Ο Τραμπ "ξαναχτύπησε" την Παρασκευή, απειλώντας την Ευρώπη με την επιβολή δασμών 50%, ενώ η συνεχιζόμενη (άμεση ή έμμεση) στήριξη στον Πούτιν, δημιουργεί έντονη αβεβαιότητα στον ευρωπαϊκό χώρο, εντείνοντας τις πιέσεις για εξοπλιστικά προγράμματα-μαμούθ τα επόμενα χρόνια, αλλά και αναστατώνοντας για ακόμη μία φορά τις αγορές
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Δυστυχώς, ο "Σερίφης του Λευκού Οίκου", όσο γερνά (και μάλιστα πολύ... επικίνδυνα), τόσο περισσότερο θα βάζει σε μεγαλύτερες περιπέτειες την παγκόσμια οικονομία και τις αγορές. Ο "ιός Τραμπ" στην παρούσα φάση βρίσκεται στο... limit up της έξαρσης, καθώς φαίνεται να πλησιάζει η ώρα της... τιμωρίας των ευρωπαϊκών προϊόντων που εξάγονται στις ΗΠΑ. Αυτό το σκηνικό έχει επαναληφθεί κάμποσες φορές κατά την τελευταία περίοδο, ωστόσο, την περασμένη Παρασκευή πυροδότησε νέες πωλήσεις στα χρηματιστήρια, πλήττοντας την επενδυτική ψυχολογία. Ξέρουμε ότι ο ανθρωπος αυτός βγάζει λεφτά κάθε... δευτερόλεπτο, επηρεάζοντας είτε θετικά, είτε αρνητικά τις αγορές, καθώς κρατάει το... μαχαίρι και το... πεπόνι. Όποτε θέλει να βγάλει λεφτά ανεβάζει ή κατεβάζει τις αγορές. Ψυχρά, κυνικά και αδίστακτα. Το ίδιο πιστεύει και για τις γεωπολιτικές εξελίξεις, όπου οι αποφάσεις τους είναι επικίνδυνες και μάλιστα ικανές να προκαλέσουν μεγάλους τριγμούς και εντός των ΗΠΑ.
Το φιάσκο της Κωνσταντινούπολης, όπου ο Πούτιν "άδειασε" με εύσχημο τρόπο και τον ίδιο, αποτελεί την άλλη παράμετρο της συστημικής επικινδυνότητας του. Έδωσε πολύ... αέρα στον Πούτιν, υπονόμευσε την Ευρώπη, απαξίωσε τον Ζελένσκι και δεν θα αργήσει η ώρα, όπου όλα αυτά θα τα πληρώσει και ο ίδιος. Ενδεχομένως όχι σε προσωπικό επίπεδο, αλλά σε επίπεδο χώρας. Ήδη, ο Πούτιν το Σαββατοκύριακο έδειξε για ακόμη μία φορά πώς... εννοεί τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία ειρήνης. Βομβάρδισε πόλεις στην Ουκρανία προκαλώντας τον θάνατο αμάχων. Δυστυχώς, στον πόλεμο, η... φωτιά δεν ξεχωρίζει αυτόν που πολεμά από αυτόν που είναι άμαχος.
Μια άλλη παράμετρος των παγκόσμιων εξελίξεων είναι η κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων των Ρώσων στην Ουκρανία, σε σχέση με την πίεση που ασκείται από αυτήν στη Δύση και κυρίως στην Ευρώπη για να εξοπλιστεί ταχύτατα. Η Ευρώπη είναι υποχρεωμένη να θέσει σε πρώτο πλάνο την πλήρη αμυντική θωράκιση της με δαπάνες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ για οπλικά συστήματα, από τη στιγμή που ο Τραμπ επέλεξε να διαρρήξει μια παραδοσιακή σχέση 80 ετών, μέσω της οποίας οι ΗΠΑ αποτελούσαν την προστάτιδα δύναμη της Ευρώπης. Τέτοιες ανατροπές προκαλούν συνέπειες σε δημοσιονομικό και αναπτυξιακό επίπεδο, με το μεγαλύτερο πρόβλημα να εντοπίζεται στην περίπτωση της Γερμανίας, καθώς αποτελεί τον σηματωρό της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Επιπλέον, μια Ευρώπη σε κατάσταση ύψιστου πολεμικού συναγερμού, με συνεχή αύξηση των δαπανών για την άμυνα της, αλλά και υπό απειλή από τον Τραμπ για τους δασμούς, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα υποφέρει, "εξάγοντας" την κρίση και στις ΗΠΑ. Χθες, η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν επικοινώνησε μαζί του για να ζητήσει προθεσμία έως τις 9 Ιουλίου, ώστε οι διαπραγματεύσεις να οδηγήσουν σε ένα θετικό αποτέλεσμα στο ζήτημα των δασμών. Το παζάρι θα είναι σκληρό και μένει να δούμε την τελική συμφωνία, από τη στιγμή που ο... τρελός του χωριού έχει προειδοποιήσει για δασμούς 50% στα ευρωπαϊκά προϊόντα.
