Τα κόμματα της αντιπολίτευσης μετά το φιάσκο των Τεμπών, έχουν ρίξει το βάρος στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, ρίχνοντας την τελευταία... ζαριά τους, μπας και μπορέσουν να κοντύνουν τον Μητσοτάκη!
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Ο χορός των παράνομων επιδοτήσεων είναι ένα... έθιμο που κρατάει 45 χρόνια και ποτέ κάποιοι κόμμα δεν ήθελε να χαλάσει την... ησυχία στον αγροτικό κόσμο αλλά και στους πάσης φύσεως "αγρότες" που είδαν... φως και μπήκαν μέσα! Τώρα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Με το Κτηματολόγιο, τις ηλεκτρονικές διασταυρώσεις μισθωτηρίων συμβολαίων και τους μοναδικούς αριθμούς ταυτότητας ακινήτων (ΑΤΑΚ), υπάρχουν εργαλεία για να πιαστούν οι παράνομοι και να προστατευτούν οι νόμιμοι ή... λιγότερο παράνομοι!
Το πρόστιμο των 415 εκατ. ευρώ που επέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Ελλάδα, πλήττει το κύρος της χώρας και αποτελεί προάγγελο ραγδαίων εξελίξεων και αποκαλύψεων. Το όνομα της χώρας μας αμαυρώθηκε, καθώς ο ΟΠΕΚΕΠΕ κατηγορείται ότι δεν οργάνωσε ένα αξιόπιστο σύστημα παρακολούθησης των καλλιεργούμενων εκτάσεων ή τον εκτρεφόμενων ζώων, ώστε να υπάρχει διαφάνεια και τα λεφτά να πηγαίνουν εκεί που πρέπει και όπως πρέπει. Το γεγονός αυτό βαρύνει αναμφίβολα τη σημερινή κυβέρνηση, γιατί επί των ημερών της επιβλήθηκε ένα τέτοιο πρόστιμο. Βέβαια και κατά το παρελθόν είχαν επιβληθεί πρόστιμα, αλλά για παράνομες επιδοτήσεις και όχι για πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του αρμόδιου κρατικού φορέα.
Η δραστηριοποίηση της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, της Οικονομικής Αστυνομίας και της Αρχής κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες για να πέσει άπλετο φως στο διαχρονικό σκάνδαλο, λέει παρά πολλά. Τα ψέματα θα τελειώσουν, οι διασταυρώσεις θα βγάλουν στη φόρα τους αμαρτωλούς ΑΦΜ, υπάλληλοι και επιτήδειοι θα πάνε φυλακή και θα κατασχεθούν περιουσιακά στοιχεία τους. Αυτή τη στιγμή βλέπουμε την κορυφή του παγόβουνου και τα... καλύτερα είναι μπροστά μας, όταν θα αρχίσει να... λιώνει!
Η σύσταση εξεταστικής επιτροπής βάζει στο κάδρο όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων 27 ετών (ο ΟΠΕΚΕΠΕ ιδρύθηκε το 1998), εκθέτοντας το πολιτικό σύστημα συνολικά. Γιατί δεν είναι μόνο οι κυβερνώντες που έκαναν τα στραβά μάτια, αλλά και όσοι δεν ασκούσαν εξουσία και ήξεραν τι γινόταν. Το... πανηγύρι θα τελειώσει και αυτό θα έχει συνέπειες. Ο Μητσοτάκης είναι αποφασισμένος να σπάσει το... σπυρί και να αφήσει το πύον να τρέξει. Δεν έχει άλλη επιλογή, καθώς δεν γίνεται να είναι ο πρωθυπουργός της χώρας που διαφημίζεται ως παγκόσμιο success story και να ακούει τους συναδέλφους του στις συνόδους κορυφής να... μουρμουράνε τη λέξη ΟΠΕΚΕΠΕ! Είναι θέμα τιμής για τον ίδιο αλλά και για τη χώρα να πάει το θέμα μέχρι τέλους, για να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι!
