Η μεταβίβαση κληρονομιάς έχει εξελιχθεί σε εφιάλτη για χιλιάδες πολίτες, καθώς οι κληρονόμοι καλούνται να αποδεχθούν όχι μόνο ακίνητα και χρήματα, αλλά και οφειλές προς Εφορία, Ταμεία και Δήμους. Σε πολλές περιπτώσεις, ανήλικοι ή ανυποψίαστοι συγγενείς μετατρέπονται ξαφνικά σε οφειλέτες του Δημοσίου, χωρίς καν να το γνωρίζουν, απλώς επειδή δεν έπραξαν εγκαίρως τις απαραίτητες νομικές ενέργειες.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του θανόντος δεν διαγράφονται με τον θάνατό του, αλλά μεταβιβάζονται αυτομάτως στους νόμιμους διαδόχους του. Η πραγματικότητα αυτή οδηγεί όλο και περισσότερους πολίτες στη μαζική αποποίηση κληρονομιών, αφού τα περιουσιακά στοιχεία συνοδεύονται πλέον συχνά από φορολογικά βάρη και κρυφά χρέη.
Τι ισχύει για την αποποίηση και ποιοι είναι οι κίνδυνοι
Ο νόμος δίνει σε κάθε κληρονόμο προθεσμία 4 μηνών από τον θάνατο του προσώπου για να δηλώσει αποποίηση ή αποδοχή της κληρονομιάς. Εάν δεν γίνει κάποια ενέργεια εντός αυτού του διαστήματος, τότε ο κληρονόμος θεωρείται ότι την έχει αποδεχθεί σιωπηρά. Για όσους διαμένουν μόνιμα στο εξωτερικό, η προθεσμία επεκτείνεται στους 12 μήνες.
– Δεν επιτρέπεται να αποδεχθεί κάποιος μόνο ένα μέρος της κληρονομιάς.
– Δεν μπορεί να κάνει αρχικά αποδοχή και έπειτα αποποίηση.
– Η ημερομηνία επαγωγής (δηλαδή, η στιγμή που κάποιος πληροφορείται την ύπαρξη της κληρονομιάς) πρέπει να τεκμηριώνεται, ειδικά αν έχει παρέλθει σημαντικό χρονικό διάστημα.
Ένα πραγματικό περιστατικό με «κληρονομημένα» χρέη
Ενδεικτική είναι η περίπτωση κληρονόμου ο οποίος, χωρίς να το γνωρίζει, αποδέχθηκε σιωπηρά ένα ΙΧ που ανήκε σε αποβιώσαντα ξάδερφό του, καθώς δεν είχε κάνει αποποίηση. Πέρασαν χρόνια, και όταν χρειάστηκε φορολογική ενημερότητα, διαπίστωσε πως τα τέλη κυκλοφορίας του ΙΧ είχαν βεβαιωθεί στο όνομά του.
Παρόμοιες περιπτώσεις αυξάνονται, καθώς η αδράνεια ή η άγνοια οδηγούν σε ανεπιθύμητες φορολογικές επιβαρύνσεις που εμφανίζονται ξαφνικά.