Ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει επιλέξει τον δρόμο των εκπλήξεων, αλλά πάνω απ΄ όλα τον δρόμο που είναι... στρωμένος με δολάρια!
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Με λογική έξυπνου χαρτοπαίκτη που μπλοφάρει, αλλά και ακραίου τζογαδόρου που δεν διστάζει, έχει καταφέρει την τελευταία περίοδο να φέρει τα πάνω κάτω. Με αφορμή το μείζον ζήτημα των δασμών υποχώρησε σε σχέση με τις αρχικές του αποφάσεις, επαναφέροντας την αισιοδοξία στις αγορές. Έκλεισε συμφωνία για πολύ χαμηλούς δασμούς με την Κίνα, έναντι των αρχικών... αστρονομικών ποσοστών, ενώ έστειλε επιστολή στην Κομισιόν με την οποία ζητεί από τους Ευρωπαίους να κάνει ένα εμπορικό deal, χωρίς να προκληθεί... αντάρα! Οι δύο αυτές κινήσεις αποτελούν ομολογία ήττας σε σχέση με τις αρχικές ακραίες θέσεις του, όπως αυτές εκφράστηκαν στις 2 Απριλίου με τις ανακοινώσεις για την επιβολή "τρελών" δασμών.
Η αναγκαστική υποχώρηση του Τραμπ στο ζήτημα των δασμών, έστω και δια της αναστολής εφαρμογής τους για 90 ημέρες, άλλαξε το πλαίσιο των στρατηγικών κινήσεων του. Επεδίωξε και επιδιώκει εντυπωσιακές κινήσεις για να αποκαταστήσει το χαμένο γόητρο του. Άλλωστε, μέσα στις πρώτες 100 ημέρες της δεύτερης θητείας του στον Λευκό Οίκο, αποτελεί τον χειρότερο πρόεδρο των ΗΠΑ σε επίπεδο αποδοχής και δημοφιλίας από το 1953, όταν σε αντίστοιχη θέση βρισκόταν ο τότε (34ος) πρόεδρος Ντουάιτ Αιζενχάουερ.
Ο Τραμπ δείχνει να... ζωγραφίζει αυτή τη στιγμή στο γεωπολιτικό παζλ του πλανήτη. Έχει φέρει στο τραπέζι των συζητήσεων της Ρωσία με την Ουκρανία, έστω και αν ο Πούτιν κάνει κάποια... νάζια και δεν θέλει να παραστεί στις διαπραγματεύσεις της Κωνσταντινούπολης σήμερα (τουλάχιστον με βάση όσα γνωρίζουμε μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές). Από την άλλη, μετά την επίσκεψη στη φίλη Σαουδική Αραβία, όπου έκλεισε συμφωνίες για επενδύσεις άνω των 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων, έκανε τη μεγάλη έκπληξη επισκεπτόμενος το Κατάρ! Σημειώνεται ότι είναι ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που επισκέπτεται τη συγκεκριμένη χώρα, η οποία χρηματοδοτεί τις απανταχού μουσουλμανικές χώρες του κόσμου διαθέτοντας τεράστια ποσά, που προέρχονται από τις άφθονες πετρελαιοπηγές. Αυτό και αν είναι deal!
Από την άλλη πλευρά, ήρε τις κυρώσεις που είχαν επιβληθεί στη Συρία και συνάντησε έναν επικηρυγμένο Τζιχαντιστή (από τις ίδιες τις ΗΠΑ), Σάραα, ο οποίος έχει αναλάβει τις τύχες της χώρας, μετά την αναίμακτη πτώση του τυράννου Άσαντ. Μάλιστα, εκφράστηκε με κολακευτικά λόγια, χαρακτηρίζοντας τον μαχητή, νέο, δυναμικό και άλλα τέτοια. Βέβαια, η κίνηση του αυτή έρχεται σε αντίθεση με τα πιστεύω του Ισραήλ, το οποίο δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι αυτήν την προσέγγιση των Αμερικανών, ιδίως, όταν αυτή βάζει στην εξίσωση την Τουρκία με εξαιρετικά αναβαθμισμένο ρόλο.