Η διαδικασία αυτή έχει εξόχως πολιτικά χαρακτηριστικά, τα οποία κάθε κόμμα θέλει να αναδείξει κατά το δοκούν. Ιδίως τα κόμματα της αντιπολίτευσης θεωρούν ότι οι παράνομες επιδοτήσεις... ανακαλύφθηκαν επί Μητσοτάκη και προσπαθούν να κάνουν το δικό τους παιχνίδι! Πιστεύουν μάταια, ότι μπορεί η κοινή γνώμη να αλλάξει... γνώμη και ξαφνικά να ανεβάσει το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη θέση και να στείλει τη Νέα Δημοκρατία στη δεύτερη ή τρίτη θέση! Υπό τις παρούσες συνθήκες ένα τέτοιο ενδεχόμενο φαντάζει ως το... όγδοο θαύμα του κόσμου!
Στην πολιτική εξίσωση υπάρχει ένας παρονομαστής που λέγεται ελληνικό success story και παίζεται με διεθνείς όρους και κανόνες. Ανδρουλάκηδες, Φάμελλοι, Ζωές, Βελόπουλοι και... λοιποί συγγενείς δεν μπορούν να έχουν καμία τύχη, από τη στιγμή που η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως μία χώρα, η οποία από το χείλος της χρεοκοπίας επί ΣΥΡΙΖΑ, έχει φτάσει σήμερα να δανείζεται φθηνότερα από τις περισσότερες χώρες του μπλοκ των ισχυρών οικονομιών του πλανήτη (G-7), διαθέτει χρηματιστηριακή αγορά που κινείται σε υψηλό 15 ετών, υψηλό πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα και ταυτόχρονα να έχει μια οικονομία όπου υπάρχουν ελλείψεις εργατικών χεριών και οι εργοδότες είναι σε απόγνωση! Αν μαζευτεί ακόμη περισσότερο το πρόβλημα της ακρίβειας έως τις εκλογές του 2027, τότε ο μόνος τρόπος για να μην υπάρχει Μητσοτάκης είναι μια δήλωση του ότι αποσύρεται από την πολιτική! Δυστυχώς για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η παρουσία Μητσοτάκη είναι άκρως απαραίτητη για την Ευρώπη, τους διεθνείς εταίρους της Ελλάδας, αλλά και το... συμφέρον της!
Η παγίωση συνθηκών πολιτικής σταθερότητας, η σύνεση και ο ρεαλισμός στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής, αλλά και η σοβαρότητα με την οποία προσεγγίζει η χώρα μας τα "καυτά" θέματα που ταλαιπωρούν τον πλανήτη τα τελευταία 6 χρόνια, έχουν διαμορφώσει ένα γεμάτο πολιτικό κεφάλαιο για τον Μητσοτάκη. Το κεφάλαιο αυτό δεν μπορεί να χαθεί λόγω του ΟΠΕΚΕΠΕ, ενώ δεν υπάρχουν και ικανοί πολιτικοί αντίπαλοι για να πείσουν την κοινή γνώμη ότι μπορούν να... μηδενίσουν το χρέος της χώρας και την ανεργία ή να δημιουργήσουν... πεντάστερα νοσοκομεία! Ακόμη και οι λύσεις απελπισίας με την επιλογή κομμάτων των οποίων θα ηγούνται οι πρώην πρωθυπουργοί Σαμαράς και Τσίπρας, κινούνται μάλλον στη σφαίρα του φαιδρού.
Την ίδια στιγμή, οι διεθνείς εξελίξεις έρχονται να μας... ανοίξουν τα μάτια, σε σχέση με τις επιτυχίες της χώρας τα τελευταία έξι χρόνια, αλλά και την επιδείνωση της κατάστασης σε χώρες που αποτελούν σηματωρούς του παγκόσμιου γίγνεσθαι. Μια τέτοια χώρα είναι η Γαλλία, όπου το έλλειμμα καλπάζει και η απειλή εκτίναξης του δημοσίου χρέους είναι κάτι παραπάνω από ορατή. Η κυβέρνηση Μπαϊρού αποφάσισε να "παγώσει" συντάξεις και παροχές, να βάλει νέους φόρους, να κλείσει οργανισμούς, να απολύσει προσωπικό, να πουλήσει κρατική περιουσία και να καταργήσει αργίες(!). Στόχος είναι το συμμάζεμα του ελλείμματος, το οποίο καλπάζει, τροφοδοτώντας το δημόσιο χρέος για την εξυπηρέτηση του οποίου απαιτούνται ετησίως τόκοι άνω των 100 δισ. ευρώ!
