Η πολύωρη παρακολούθηση τηλεόρασης και χρήση υπολογιστών ή άλλης ηλεκτρονικής συσκευής από τα παιδιά που πάνε στο Δημοτικό, συνδέεται με χαμηλότερες σχολικές επιδόσεις, σύμφωνα με μια νέα έρευνα Αυστραλιανών επιστημόνων. Η μελέτη, που είναι επίκαιρη ενόψει έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς, δείχνει ότι η χρήση οθονών από τους μαθητές πρέπει να γίνεται με μέτρο.
Προηγούμενες έρευνες σε παιδιά και εφήβους έχουν βρει σχέση ανάμεσα στη χρήση τηλεόρασης, υπολογιστή ή κονσόλας βιντεοπαιχνιδιών και στην υγεία (αύξηση παχυσαρκίας, κίνδυνος αϋπνίας κ.α.). Από την άλλη, η ενασχόληση αυτή βοηθά τα παιδιά να αποκτούν περισσότερες πληροφορίες, να βελτιώνουν τις τεχνολογικές δεξιότητες και τις κοινωνικές επαφές τους, αναφέρει το in.gr.
Η νέα μελέτη εστιάζει στη σχέση χρήσης οθονών και σχολικών επιδόσεων, ένα θέμα που έχει μελετηθεί λιγότερο έως τώρα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την ψυχολόγο δρα Λάιζα Μούντι του Ινστιτούτου Ερευνών Παίδων Μέρντοχ της Μελβούρνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «PLoS One», μελέτησαν 1.239 παιδιά ηλικίας οκτώ έως 11 ετών, συσχετίζοντας τις συνήθειες των παιδιών με τις σχολικές επιδόσεις τους σε βάθος διετίας.
Διαπιστώθηκε ότι η παρακολούθηση δύο ή περισσότερων ωρών τηλεόραση τη μέρα σχετιζόταν με χειρότερες επιδόσεις ανάγνωσης και κατανόησης κειμένου, μια επιδείνωση που αντιστοιχούσε σε υστέρηση μάθησης κατά τέσσερις μήνες. Η χρήση υπολογιστή για πάνω από μια ώρα τη μέρα συνδεόταν με μια παρόμοια υστέρηση στο πεδίο της αριθμητικής. Από την άλλη, δεν βρέθηκε αρνητική συσχέτιση ανάμεσα στα βιντεοπαιχνίδια και στις σχολικές επιδόσεις.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι «η συζήτηση σχετικά με τις επιπτώσεις των ηλεκτρονικών συσκευών στη μάθηση των παιδιών ποτέ δεν ήταν πιο σημαντική, δεδομένων των συνεπειών της σημερινής πανδημίας, όσον αφορά το πώς τα παιδιά χρησιμοποιούν το χρόνο τους.
Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη μελέτη σε μαθητές Δημοτικού που δείχνει ότι όσοι κάνουν τη μεγαλύτερη χρήση τηλεόρασης και υπολογιστών, έχουν σημαντική μείωση στις ικανότητες ανάγνωσης και αριθμητικής μετά από δύο χρόνια, σε σχέση με όσα παιδιά αφιερώνουν πολύ λιγότερο χρόνο στις οθόνες».