Ο Τραμπ, με την κίνηση του αυτή στη Συρία ανεβάζει κατακόρυφα τις "μετοχές" του Ερντογάν, ο οποίος μισεί τον Νετανιάχου, που με τη σειρά του μισεί τον Σουλτάνο, αλλά φαίνεται ότι τα έχει "σπάσει" με τον Τραμπ, ο οποίος θαυμάζει τον... Σουλτάνο! Μιλάμε για πραγματικά πολύ μεγάλες ανατροπές, ενώ, αν λάβουμε υπόψιν ότι οι αντάρτες του ΡΚΚ κήρυξαν το τέλος των πολεμικών επιχειρήσεων κατά της Τουρκίας και ταυτόχρονα η διάσκεψη για το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία γίνεται στην Κωνσταντινούπολη, αντιλαμβανόμαστε όλοι τι σημαίνουν αυτά για τον... ενοχλητικό γείτονα μας. Επιπλέον, το γεγονός ότι ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε έκανε... θεό τον Ερντογάν, μας προτρέπει να αντιληφθούμε ότι κάποια πράγματα ίσως να μην εξελίσσονται τόσο καλά για τη χώρα μας, τόσο στο προσκήνιο, όσο και στο παρασκήνιο...
Με ποιον τρόπο ο Μητσοτάκης μπορεί να κάνει τη μεγάλη ρελάνς κόντρα στον επικίνδυνα αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας
Η ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας, λόγω της ιδιαιτέρως θερμής σχέσης Τραμπ-Ερντογάν και το "σπάσιμο" της σχέσης του Αμερικανού προέδρου με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, αλλάζει σημαντικά τα δεδομένα για την Ελλάδα.
Η Τουρκία απαλλαγμένη από τον εσωτερικό εχθρό των Κούρδων και με ενισχυμένη θέση στη Συρία, έχοντας τις... πλάτες του Τραμπ, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στα ζωτικά συμφέροντα της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Μέχρι και πριν από λίγα... εικοσιτετράωρα, όλοι πίστευαν ότι οι επαφές Μητσοτάκη με τον Νετανιάχου, τον Σίσι της Αιγύπτου και τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη της Κύπρου, είχαν ως βασικό στόχο τη συγκρότηση ενός ισχυρού ενεργειακού "μπλοκ" χωρών, οι οποίες "τρέχουν" τις εξελίξεις με εντολή των Αμερικανών. Ο άξονας Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου-Ελλάδας παραμένει ισχυρός και σταθερά φιλικός προς τις ΗΠΑ, οι οποίες στηρίζουν πολλά για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Ο έλεγχος των υδρογονανθράκων (κυρίως του φυσικού αερίου) στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο αποτελεί αμερικανική και ευρωπαϊκή υπόθεση. Ωστόσο, τα νέα δεδομένα και η εμπλοκή της Τουρκίας, ίσως να σηματοδοτούν ένα νέο σημείο καμπής στην περιοχή μας...
Η μεγάλη σφήνα της Άγκυρας στο γεωπολιτικό παζλ της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μέσω και του τουρκολιβυκού μνημονίου, μπορεί να εξελιχθεί σε μια επικίνδυνη και πολύ δυσάρεστη υπόθεση για τα συμφέροντα της Ευρώπης. Ο Ερντογάν είναι επισήμως ο τοποτηρητής της περιοχής με τις ευλογίες του Τραμπ και αυτό είναι επικίνδυνο για τα εθνικά συμφέροντα, αλλά και για τα συμφέροντα της Ευρώπης. Η διείσδυση των ΗΠΑ στους ουκρανικούς ορυκτούς πόρους και η απόπειρα ελέγχου των εξελίξεων στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, θέτουν τις Βρυξέλλες σε ύψιστο συναγερμό. Μια Ευρώπη που θα έχει δίπλα της το φυσικό αέριο και άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές, αλλά υπό τον πλήρη έλεγχο των ΗΠΑ, δεν θα είναι Ευρώπη. Έτσι, το γεωπολιτικό παίγνιο γίνεται επικίνδυνο, σε μια περίοδο, όπου η απειλή του Πούτιν είναι εδώ και η πίεση για τη στρατιωτική θωράκιση της Ευρώπης είναι ζωτικής σημασίας κάθε λεπτό που περνάει.
Την περασμένη Δευτέρα, ο νέος Καγκελάριος της Γερμανίας, Φρίντριχ Μερτς υποδέχθηκε στο Βερολίνο τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, με τον οποίο έχει εξαιρετικές σχέσεις, αλλά σε ορισμένα ζητήματα όπως το μεταναστευτικό, αλλά και τα ελληνοτουρκικά, τα πράγματα, ίσως να μην είναι τόσο αισιόδοξα, όπως μπορεί να φανταστεί κάποιος. Η Τουρκία μπορεί να μην αποτελεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά αυτή τη στιγμή είναι η μεγαλύτερη χώρα του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας, από πλευράς στρατιωτικής ισχύος. Μάλιστα, έχει φέρει στο προσκήνιο με... επιθετικό τρόπο τον αναθεωρητισμό της. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα, προσπαθεί να βρει "γέφυρες" με τον Λευκό Οίκο, βλέποντας παράλληλα τον παραγκωνισμό του Νετανιάχου από τον Τραμπ και την εκτίναξη των "μετοχών" του Ερντογάν, με τις ευλογίες του Αμερικανού προέδρου!