Η Γαλλία μαστίζεται από πολιτική αστάθεια και από μια κυβέρνηση που ανά πάσα στιγμή μπορεί να πέσει, όπως έπεσε και η προηγούμενη. Οι επιπτώσεις από την πολιτική αστάθεια σε μια τέτοια χώρα, όλοι αντιλαμβανόμαστε πόσο σοβαρή υπόθεση είναι όχι μόνο για την ίδια, αλλά και για την Ευρώπη. Ο Μακρόν προσπαθεί με νύχια και με δόντια να στείλει το μήνυμα προς τις αγορές ότι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης δεν θα γονατίσει από τα ελλείμματα και το χρέος, όταν την ίδια στιγμή, είναι υποχρεωμένη να αυξήσει τους αμυντικούς εξοπλισμούς, αποτελώντας την αιχμή του δόρατος απέναντι στην επιθετικότητα του Πούτιν.
Η κυβέρνηση του Φρανσουά Μπαϊρού είναι αποφασισμένη να... πέσει μαχόμενη, προσπαθώντας να πείσει τους Γάλλους ότι τα μέτρα, ύψους 43,8 δισ. ευρώ είναι ζήτημα επιβίωσης για τη χώρα. Σημείωσε ότι η Γαλλία είναι εθισμένη στις δημόσιες δαπάνες και βρίσκεται σε "θανάσιμο κίνδυνο", με το χρέος να αυξάνεται κατά 5.000 ευρώ κάθε δευτερόλεπτο. Δηλαδή, 300.000 ευρώ το λεπτό ή 18.000.000 ευρώ την ώρα! "Αυτή είναι η τελευταία στάση πριν πέσουμε στον γκρεμό και συντριβούμε από το χρέος", δήλωσε ο Μπαϊρού στο Παρίσι, ζητώντας από το έθνος να εργαστεί σκληρότερα για να παράγει περισσότερα και να διασφαλίσει ότι η συνολική δραστηριότητα της χώρας είναι μεγαλύτερη καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Σημειώνεται ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 4,6% του ΑΕΠ το 2026 έναντι 5,4% που αναμένεται να διαμορφωθεί φέτος, με όριο το 3% που προβλέπει ο γενικός κανόνας της Ευρώπης.
Με βάση τα παραπάνω έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η σύγκριση με την Ελλάδα. Χωρίς να παραγνωρίζεται το τεράστιο δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, η ελληνική κυβέρνηση με τα αποτελέσματα της πολιτικής της έχει πείσει τις αγορές ότι έχει μπει το... νερό στ΄ αυλάκι! Το υψηλό δημοσιονομικό πλεόνασμα και το "μαξιλάρι" ασφαλείας των ρευστών διαθεσίμων του Κράτους, αποτελούν εγγύηση για ταχεία αποκλιμάκωση του χρέους τα επόμενα χρόνια.
Η θετική δημοσιονομική εικόνα της Ελλάδας επιτρέπει στην κυβέρνηση να κάνει σχεδιασμούς για προωθημένες παροχές, όταν την ίδια στιγμή οι Γάλλοι θα στενάζουν από τη λιτότητα! Η Ελλάδα του... Μητσοτάκη έχει σχεδόν μηδενικό έλλειμμα στον κρατικό προϋπολογισμό, δαπανά μεγάλα ποσά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς και ταυτόχρονα, υπάρχει ζωτικός δημοσιονομικός χώρος για να υπάρξουν γενναίες ελαφρύνσεις ή ενίσχυση εισοδημάτων για όλους. Αυτή η σύγκριση Ελλάδας-Γαλλίας είναι προφανές ότι... νευριάζει τους πολιτικούς αντιπάλους του Μητσοτάκη, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει ένα κρίσιμο ποσοστό του εκλογικού σώματος, το οποίο στηρίζει την κυβέρνηση και μάλιστα, η συντριπτική πλειονότητα των αναποφάσιστων γέρνει προς τη σημερινή κυβέρνηση και όχι στους χωρίς αφήγημα τυχοδιώκτες της αντιπολίτευσης.