Μέσα σε όλα αυτά, η νέα ισχυρή άνοδος του χρυσού αντανακλά στο έπακρο τις ανησυχίες της παγκόσμιας επενδυτικής κοινότητας. Από τότε που οι Ρώσοι εισέβαλαν στην Ουκρανία έως και σήμερα, η τιμή του πολύτιμου μετάλλου έχει εκτιναχθεί στα ύψη, γιατί οι κεντρικές τράπεζες αγοράζουν μεγάλες ποσότητες, σαν να περιμένουν το... τέλος του κόσμου! Δεν χρειάζεται να είναι όλοι... τρελοί στον πλανήτη για να έρθει η συμφορά! Αρκούν ο Τραμπ και ο Πούτιν για να τα τινάξουν όλα στον αέρα! Ας ελπίσουμε ότι το κοντινό μέλλον μας επιφυλάσσει καλύτερες μέρες και όχι σενάρια καταστροφής. Κάποιοι ξύνονται στην... γκλίτσα του τσοπάνη και καμιά φορά το δυνατό... ξύσιμο προκαλεί... γδαρσίματα και χαίνουσες πληγές!
Χ.Α.: Το μεγάλο "μπαμ", οι εντυπωσιακές επιδόσεις και η μεγάλη αβεβαιότητα λόγω διεθνών ανατροπών
Το Χρηματιστήριο Αθηνών κινείται στην περιοχή των 1.800 μονάδων, καταγράφοντας υψηλό δεκαπενταετίας, εν μέσω ενός κλίματος αισιόδοξης... απαισιοδοξίας!
Το επιβαρυμένο διεθνές περιβάλλον λόγω Τραμπ, δεν αποτέλεσε εμπόδιο για την άνοδο της εγχώριας κεφαλαιαγοράς, η οποία ακολούθησε τη γενικότερη τάση. Το ελληνικό success story βρίσκεται στο "ραντάρ" της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας και ειδικά τώρα που οι κεφαλαιούχοι εμφανίζονται απογοητευμένοι από τα... καμώματα του Τραμπ. Άρα, υπάρχει ένας λόγος παραπάνω για να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι σε σχέση με τη θέση της εγχώριας κεφαλαιαγοράς με φόντο το διεθνές περιβάλλον. Η κυβέρνηση τα πηγαίνει πολύ καλά ως προς τους δημοσιονομικούς στόχους και αυτό αποτυπώνεται και στα επιτόκια των ομολόγων. Δανειζόμαστε πολύ φθηνότερα από τις ΗΠΑ, σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες κρατικών τίτλων έως τα 30 έτη!
Ταυτόχρονα, η πορεία του Χρηματιστηρίου Αθηνών είναι εδώ για να μας θυμίζει τα... εγκλήματα της περιόδου Τσίπρα, όταν εξέθεσε τη χώρα στον απόλυτο κίνδυνο, μέσω και της απαξίωσης του τραπεζικού συστήματος. Για την ακρίβεια, λόγω της ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑΣ αυτού και της παρέας του! Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Πολύ απλά, γιατί τα ίδια τα γεγονότα δείχνουν του λόγου το αληθές.
