Έχω πολλές φορές αναφερθεί στον φθοροποιό ρόλο που έχει παίξει διαχρονικά στην πολιτική μας ζωή ο σταυρός προτίμησης στις εκλογές. Έχω εξηγήσει πως αποτελεί τον προθάλαμο της πολιτικής διαφθοράς. Διότι εθίζει τον πολίτη στην εξαγορά των πολιτικών από τους εκλογείς τους.
Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Μοναδικός τρόπος να αποκοπεί ο πολιτικός από τα ρουσφέτια, τις παρανομίες και τις εξωφρενικές καμιά φορά εξυπηρετήσεις είναι είτε η κατάργηση του σταυρού προτίμησης με την εισαγωγή της εκλογικής λίστας, είτε, ακόμα καλύτερα, μέσω της εισαγωγής του μονοεδρικού συστήματος εκλογής βουλευτών. Δηλαδή, κάθε εκλογική περιφέρεια μία έδρα και εκλογή ενός μόνο βουλευτή.
Έτσι οι βουλευτές θα ασχολούνται με τα βασικά τους πολιτικά καθήκοντα και δεν θα εμπλέκονται με τα γρανάζια του κράτους και την δημόσια διοίκηση. Το μονοεδρικό μάλιστα σύστημα έχει και δύο ακόμη σοβαρά πλεονεκτήματα. Σε περίπτωση διαφωνίας βουλευτή με το κόμμα του αυτός παραιτείται και γίνεται άμεσα επαναληπτική εκλογή.
Όπου οι εκλογείς πλέον αποφασίζουν αν είχε δίκιο αυτός η κομματική νομενκλατούρα για την διαφωνία. Επίσης στο μονοεδρικό σύστημα και οι αρχηγοί των κομμάτων διεκδικούν την λαϊκή ψήφο. Εκτίθενται στην περιφέρειά τους και οφείλουν να έλθουν πρώτοι για να μπουν στη Βουλή. Έτσι μετριέται και η προσωπική τους απήχηση στο εκλογικό σώμα.
Το μονοεδρικό σύστημα επίσης οδηγεί συνήθως σε σταθερές μονοκομματικές κυβερνήσεις. Διότι ο εκλογέας ψηφίζει είτε για κυβέρνηση είτε για αντιπολίτευση. Δεν εκλέγει βουλευτές που στη συνέχεια είναι ελεύθεροι να αξιοποιήσουν την ψήφο του όπως επιθυμούν και να φέρουν στην εξουσία μία παράταξη που πιθανώς ο ψηφοφόρος τους σφόδρα αντιπαθεί.
Το σύστημα αυτό έτσι είναι περισσότερο δημοκρατικό και πιό αντιπροσωπευτικό. Μαζί με την καταπολέμηση ουσιαστικά της διαφθοράς και των κάτω από το τραπέζι συναλλαγών μια τέτοια μεταρρύθμιση θα εξυγιάνει την πολιτική και θα διασώσει το κύρος των πολιτικών.