοράς της Piaggio και της συνεργασίας με την ιταλική αμυντική βιομηχανία Leonardo.
Γι αυτή την περικύκλωση της Άγκυρας, κανείς δεν μιλάει στην Αθήνα. Κόμματα και κομματίδια ερίζουν για το ξυλόλιο στο φορτίο των μοιραίων τρένων και για το λαθρεμπόριο των εύφλεκτων αυτών υλικών που εξαερώθηκαν στη συζήτηση για την προανακριτική, αποχαυνώνοντας τον κόσμο με ιστορίες για δράκους και φαντάσματα.
Μπορεί το σύνθημα ζήσε τον μύθο σου να αφορούσε ένα διαφημιστικό σλόγκαν, όμως το να ζει κανείς με μύθους και δράκους, καλούς και κακούς εν έτει 2025, αποτελεί μιαν σύγχρονη εξάρτηση, ανάλογη με αυτές των παραισθησιογόνων. Αν δεν ξυπνήσουμε έγκαιρα, θα μας ξυπνήσει ξαφνικά και σύντομα, σαν τις μωρές παρθένες, ο ήχος των drones…