Η επικαιρότητα κατέγραψε ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος δεν πρόκειται να είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ για τρίτη κατά σειρά εκλογική αναμέτρηση. Ο ίδιος αξιοπρεπώς το επιβεβαίωσε, επισημαίνοντας: «Δεν θα αποδεχθώ μείωση της δυνατότητάς μου να παρεμβαίνω».
Καθώς είχε προηγηθεί συνάντηση του με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ – που οφείλει στον Βενιζέλο κατά μέγιστο βαθμό της σταδιοδρομία του- όλοι κατάλαβαν.
Ωστόσο στην πρόσφατη τηλεοπτική του εμφάνιση -στην ΕΡΤ- ο Βαγγέλης Βενιζέλος ζήτησε την αντιμετώπιση του ΠΑΣΟΚ «με τρυφερότητα». Ήταν παρότρυνση για ενίσχυσή του παρά τις αδυναμίες του, ή σαρκασμός για τη σκληρότητα με την οποία τον αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ;
Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Από «άσετ» -που θα έλεγε και ο Τσίπρας στα δύσκολα χρόνια του 1989-93 εκτός Κοινοβουλίου μετά το 2019. Από πρόεδρος του κόμματος και αίρων τις αμαρτίες του προκάτοχου του δεν προτάθηκε ούτε καν για υποψήφιος πρόεδρος της Δημοκρατίας ώστε να βρεθεί σε δύσκολη θέση ο Μητσοτάκης. Και σε καλύτερη… η Προεδρία της Δημοκρατίας.
Είναι μια τραγική ιστορία που παραβιάζει τον κανόνα: στα κόμματα βάζουν επικεφαλής τον καλύτερο. Έχουν υπάρξει και σε άλλα κόμματα παραβιάσεις και πάντα κοστίζουν. Αλλά στο ΠΑΣΟΚ το κόστος είναι φαινόμενο με διάρκεια.
Μεταξύ μας: όταν ως κόμμα στην αντιπολίτευση έχεις στους γραμμές σου τον Βενιζέλο δεν μπορεί να εκλέγεις τον Ανδρουλάκη, ή να καλείς στα όπλα τη «φιλοκυβερνητική» Διαμαντόπουλου. Πολύ περισσότερο δεν διορίζεις βουλευτή τον Γ. Παπανδρέου που εκτός από το μνημονιακό άγος βαρύνεται με τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και την καταισχύνη της διάσπασης του-για την οποία τον εκλογικό χώμα τον τιμώρησε.
Όταν προβάλεις ως επιχείρημα σου ότι ως κόμμα σήκωσες το βάρος της χώρας στα δύσκολα δεν μπορεί να παρακάμπτεις αυτόν στον οποίο το φόρτωσες και να τιμάς αυτόν που το προκάλεσε.
Τα μυστικά του βάλτου
Η Φώφη Γεννηματά και ο Νίκος Ανδρουλάκης διόρισαν στη Βουλή τον Γιώργο Παπανδρέου- που δεν ήθελε η κομματική βάση- αφαιρώντας μια έδρα από αυτόν που την κέρδισε στην Αχαΐα. Ενώ άφησαν εκτός ψηφοδελτίου Επικρατείας τον Βενιζέλο που, αν μη τι άλλο, θα ήταν μάχιμος προεκλογικά.
Ο Ανδρουλάκης όμως σκοπεύει να το επαναλάβει- ενώ κλείνει τα μάτια στην παρουσία των δυο Παπανδρέου – που σταδιοδρομούν πάντα ως κληρονόμοι.
Προφανώς φοβούμενη τη σύγκριση μαζί του, η Φώφη έβαλε στη κορυφή του ψηφοδελτίου τον άχρωμο Καμίνη και για τον ίδιο λόγο ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσωπικούς φίλους του, περιορισμένου πολιτικού βεληνεκούς.
Απέκλεισαν τον προκάτοχό τους με κριτήρια τόσο ταπεινά, όσα και ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν πέταξε εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας και τελικά εκτός Βουλής τον Κώστα Σημίτη -σαν να μην τον είχε ανάγκη το Κοινοβούλιο.
Σήμερα κάθεται στη Βουλή δίπλα στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ που κρύβει ότι έχει έβαλε μια εγκαιροφλεγή βόμβα στο κόμμα και τον εαυτό του.
Καθώς ο Παπανδρέου μετέχει ως … αρχηγός κόμματος- του ατυχούς ΚΙΔΗΣΟ- αν ο Ανδρουλάκης πιστεύει ότι μπορεί να αναδείξει το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα… αυτοκτονεί: ως συνασπισμός κομμάτων δεν θα μπορεί να πάρει το μπόνους του εκλογικού νόμου.
