H ξαφνική στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ κατά του Ιράν, που με τα πρώτα χτυπήματα οδήγησε στην εξόντωση σημαντικών στρατιωτικών του ηγετών και πυρηνικών επιστημόνων, άναψε καινούργιες φωτιές στη Μέση Ανατολή.
Όλες οι υπόλοιπες αραβικές δυνάμεις είναι Σουνιτικές. Δεν είναι τυχαίο πως οι όποιες δηλώσεις διαμαρτυρίας που έχουν προέλθει από γειτονικές αραβικές χώρες για όλες αυτές τις κινήσεις του Ισραήλ υπήρξαν προσεκτικές και εξαιρετικά χαμηλών τόνων. Η ουσία είναι πως αν πετύχει η επιχείρηση της Ιερουσαλήμ, και η πολεμική αντίδραση της Τεχεράνης δεν δείχνει επί του παρόντος νε πετυχαίνει σπουδαία πράγματα, η πολιτική πραγματικότητα στη Μέση Ανατολή θα αλλάξει θεαματικά.
Το πολιτικό βαρόμετρο την εξελίξεων θα στραφεί τώρα περισσότερο προς την Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο - των φυσικών ηγετών του σουνιτικού μουσουλμανικού κόσμου. Και πιθανώς να χαμηλώσει λίγο του κύρος του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, που φιλοδοξούσε να αναλάβει αυτός την ηγεσία του σουνιτικού ισλάμ και που δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις με τις δύο αυτές σημαντικές αραβικές χώρες.
Για το Ισραήλ βέβαια τα πράγματα θα γίνουν ευκολότερα αλλά δεν θα λυθούν βέβαια. Ο αραβικός κόσμος του σουνίτικου ισλάμ είναι περίπλοκος και απρόβλεπτος. Και δεν είναι ειλικρινά φιλικός απέναντί του. Αλλά με την εξουδετέρωση των σιιτών εκλείπει, για την ώρα τουλάχιστον, η αμεσότερη απειλή κατά της ύπαρξής του.
Παράλληλα, εξαρτώνται σοβαρά από την εύνοια και την βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας (Αίγυπτος, Ιορδανία), και των Εμιράτων βέβαια. Η αντιπάθεια απέναντι στην ηγεσία της Τουρκίας, όχι όμως σταθερή κι' αυτή, βοηθάει την Ελλάδα να ανοιχθεί απέναντί τους.
Με προσοχή και σχετική επιφυλακτικότητα όμως. Γιατί δεν έχουμε έναν βασικό κι' απαραίτητο συχνά συνδεσμο - την θρησκεία! Λχ πως ο εξαρτώμενος από την Αίγυπτο πολέμαρχος στη Λιβύη Χαφτάρ, ξαφνικά στρέφεται υπέρ της Τουρκίας; Μερικά από τα μυστήρια του αραβικού μωσαϊκού...
Είναι όμως ευκαιρία να κερδηθούν πόντοι που να εξυπηρετούν τα μακροχρόνια συμφέροντά μας. Στενότεροι δέσμοι με την Σαουδική Αραβία, εντονότερη καλλιέργεια σχέσεων με την Ιορδανία, αποφυγή ρήξεων με Αίγυπτο και προσπάθεια μεσολάβησης σε οποιαδήποτε ένταση μεταξύ τους, ιδίως με κρατίδια του Περσικού Κόλπου.
Πρόθεση να παίξουμε κάποιο ρόλο οπουδήποτε αυτοί αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες. Και κυρίως, στενή επαφή με Ισραήλ που ξέρει να τους διαβάζει όλους καλύτερα και με μεγάλη ακρίβεια...