Η μόνη επιλογή του Μητσοτάκη, με βάση τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται στην περιοχή μας είναι η προσέλκυση επιχειρηματικών κολοσσών από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, καθώς μόνο έτσι θα στηθεί μια πρώτη "ομπρέλα" προστασίας για την εθνική μας ασφάλεια. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψιν μας ότι οι ΗΠΑ, η Γερμανία και άλλες χώρες δεν έχουν πρόβλημα πώλησης εξοπλισμών τελευταία γενιάς στην Τουρκία, τότε για την ελληνική κυβέρνηση δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την πρόσκληση επιχειρηματικών ομίλων τεραστίου βεληνεκούς προκειμένου να επενδύσουν στη χώρα μας. Βέβαια, τέτοιου είδους επενδύσεις δεν έχουν μόνο επιχειρηματικό χαρακτήρα, αλλά κατευθύνονται και με βάση κεντρικές πολιτικές των κυβερνήσεων των χωρών απ΄ όπου προέρχονται.
Ειδικά στον τομέα της ενέργειας, έχουμε την ευκαιρία να προσελκύσουμε ακόμη περισσότερους ισχυρούς "παίκτες" από ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία. Είναι ένα αντίβαρο, μπροστά στον επικίνδυνο αναθεωρητισμό του Ερντογάν, ο οποίος είναι προφανές ότι από δω και πέρα δεν θα... κρατιέται με τίποτα, καθώς έχει εξασφαλίσει την πλήρη στήριξη από τον Αμερικανό πρόεδρο. Αυτό ίσως αποτελεί κακό οιωνό, σε σχέση με τις ανοικτές εκκρεμότητες που έχουμε με τον προαιώνιο εχθρό. Ο Τραμπ κλείνει τα deals με ωμό και κυνικό τρόπο, οπότε στην περίπτωση των διαφορών της χώρας μας με την Τουρκία, δεν μπορεί να έχουμε προσδοκίες ότι μονά-ζυγά θα είναι δικά μας...
Ο Μητσοτάκης καλείται να κάνει μια οικονομική ρελάνς απέναντι στις τελευταίες κινήσεις που γίνονται με άξονα την Τουρκία και ευνοούν σαφέστατα τον Ερντογάν. Η συνεχής ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων σίγουρα περιορίζει την... όρεξη της άλλης πλευράς, αποτελώντας στρατηγικό στόχο της χώρας μας. Ωστόσο, γύρω από την ενίσχυση του αξιόμαχου της χώρας, ώστε να ενισχυθεί η εθνική ασφάλεια, υπάρχει και ο δρόμος του... χρήματος. Η προσέλκυση ικανών ποσοτικών και κυρίως ποιοτικών κεφαλαίων από τους μεγαλύτερους κολοσσούς του πλανήτη αποτελεί μονόδρομο για την κυβέρνηση, καθώς τα οφέλη θα είναι πολλαπλά. Φανταζόμαστε, ότι ο πρωθυπουργός της χώρας και η κυβέρνηση γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πώς μπορούν να επιτύχουν τους συγκεκριμένους στόχους, γιατί οι καιροί έχουν γίνει... επικίνδυνα πονηροί!
Γιατί το... δράμα του ΠΑΣΟΚ μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρό πρόβλημα για τον Μητσοτάκη και τη χώρα!
Η δυσάρεστη έκπληξη του πορίσματος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου για την πυρόσφαιρα που σχηματίστηκε μετά τη σύγκρουση των δύο μοιραίων τρένων στα Τέμπη τον Φεβρουάριο του 2023, φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση όσους ποντάρισαν στα ψέματα και... σκαρφίστηκαν σενάρια συνωμοσίας.
Εκ των υστέρων, διαπιστώνεται ότι η συνέντευξη Μητσοτάκη στον Alpha τον περασμένο Φεβρουάριο, η οποία πυροδότησε κοινωνική αντίδραση, δεν ήταν και τόσο... αποτυχημένη, όπως τη χαρακτηρίζουν πολύ. Ο πρωθυπουργός μπορεί να βγήκε για να απολογηθεί για ένα τραγικό δυστύχημα επί των ημερών διακυβέρνησης του, εκφράζοντας απορίες, ενώ δεν ήταν γνωστά όλα τα δεδομένα. Όσα ακολούθησαν τη συνέντευξη έφεραν σε εξαιρετικά δυσχερή θέση την κυβέρνηση, αλλά, όσο ταχύτερα "έτρεχαν" οι εξελίξεις, τόσο μεγαλύτερη γινόταν η φθορά και για κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης.
