Ι. Το Σάββατο 17.3.24 έπεσα οδοιπορώντας στο «Δασόκτημα Κοκκιναρά». Συνέπεια του συμβάντος βρέθηκα στο ΚΑΤ.
Γράφει ο Γ.Κ. Στεφανάκης
● Ήταν ημέρα γενικής εφημερίας. Συνέτρεχαν πάσχοντες κατά μάζες.
ΙΙ. Η ξενοδοχειακή υποδομή ήταν τριτοκοσμική. Οι χώροι υποδοχής είναι ανύπαρκτοι. Ούτε κάθισμα εύρισκε εύκολα κανείς (!!).
ΙΙΙ. Όμως οι γιατροί, νέοι κυρίως, ήταν αγέρωχοι στην έπαλξη του ανθρωπισμού.
Έσκυβαν σε κάθε τραυματία με γνήσιο ενδιαφέρον. Ακόμη περισσότερο και με επιστημονική πληρότητα λάμβαναν κάθε ενδεδειγμένο μέτρο.
●● Την πληρότητα διεπίστωσα μετά το ατύχημα και την εξέταση από τον προσωπικό - ιδιώτη, γιατρό μου.
●●● Εύγε -λοιπόν από καρδιάς- στους γιατρούς του ΚΑΤ.