Ο Γενικός Δείκτης του Χ.Α. μπορεί να βρίσκεται στις 1.800 μονάδες, ωστόσο, αν δούμε την κεφαλαιοποίηση του, αυτή έχει φτάσει στα 124 δισ. ευρώ, η οποία αντιστοιχεί σε επίπεδο 3.100 μονάδων και... βάλε!!! Σε αυτά τα επίπεδα είχε βρεθεί ο Γενικός Δείκτης τον Σεπτέμβριο του 2008, όταν και άρχισε η πτώση παγκοσμίως, μετά την κατάρρευση της αμερικανικής Lehman Brothjers. Δηλαδή, υπό κανονικές συνθήκες, αν δεν είχαμε πάθει τη ζημιά από τα πολιτικά... εκτρώματα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σήμερα θα βρισκόμασταν σε υπερδιπλάσια επίπεδα, ως προς τον Γενικό Δείκτη, σε σχέση με τα τρέχοντα.
Η εγχώρια κεφαλαιαγορά είναι μία από τις φθηνότερες του πλανήτη και σίγουρα η φθηνότερη σε σχέση με το success story που προσφέρει η χώρα μας και είναι παγκοσμίως αποδεκτό και πανθομολογούμενο. Η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. αντιστοιχεί στο 55% του ΑΕΠ. Άρα, η αγορά μας δεν αποτελεί "φούσκα", όπως όλες οι άλλες αναπτυσσόμενες αλλά και αναπτυγμένες αγορές, καθώς η κερδοφορία των εισηγμένων εταιρειών δικαιολογεί πλήρως τις τρέχουσες αποτιμήσεις, αν και υπολείπεται σημαντικά της "δίκαιης τιμής". Η... Λεωφόρος Αθηνών βρίσκεται στια αναπτυγμένες αγορές και λόγω της επιστροφής της χώρας στην επενδυτική βαθμίδα, αποτελεί δυνητικό πόλο έλξης κεφαλαίων μακροπρόθεσμου χαρακτήρα.
Καθοριστικός παράγοντας για τη συνεχή ενίσχυση του θετικού κλίματος στα ελληνικά ομόλογα και τις μετοχές είναι οι ξένοι επενδυτικοί οίκοι και ιδίως οι αμερικανικοί. Οι JP Morgan, Morgan Stanley, Citigroup, Bank of America αποτελούν τους καλύτερους... dealers των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων. Η ψήφος εμπιστοσύνης στις τράπεζες, στις εταιρείες ενέργειας, στη μεταλλουργία και άλλους κλάδους αποδεικνύει ότι η Ελλάδα, εν μέσω ενός πλήρως αβέβαιου περιβάλλοντος, λόγω Τραμπ, μπορεί να είναι στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος. Άλλωστε, αν δεν υποστηρίξουν το ελληνικό success story, αυτοί που το έχουν αναδείξει περισσότερο, τότε ποιοι άλλοι μπορούν να το πράξουν; Εννοείται ότι ένα τέτοιο story παραμένει σε ισχύ λόγω της πολιτικής σταθερότητας και της παρουσίας Μητσοτάκης στη διακυβέρνηση της χώρας. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα μιλάμε για success story, αλλά για dramatic story! Από δω και πέρα το μεγάλο στοίχημα για τη χώρα είναι να συνεχίσει από τη θέση του πρωθυπουργού ο Μητσοτάκης και μετά το 2027...
Ποιες έξυπνες κινήσεις της κυβέρνησης θα οδηγήσουν σε ποσοστό άνω του 35% στις εκλογές του 2027
Η Νέα Δημοκρατία ανακάμπτει στις δημοσκοπήσεις και οι πολιτικοί αντίπαλοι του Μητσοτάκη, κυρίως από την Αριστερά, γύρισαν την... κασέτα από τα Τέμπη στη Γάζα, συνεχίζοντας να... ψαρεύουν απελπισμένα σε θολά νερά!
Η ανυπαρξία αξιόπιστης εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης εξουσίας και η... λύσσα κατά της κυβέρνησης, καθιστά τα... αποκόμματα του πολιτικού σκηνικού της χώρας ως... γελοίους κομπάρσους. Η εικόνα αυτή αποτελεί ένα καλό νέο για τη χώρα σε γεωπολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Η πολιτική σταθερότητα με την ισχυρή παρουσία Μητσοτάκη στη διακυβέρνηση της χώρας είναι αυτή που δημιούργησε, τροφοδότησε και συντήρησε το ελληνικό success story της τελευταίας εξαετίας. Οι λοιποί... συγγενείς της εγχώριας πολιτικής σκηνής, απλά περιορίζονται στον ρόλο της... θλιμμένης χήρας και τίποτα περισσότερο!
