Η οροσειρά Κασκέιντ στα δυτικά της Βόρειας Αμερικής εκτείνεται από τη νότια Βρετανική Κολομβία μέσω της Ουάσιγκτον και του Όρεγκον έως τη Βόρεια Καλιφόρνια, και σε όλη την περιοχή εντοπίζονται τόσο μη ηφαιστειακά όρη, όσο και ηφαίστεια γνωστά ως Χάι Κασκέιντς, πολλά εκ των οποίων παραμένουν αδρανή εδώ και πολλά χρόνια.
Τώρα, νέα έρευνα που διεξήχθη από το Τμήμα Επιστημών της Γης και της Ατμόσφαιρας του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης, αποκαλύπτει ότι ακόμα και κάτω από ηφαίστεια που θεωρούνται εν υπνώσει, βρίσκεται μεγάλη ποσότητα μάγματος, με δυνητικά τεράστιες επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο οι γεωλόγοι προβλέπουν και παρατηρούν τις ηφαιστειακές εκρήξεις.
Μπορεί μέχρι πρότινος να υπερίσχυε η άποψη ότι μόνο κάτω από τα ενεργά ηφαίστεια υπάρχουν μεγάλες ποσότητες μάγματος, οι οποίες όταν αυτά εκρήγνυνται η μάζα απελευθερώνεται και διαλύεται, ωστόσο η έκθεση που δημοσιεύθηκε στο Nature Geoscience προσφέρει μία νέα ανάγνωση.
Σχετικά με τα ηφαίστεια στην οροσειρά Κασκέιντ, κάποια από αυτά είναι ανενεργά εδώ και περίπου 4.800 χρόνια, ενώ επτά εξερράγησαν στις αρχές του 18ου αιώνα. Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι όλα τα ηφαίστεια που μελετήθηκαν είχαν μεγάλο όγκο μάγματος κάτω από αυτά, συμπεριλαμβανομένων αυτών που θεωρούνταν αδρανή.
«Ανεξάρτητα από τη συχνότητα των εκρήξεων, βλέπουμε μεγάλο όγκο μάγματος κάτω από πολλά ηφαίστεια. Φαίνεται ότι υπάρχει κάτω από αυτά καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής τους, όχι μόνο κατά τη διάρκεια μιας ενεργούς κατάστασης», δήλωσε ο ερευνητής και επικεφαλής της μελέτης, Γκουάνινγκ Πανγκ.
«Παρά την ποικιλομορφία, εντοπίζουμε σώματα μάγματος φλοιού με συγκρίσιμα μεγέθη κάτω από όλα αυτά τα ηφαίστεια σε παρόμοια βάθη», αναφέρει η μελέτη, με τους ερευνητές να υποστηρίζουν ότι η έκρηξη του ηφαιστείου τελικά δεν αποστραγγίζει τους θαλάμους μάγματος, αλλά απλώς εκτονώνει την πίεση.
Παρότι αυτή η εκτίμηση, ενδεχομένως να περιπλέκει την εικόνα της ηφαιστειακής δραστηριότητας, θα μπορούσε να βοηθήσει τους γεωλόγους να προβούν σε καλύτερες προβλέψεις για τις ηφαιστειακές εκρήξεις.
«Παλιά πιστεύαμε ότι αν βρίσκαμε μεγάλη ποσότητα μάγματος, αυτό σήμαινε αυξημένη πιθανότητα έκρηξης», πρόσθεσε ο Πανγκ, «αλλά τώρα αλλάζει αυτή η αντίληψη».
Από την πλευρά του, ο καθηγητής Γεωλογικών Επιστημών, Τζέφρι Άμπερς, εξήγησε πως είναι απαραίτητη περαιτέρω έρευνα, καθώς με αυτόν τον τρόπο μπορεί να κατανοηθεί καλύτερα η λειτουργία των ηφαιστείων, τη στιγμή δε που πολλά εξ αυτών είτε δεν παρακολουθούνται συχνά, είτε δεν έχουν υποβληθεί σε εντατική μελέτη.
Για αυτό το λόγο, επόμενος στόχος των ερευνητών είναι η έρευνα γύρω από ηφαίστεια στην Αλάσκα, αλλά και σε άλλες περιοχές.