Το ΠΑΣΟΚ έχει εξελιχθεί σε πράσινο ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ πάει από το κακό στο χειρότερο και η Νέα Αριστερά προσπαθεί να γαντζωθεί από κάποιον πολιτικό σχηματισμό, ώστε τα στελέχη της να συνεχίσουν να σιτίζονται από δημόσιο χρήμα ως βουλευτές μετά και τις εκλογές του 2027. Από την άλλη πλευρά, τα κόμματα που βρίσκονται δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας... ανησυχούν για το εύρος των παροχών Μητσοτάκη, αλλά και για τη δεξιά στροφή στο Μεταναστευτικό, καθώς θα τους στερήσει ψήφους. Σκεφτείτε τη σύγκριση με τους Γάλλους σε κατάσταση σκληρής λιτότητας για πέντε χρόνια και την πάλαι ποτέ υπό χρεοκοπία Ελλαδίτσα, να μοιράζει λεφτά από το δημοσιονομικό απόθεμα που έχει!
Όλα τα κόμματα του αντι-μητσοτακισμού βρίσκονται σε απόγνωση λόγω των σχεδιαζόμενων παροχών, οι οποίες αναμένεται να ξεπεράσουν τα 2,5 δισ. ευρώ, ενώ θα υπάρξει και γερή... καβάτζα για το 2027, όταν θα έχουμε μπει στην τελική ευθεία για τις εκλογές. Από την άλλη, ενδεχομένως να βολεύονται από την κυριαρχία Μητσοτάκη, καθώς τους επιτρέπει να παριστάνουν τους... τσάμπα μάγκες, αφού δεν διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας! Έχουν άλλωστε στο μυαλό τους το... κάζο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και προτιμούν εκ του ασφαλούς να φωνάζουν, παρά να βρεθούν σε θέσεις εξουσίας και να τους... κυνηγάει ο... εξαπατημένος λαός!
Διάφοροι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι, ορμώμενοι από τις επιθυμίες συγκεκριμένων επιχειρηματικών κέντρων έχουν στο μυαλό τους τη συγκρότηση "προοδευτικής" κυβέρνησης ή "κυβέρνησης εθνικής ενότητας". Δηλαδή, μπροστά στην ικανοποίηση της ματαιοδοξίας τους για την καρέκλα δεν διστάζουν να θέσουν σε κίνδυνο την πολιτική σταθερότητα, η οποία αποτέλεσε την ειδοποιό διαφορά για την επίτευξη των οικονομικών στόχων κατά την τελευταία εξαετία, εν μέσω πρωτοφανών διεθνών κρίσεων (πανδημία κορωνοϊού, ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενεργειακή κρίση, κρίση στη Μέση Ανατολή). Θα επισημάνουμε για ακόμη μία φορά το εξής: αν ο Μητσοτάκης φύγει, το πρόβλημα δεν θα το έχει ο Μητσοτάκης, αλλά ο ελληνικός λαός! Αυτός είναι που θα έχει παίξει στα... ζάρια το μέλλον του, ψηφίζοντας ανεύθυνους τυχοδιώκτες της αντιπολίτευσης. Όταν θα το καταλάβει, θα είναι πάρα πολύ αργά και το κόστος για άλλες δύο γενιές θα είναι τεράστιο. Η πικρή εμπειρία της περιόδου 2015-2019 πρέπει να γίνει βίωμα και συνείδηση σε όλους, γιατί αν γυρίσουμε σε "άρρωστες" καταστάσεις, τότε... μαύρο φίδι που μας έφαγε όλους!