Ανησυχία στην Ευρώπη προκαλούν οι νέες απειλές του Αμερικανού προέδρου περί δευτερογενών κυρώσεων σε χώρες και εταιρείες που εξακολουθούν να αγοράζουν ρωσικούς ενεργειακούς πόρους. Αν και η ρητορική επικεντρώνεται κυρίως στις εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου, η πιθανότητα διεύρυνσης των μέτρων και στο υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) εκλαμβάνεται ως εξαιρετικά σοβαρή εξέλιξη, με πιθανές επιπτώσεις σε ολόκληρη την παγκόσμια αγορά.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό LNG, παρά την πολιτική απεξάρτησης. Περίπου 16% των εισαγωγών LNG της Ε.Ε. εξακολουθούν να προέρχονται από τη Ρωσία, κυρίως από το έργο Yamal της εταιρείας Novatek. Μέχρι σήμερα, το συγκεκριμένο project παραμένει ανεπηρέαστο από τις αμερικανικές κυρώσεις, ωστόσο μια ενδεχόμενη αλλαγή της στάσης των ΗΠΑ θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα αντικατάστασης των ποσοτήτων αυτών ενόψει του χειμώνα. Οι ευρωπαϊκές αποθήκες φυσικού αερίου βρίσκονται μόλις στο 63% της πληρότητάς τους, πολύ χαμηλότερα από το 80% που είχαν την αντίστοιχη περίοδο πέρσι.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι τυχόν διεύρυνση των κυρώσεων στο ρωσικό LNG θα οδηγήσει σε εκτίναξη των τιμών και νέα αναταραχή στην αγορά, καθώς η Ευρώπη θα αναγκαστεί να αναζητήσει επειγόντως εναλλακτικές πηγές. Παράλληλα, η ροή ρωσικού αερίου μέσω του αγωγού TurkStream, που τροφοδοτεί χώρες όπως η Ελλάδα, η Ουγγαρία και η Βουλγαρία, ενδέχεται να επηρεαστεί αρνητικά. Εάν οι ΗΠΑ επιβάλουν δευτερογενείς κυρώσεις, το πλήγμα θα επεκταθεί και σε αγοραστές από χώρες-κλειδιά όπως η Κίνα, η Ινδία και η Τουρκία, περιορίζοντας την παγκόσμια προσφορά LNG.
Η μετατόπιση της ζήτησης από τη Ρωσία προς παραγωγούς όπως οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Αυστραλία αναμένεται να εντείνει τον ανταγωνισμό. Οι αναδυόμενες αγορές της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής – χωρίς το ίδιο βάρος ή οικονομική ευχέρεια με την Ευρώπη – ενδέχεται να υποστούν περιορισμό στην πρόσβαση και αύξηση κόστους, γεγονός που καθιστά τις παγκόσμιες ισορροπίες ακόμη πιο ευαίσθητες.
Η Ευρώπη εξακολουθεί να επενδύει στον στόχο της γεωπολιτικής απεξάρτησης από τη Μόσχα, χωρίς όμως να έχει ακόμη διαμορφώσει ένα σταθερό και επαρκές εναλλακτικό σύστημα προμήθειας. Το αποτέλεσμα είναι ένα ενεργειακό ισοζύγιο εύθραυστο, που μπορεί να διαταραχθεί από μια ανακοίνωση ή μια απόφαση, πόσο μάλλον από κυρώσεις ευρείας κλίμακας.
Η Ε.Ε. καλείται να προετοιμαστεί για έναν χειμώνα που ενδέχεται να δοκιμάσει σκληρά την ενεργειακή της αυτάρκεια και την πολιτική της συνοχή. Οι απειλές αυτή τη φορά δεν έρχονται μόνο από τη Ρωσία, αλλά και από τον Λευκό Οίκο, κάνοντας ακόμη πιο δύσκολη τη χάραξη κοινής στρατηγικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο.