H αγοραστική δύναμη, το γενικό επίπεδο των ακαθάριστων αποδοχών, ο ρυθμός αύξησής τους και η παραγωγικότητα της εργασίας θα αποτελούν τα τέσσερα μεγέθη βάσει των οποίων θα καθορίζεται από το 2025 και μετά ο κατώτατος μισθός στον ιδιωτικό τομέα.
Τα κριτήρια θεσπίζονται στο πλαίσιο της Κοινοτικής Οδηγίας για «αξιοπρεπείς» κατώτατους μισθούς που αναμένεται να ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο Οκτώβριο ή -το αργότερο- τον Νοέμβριο.
Παράλληλα η ηγεσία του υπουργείου εργασίας μελετά παρεμβάσεις και στο πεδίο των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων σε μια προσπάθεια περαιτέρω στήριξης του μέσου μισθού στον ιδιωτικό τομέα και όχι μόνο του κατώτατου.
Την ίδια ώρα όπως ανέφερε πρόσφατα ο υφυπουργός εργασίας Πάνος Τσακλόγλου έχει συγκροτηθεί ομάδα εργασίας της οποίας το πόρισμα για την κατασκευή ενός νέου αξιόπιστου δείκτη μισθών αναμένεται πριν το τέλος της χρονιάς.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, από την επόμενη χρονιά ο υπολογισμός των συντάξιμων αποδοχών θα γίνεται με το δείκτη μισθών και όχι με τον δείκτη τιμών καταναλωτή όπως ισχύει μέχρι σήμερα. Η ποσοστιαία μεταβολή του ίδιου δείκτη θα χρησιμοποιείται για την ετήσια αναπροσαρμογή του ύψους των εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών.
Σύμφωνα με το σκεπτικό, βάσει του οποίου αναμένεται να γίνει η ενσωμάτωση της επίμαχης Οδηγίας:
1) Κάθε χώρα – μέλος της ΕΕ είναι ελεύθερη να επιλέξει τον αριθμό και τη βαρύτητα των κριτηρίων που θα χρησιμοποιήσει για τον καθορισμό των βασικών αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα.
Θα πρέπει όμως οπωσδήποτε να λαμβάνει κατ’ ελάχιστον υπόψη τα εξής ιδιαίτερα σημεία:
- Την αγοραστική δύναμη των κατώτατων μισθών.
- Το γενικό επίπεδο των ακαθάριστων μισθών και την κατανομή τους.
- Τον ρυθμό αύξησης των ακαθάριστων μισθών.
- Τις εξελίξεις στην παραγωγικότητα της εργασίας.
Αυτές οι τέσσερις βασικές προβλέψεις, με την ανάλογη χρήση θα μπορούν εν πολλοίς να ρυθμίζουν στο μέλλον τις κατώτατες αποδοχές, άρα και την εξέλιξη του μέσου μισθού στον ιδιωτικό τομέα.
2) Η Ελλάδα ανήκει στις 22 χώρες που έχουν νομοθετημένο κατώτατο μισθό.
Μόνο σε πέντε κράτη-μέλη της ΕΕ (Αυστρία, Δανία, Φινλανδία, Ιταλία και Σουηδία) ο κατώτατος μισθός καθορίζεται από συλλογικές διαπραγματεύσεις.