Το 2024 όχι μόνο ήταν η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί στην Ευρώπη, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO) και την ετήσια έκθεση της ΕΕ για το κλίμα Copernicus, αλλά ήταν το έτος όπου οι παγετώνες σε Σουηδία και Νορβηγία συρρικνώθηκαν σε ταχύτητα που έσπασε ρεκόρ.
Κατά μέσο όρο στη Σκανδιναβία υπολογίζεται ότι έχασαν ετησίως 1,8 μέτρα σε πάχος, ποσοστό που καταγράφεται ως το μεγαλύτερο στην περιοχή σε διάστημα ενός έτους και η ταχύτερη τήξη παγκοσμίως.
Ο ειδικός παγετώνων Έρικ Χους σύμφωνα με το σουηδικό δίκτυο SVT Nyheter, επιχείρησε να σώσει τον παγετώνα Κάρσα το περασμένο φθινόπωρο, ωστόσο όπως είπε όταν έφτασε στο σημείο ήταν ήδη πολύ αργά, καθώς τμήματα του παγετώνα είχαν ήδη καταρρεύσει.
Οι υψηλές θερμοκρασίες που καταγράφηκαν στη Σουηδία ήταν πολύ υψηλότερες από το μέσο όρο, με αποτέλεσμα οι παγετώνες να λιώσουν πιο γρήγορα από άλλους.
«Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είχε ασυνήθιστα λίγο χιόνι εκείνο τον χειμώνα» οδήγησαν στην ταχεία τήξη, σύμφωνα με την καθηγήτρια παγετωνολογίας στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, Νίνα Κίρχνερ.
Σε παλαιότερες δηλώσεις του σε σουηδικό μέσο ο Χους είχε τονίσει τη σημασία της διατήρησης των παγετώνων ακόμα και για αισθητικούς λόγους, καθώς όταν εξαφανίζεται η χιονοκάλυψη αποκαλύπτεται το γυμνό έδαφος με αποτέλεσμα να χάνεται η μοναδική ομορφιά του λευκού τοπίου.
Ο ειδικός σε συνεργασία με τον φωτογράφο και φυσιολάτρη Όσκαρ Μπέρτιλ Κίλμποργκ (ο πρώτος Σουηδός που ανέβηκε στο Έβερεστ) πριν μερικά χρόνια είχε τοποθετήσει στον νοτιότερο παγετώνα της χώρας, Χέλαγκς, ένα ειδικό ύφασμα από χοντρό μαλλί και άμυλο καλαμποκιού καλύπτοντας μία έκταση 40 τ.μ. Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού όταν επέστρεψαν στο σημείο διαπίστωσαν ότι το προστατευτικό κάλυμμα είχε γλιτώσει σχεδόν 4 μέτρα από την τήξη.
Όλα αυτά, τη στιγμή που σύμφωνα με τον WMO η Ευρώπη είναι η ήπειρος που θερμαίνεται πιο γρήγορα, ενώ η περασμένη χρονιά χαρακτηρίστηκε όχι μόνο για τις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά και για τα ακραία καιρικά φαινόμενα με επαναλαμβανόμενα κύματα καύσωνα.