Ασφαλώς ο Βενιζέλος- που μάλλον δεν ξέρει τα μυστικά του βάλτου στο ΠΑΣΟΚ, και βασίσθηκε στα προσόντα του- πλήρωσε τα δικά του λάθη. Το 2004 ως αναγνωρισμένος από όλους δελφίνος του Σημίτη, δέχθηκε να παραδοθεί τοκόμμα στον Παπανδρέου σε ένα διαμέρισμα στην οδό Αναγνωστόπουλου, αντί να αξιώσει εφαρμογή του Καταστατικού- που είχε ήδη εφαρμοστεί το 1996.
Το 2007 βιάσθηκε να εκδηλώσει την συγκριτική ανωτερότητα έναντι του -ηττηθέντος από τον Καραμανλή- Παπανδρέου και δεν άφησε τους Πασόκους να τον «κλάψουν» πρώτα.
Το 2008, δεν διέσπασε το ΠΑΣΟΚ, όπως θα έκανε ο Παπανδρέου σε βατούς το 2015 εναντίον του -παρότι ήταν ο νόμιμος και εκλεγμένος διάδοχός του. Το 2011σήκωσε στις πλάτες του τα μνημόνια που φόρτωσε ερήμην του στη χώρα και στο ΠΑΣΟΚ ο Παπανδρέου και το πλήρωσε ως αρχηγός: το 13% που πήρε το 2012 ήταν του Παπανδρέου και το 4, 6% του 2015 ήταν έργο των χειρών του. Και λάθος του που δεν τον διέγραψε όταν ετοίμαζε το διασπαστικό μόρφωμα…
Στη μεταμνημονιακή περίοδο οι νέες ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να έχουν αίσθηση της νέας εποχής που διαμορφώθηκε και των μεγεθών που δημιούργησε η προηγουμένη. Και αφού ο Βενιζέλος δεν διεκδικούσε ξανά την ηγεσία, -όπως έκανε με θράσος ο Γ. Παπανδρέου αργότερα- να εξασφαλίζουν τη παρουσία του στη Βουλή, ως βαρύ πυροβολικό του ΠΑΣΟΚ. Κοντά στο νου κι η γνώση…
Η βελόνα δεν ξεκολλάει
Σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, το 2019 και το 2023, το ΠΑΣΟΚ κατέβηκε χωρίς τον Βενιζέλο στο μόνο ψηφοδέλτιο που θα μπορούσε να είναι και η δράση του στη Βουλή δεν είχε τίποτε αξιόλογο- αφού στη συνέχεια ο Ανδρουλάκης άφησε εκτός και τον αξιόμαχο κοινοβουλευτικά Χάρη Καστανίδη.
Χάνοντας όλες τις μάχες στη Βουλή από τον Μητσοτάκη- και προηγουμένως από τον Τσίπρα- εμφανίζεται ως επίδοξος νικητής και τροπαιούχος στις επόμενες εκλογές περιστοιχιζόμενος από την «σέχτα της Θράκης» με εμπροσθοφυλακή την «διάτρητη» Διαμαντοπούλου δεν κρύβει τις επιλογές της: ή ο σημερινός πρόεδρος θα μετατρέψει το ΠΑΣΟΚ σε υποστύλωμα του Μητσοτάκη ή θα αξιοποιήσει «τη βοήθεια της κουρτίνας» για να τον ανατρέψει και να το οδηγήσει η ίδια.
Ο Ανδρουλάκης βρίσκεται κάθε μέρα στη Βουλή και η Διαμαντοπούλου στα κανάλια και στο Διαδίκτυο- αλλά η βελόνα δεν ξεκολλάει. Ο Βενιζέλος μια συνέντευξη έδωσε και άλλαξε το επίπεδο του πολιτικού λόγου.
Υπάρχουν πολλά που μπορεί να του προσάψει κάποιος από το 1974 μάλιστα -και το ΑΠ το έκανε κατ’ επανάληψη. Και για τις «ανάρμοστες σχέσεις του» και για τους αυτοτραυματισμούς από τους οποίους δεν τον προστάτευσε η ευστροφία του.
Αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι σήμερα είναι ο πληρέστερος και πιο ταλαντούχος πολιτικός στο χώρο της Δημοκρατικής παράταξης, με ευρύτερο πολιτικό εκτόπισμα και απόθεμα κυβερνητικής εμπειρίας. Πολιτικά βιβλία
…Τα υπόλοιπα όποιος στο ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να τα καταλάβει, δεν τα καταλαβαίνει…