Ξημέρωσε Δευτέρα, μετά από εκείνη την Κυριακή που «ξημερώνει» κατά το άσμα του Νέου Κύματος, και όλα είναι καλύτερα. Όπως δείχνει τα τελευταία δυο χρόνια ξημερώνει και πάλι Δευτέρα, και οι ειδήσεις μας επαναφέρουν απότομα στην πραγματικότητα μιας ζωής που τα τραγικά νέα έχουν αρχίσει να είναι ρουτίνα.
Είναι ιδέα μόνο δική μου πως τόσο συχνά και τόσο τραγικά νέα που κάνουν και τον πλέον ψύχραιμο άνθρωπο να νιώσει, τρόμο, απόγνωση, συγκίνηση και να φοβάται για την ζωή του, μόνο τα τελευταία χρόνια ακούμε;
Στην αναζήτηση στο google όποια ημέρα της εβδομάδας τον τελευταίο χρόνο, γράψει κανείς την λέξη «θάνατος» στα αποτελέσματα, θα έχει τουλάχιστον μια είδηση της ίδιας ημέρας να διαβάσει και αρκετές προηγούμενων ημερών.
Ξημέρωσε Δευτέρα 11.4.2022 και ο αναγνώστης της επικαιρότητας στο scroll down των ειδήσεων στο διαδίκτυο, κοντοστάθηκε να διαβάσει για τον νέο 21 ετών στην Κρήτη που έδωσε τέλος στη ζωή του με τα χάπια αγωγής της μητέρας του. Ένα σφίξιμο στην καρδιά, μια γροθιά στο στομάχι. Αλλά συνεχίζει στην υπόλοιπη επικαιρότητα και λίγο πιο κάτω θα διαβάσει για έναν ακόμη νέο 21 ετών από τον Πύργο, που αποφάσισε να δώσει τέλος στην ζωή του με απαγχονισμό. Και θα πει, δεν μπορεί κάποιο λάθος έχει κάνει ο δημοσιογράφος! Ας ξαναπάω πάνω… η ίδια είδηση θα είναι!
Κι όμως δεν είναι η ίδια, είναι δυο διαφορετικά νέα παιδιά 21 ετών που ήρθαν αντιμέτωπα με την ενήλική ζωή για μόνο 3 χρόνια, και μάλλον μόνο τόσο την άντεξαν, σε ένα περιβάλλον καταστροφικής πραγματικότητας για την ψυχική υγεία των αδυνάτων.
Δεύτερο απανωτό σφίξιμο, δεύτερη απανωτή γροθιά στο στομάχι, ένα πρωινό Δευτέρας στην Ελλάδα που ταλανίζεται εδώ και δύο χρόνια από ειδήσεις απώλειας ζωής παιδιών και νέων ανθρώπων. Τι είναι αυτό που έχει βάλει τόσα απροστάτευτα πλάσματα στο μάτι του κυκλώνα ενηλίκων με απάνθρωπες συμπεριφορές; Tι είναι αυτό που οδηγεί τόσο νέα παιδιά που λογίζονται ως ελπιδοφόρα, γεμάτα όνειρα, που σφύζουν από ζωή, να μην την θέλουν;
Όπως δείχνουν οι έρευνες το κόστος της πανδημίας στην ψυχική υγεία των πολιτών είναι μεγάλο. Στρες, αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη, κρίσεις πανικού είναι μερικές μόνο από τις συνέπειες της πανδημίας στην ψυχολογία. Άτομα που δεν είχαν αντιμετωπίσει ξανά τέτοιες καταστάσεις κλήθηκαν να το κάνουν, ενώ άτομα με βεβαρημένη ψυχική υγεία είδαν την κατάσταση τους να επιδεινώνεται. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έκανε έκκληση πριν από αρκετούς μήνες στις κυβερνήσεις να ενισχύσουν τις δομές για την ψυχική υγεία και να βελτιώσουν την πρόσβαση των πολιτών σε βοήθεια τέτοιου είδους.
Σύμφωνα με την έρευνα "Η Covid-19 στην Ελλάδα: Ψυχολογικό Αποτύπωμα" του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής που παρουσίασε τον Δεκέμβριο του 2021 το ΑΠΕ- ΜΠΕ, τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν πως σχεδόν το σύνολο των ανθρώπων στην Ελλάδα αισθάνθηκαν σημαντική αλλαγή στην καθημερινότητά τους.
Δεν χωράει αμφιβολία πως δεν μπορεί να βγει ένα κοινό πόρισμα για όλες τις περιπτώσεις που βρέθηκαν στην επικαιρότητα είτε ως θύματα είτε ως θύτες και πως η κάθε μια είναι εντελώς διαφορετική από την άλλη αλλά με το ίδιο τραγικό τέλος. Τον θάνατο.
Το βασικό ερώτημα είναι πότε θα βρεθεί ο πάτος στο βαρέλι αυτής της ολίσθησης; Πότε θα μπορέσουν τα νέα άτομα να ονειρευτούν την ζωή τους με προοπτικές ευτυχίας; Και πότε οι ενήλικες, οι μεσήλικες και οι υπερήλικες θα μπορέσουν να ζήσουν τις ημέρες που έχουν εν ζωή, με αφορμές για χαμόγελα και για αντίσταση σε ό,τι μπορεί να διαταράξει την ψυχική τους υγεία;