Τα προαναφερόμενα αποτελούν τη βάση για να πάμε παρακάτω και να δούμε τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση για να μην θυσιαστεί η πολιτική σταθερότητα στις εκλογές του 2027. Ακόμη και αν δεν είναι αυτοδύναμη η Νέα Δημοκρατία, ο καθοριστικός παράγοντας για την επόμενη μέρα είναι η αδιαμφισβήτητη πρωτιά της. Για να μπορέσει όμως το κυβερνών κόμμα να επιτύχει κάποιο σημαντικό ποσοστό άνω του 35%, πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες κινήσεις, οι οποίες θα αφήσουν αδιαμφισβήτητο και μετρήσιμο θετικό αποτύπωμα.
Στις κινήσεις αυτές περιλαμβάνονται οι μειώσεις φόρων για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, οι αυξήσεις εισοδημάτων, η διάθεση περισσότερων ακινήτων σε νέα ζευγάρια και η αίσθηση ότι υπάρχουν πολλές δουλειές όπου υπάρχει η προοπτική καλύτερων αποδοχών. Επιπλέον, οι κινήσεις αυτές πρέπει να συμβαδίζουν με παρεμβάσεις στην αγορά για την τόνωση του ανταγωνισμού, ώστε να παγιωθεί η αντίληψη για τη συγκράτηση των τιμών, απομακρύνοντας την... πικρή γεύση της ακρίβειας. Γιατί, η ακρίβεια στην αγορά δεν μπορεί να εξαλειφθεί, μπορεί ωστόσο να συγκρατηθεί και να καλυφθεί σε ένα σημαντικό βαθμό από τα υψηλότερα εισοδήματα των νοικοκυριών.
Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση πρέπει να ρίξει όλο το βάρος στη στήριξη της ιδιοκτησίας. Η αναστάτωση που έχει προκληθεί σχετικά με το Νέο Οικοδομικό Κανονισμό και τη δόμηση σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, προφανώς πρέπει να ηχήσει ως καμπανάκι κινδύνου στην κυβέρνηση. Ο Μητσοτάκης καλείται να γυρίσει... τούμπα το έργο, λαμβάνοντας σούπερ ευνοϊκά μέτρα για τη στήριξη των ιδιοκτητών ακινήτων. Η ταχύτερη διεκπεραίωση των εκκρεμοτήτων στο Κτηματολόγιο βοηθάει σημαντικά την καθημερινότητα του πολίτη και κυρίως όσων ενδιαφέρονται να επενδύσουν στο ελληνικό success story. Ωστόσο, αυτό που αποτελεί κυρίαρχο ζήτημα είναι να μπορεί να χτίσει κάποιος Έλληνας ή ξένος με ασφάλεια επενδυτικού δικαίου, βάζοντας το δικό του λιθαράκι στην ταχύτερη οικονομική ανάπτυξη. Αυτό που γίνεται μέχρι σήμερα με το Προεδρικό Διάταγμα για τους όρους δόμησης πρέπει να αποσυρθεί.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει να αγνοήσει το γεγονός ότι το μεγαλύτερο... κόμμα στην Ελλάδα είναι αυτό των ιδιοκτητών! Δεν μπορεί να εμμένει σε αποφάσεις, οι οποίες υπηρετούν μια λογική, που βρίσκεται εκτός των πραγματικών αναγκών της οικονομίας και των πολιτών. Τα τοπικά πολεοδομικά σχέδια θα ολοκληρωθούν κάποια στιγμή, αλλά το χειρότερο που μπορεί να προκληθεί στην οικονομία και την κοινωνία, είναι η ανασφάλεια των επενδύσεων. Εδώ και τώρα και με συνοπτικές διαδικασίες, η κυβέρνηση καλείται να προκαλέσει ένα θετικό σοκ στην αγορά και τους πολίτες, προωθώντας μέτρα, τα οποία θα είναι υπέρ των ιδιοκτητών, της οικονομίας, των ταμείων του κράτους, της κοινωνίας και ό,τι άλλο μπορούμε να φανταστούμε. Προφανώς όλα αυτά πρέπει να γίνουν με σεβασμό στο περιβάλλον, ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος ακραίων συνεπειών, λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Από την άλλη, πρέπει να μπει τέλος σε αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση με την απονομή της Δικαιοσύνης. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα που μέσα στην κρίση των μνημονίων αύξησε τον αριθμό των δικαστικών κατά 60%, να εκδίδονται αποφάσεις από τα διοικητικά δικαστήρια σε έως και 1.239 ημέρες!!! Αν προσθέσουμε και αυτήν την παράμετρο στα προαναφερόμενα για την ακίνητη περιουσία, είναι προφανές ότι χάνουμε κάθε μέρα πάρα πολλά εκατομμύρια ευρώ, γιατί καθυστερούν επενδύσεις ή στο τέλος κάποιοι εγκαταλείπουν τα σχέδια τους απογοητευμένοι και αηδιασμένοι από αυτά που συναντούν και βλέπουν κατά το.... πάρε-δώσε με την Ελληνική Δημοκρατία. Εδώ δεν υπάρχουν δικαιολογίες και η κυβέρνηση καλείται να πράξει τα δέοντα, αν θέλει να δείξει κάτι διαφορετικά το 2027 και εφόσον επιθυμεί να επιτύχει ένα πολύ υψηλό ποσοστό στις εκλογές...
Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, η κυβέρνηση θα δοκιμαστεί στην εφαρμογή του νόμου για την αντιμετώπιση της αλητείας στα πανεπιστήμια, αλλά και στο άνοιγμα του θέματος της άρσης των δημοσίων υπαλλήλων, μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης. Εδώ, είναι προφανές ότι αν το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να "φάει" τα... μούτρα του, πρέπει να συμφωνήσει για να προχωρήσει η αναθεώρηση του άρθρου από την επόμενη Βουλή. Δύσκολο το βλέπουμε, αλλά μια τέτοια κίνηση από την πλευρά της κυβέρνησης θα εκθέσει το ΠΑΣΟΚ στο κεντρώο κοινό και όχι μόνο, χωρίς να φέρει κέρδη από το αριστερό κοινό. Αναμφίβολα, το ΠΑΣΟΚ του Δημοσίου πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι τελείωσαν οι εποχές της ανοχής και της προστασίας "ειδικών ομάδων", καθώς η κοινωνία ζητάει ανατροπή αυτής της... αρρωστημένης κατάστασης. Μια χώρα όπου δεν υπάρχει αξιολόγηση και όλοι οχυρώνονται πίσω από τη μονιμότητα δεν πρόκειται να πάει μακριά και προφανώς το πρόσφατο παρελθόν, μας... υπενθυμίζει κάτι τέτοιο...
Τα προαναφερόμενα πρέπει να αποτελέσουν... ευαγγέλιο για την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη. Δεν είμαστε εμείς που θα υποδείξουμε τι πρέπει να κάνουν, γιατί φανταζόμαστε ότι το γνωρίζουν. Δεν πιστεύουμε ότι η ΝΔ και ο ίδιος ο Μητσοτάκης πάσχουν από "αυτοκτονικό ιδεασμό". Ούτε πιστεύουμε ότι ο Μητσοτάκης θα θελήσει να... ανταποδώσει τις απανωτές... χορηγίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης, κάνοντας τους... δώρα! Είναι στο χέρι του να καταλάβει την κρισιμότητα των στιγμών και να αξιοποιήσει όλα τα δυνατά "όπλα" για να κερδίσει τις εκλογές του 2027.
Η πολιτική σταθερότητα μπορεί να απειληθεί ανά πάσα στιγμή. Ιδίως σε έναν κόσμο, ο οποίος έχει αλλάξει άρδην τα τελευταία τρία χρόνια. Γιατί δεν είναι μόνο το διεθνές περιβάλλον, αλλά και ο εσωτερικός "εχθρός", που δεν είναι άλλος από τις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης, οι οποίες υπονομεύουν την πορεία της χώρας. Τους ξέρουμε, τους γνωρίσαμε κατά το παρελθόν, τους ζήσαμε και δεν θέλουμε να ξανατύχουν στον δρόμο μας. Αλλά, το τελευταίο, θα το καθορίσει αποκλειστικά ο Μητσοτάκης με τις αποφάσεις του...