Τα σενάρια συνωμοσίας από ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση Ελευθερίας, Ελληνική Λύση και λοιπούς πολιτικούς... τσαρλατάνους, διαψεύδονται παταγωδώς με το εργαλείο της επιστήμης και τη δύναμη της αλήθειας. Η υπόθεση των Τεμπών αποτέλεσε μια μεγάλη πολιτική "επένδυση" κυρίως για το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, καθώς η ίδια έχει αναλάβει τη νομική εκπροσώπηση συγγενών των θυμάτων. Πέραν τούτου, η συγκεκριμένη κυρία δεν αρθρώνει πολιτικό λόγο, δεν έχει θέσεις και δεν αφήνει κανέναν άλλον από το κόμμα της να βγει μπροστά, υπό τον φόβο μην τους πάρει χαμπάρι ο κόσμος και καταλάβει ότι αποτελούν... παρτάλια!
Η... λογοδιάρροια της Κωνσταντοπούλου και η προβολή ενός χαρακτήρα που προσιδιάζει σε φασιστόμουτρο, δεν αποτελεί πρόβλημα για την κυβέρνηση, αλλά "κολλάει" στον... τοίχο τους παλαιούς συντρόφους της σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά. Επιπλέον, εκθέτει και το ΠΑΣΟΚ, ο αρχηγός του οποίου έπεσε... θύμα των θεωριών συνωμοσίας, οι οποίες ξεκίνησαν από τον Βελόπουλο, καλλιεργήθηκαν από την Κωνσταντοπούλου και συντηρήθηκαν από τον Ανδρουλάκη και τον Φάμελλο!
Η Πλεύση Ελευθερίας παγιώνεται στη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις, εκφράζοντας τα πιστεύω αυτών που έβλεπαν σωτηρία με τον... Τσίπρα και τελικώς στο τέλος μάλλον... μούτζωναν τον εαυτό τους στον καθρέφτη! Η Νέα Δημοκρατία φαίνεται ότι μπορεί να αντλήσει πολιτικά οφέλη από τη "δεξαμενή" των αναποφάσιστων και δευτερευόντως από τα κόμματα που βρίσκονται δεξιά της. Συνεπώς, δεν χρειάζεται να ασχολείται με την Κωνσταντοπούλου, η οποία κερδίζει... πελατεία από τον αριστερό χώρο και δεν απειλεί το κοινό του κυβερνώντος κόμματος. Το πρόβλημα όμως δείχνει να το έχει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, το οποίο κατέχει τη θεσμική θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την οποία κέρδισε μέσω... καραμπόλας, λόγω της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί να κέρδισε τις εκλογές τον περασμένο Νοέμβριο, αλλά όπως εγκαίρως είχε προβλέψει η στήλη, η συνέχεια θα ήταν εφιαλτική. Παρά το γεγονός ότι κέρδισε τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εντούτοις, οι εξελίξεις ήταν άκρως απογοητευτικές, αλλά μάλλον αναμενόμενες. Με τον... μαγικό τρόπο που έγινε αντιπολίτευση, έτσι ακριβώς, κινδυνεύει να γίνει... απόκομμα, καθώς απειλείται ακόμη και από την Ελληνική Λύση του Βελόπουλου.
Η υπόθεση των Τεμπών λειτούργησε ως καταλύτης απωλειών για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο χάνει κόσμο προς όλες τις κατευθύνσεις. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ. Κοινός παρονομαστής και για τους δύο προαναφερόμενους, είναι ότι κάποτε ήταν κόμματα εξουσίας, αλλά με το ψέμα, την υποκρισία και τον τυχοδιωκτισμό, κατάντησαν... αποκόμματα διαμαρτυρίας! Υπενθυμίζεται ότι στις εκλογές του Ιουνίου 2023, δεύτερο κόμμα βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μετά είχαμε την παραίτηση Τσίπρα, τη νίκη Κασσελάκη στις εσωκομματικές εκλογές, τη φυγή βουλευτών και την ίδρυση της Νέας Αριστεράς. Ακολούθως, πέταξαν... όξω τον Κασσελάκη και ανέλαβε ο Φάμελλος, ο οποίος κέρδισε στις εσωκομματικές εκλογές τον Πολάκη, ο οποίος πριν απ΄ όλα αυτά, έκανε αγώνα υπέρ του Κασσελάκη! Τι έχουμε ζήσει...
Ανδρουλάκης και Φάμελλος όχι μόνο δεν πείθουν ότι αποτελούν εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, μεμονωμένα ή εν τη ενώσει, αλλά αυτή τη στιγμή ζουν έναν απίστευτο εφιάλτη, βλέποντας τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να τους παίρνει την... πελατεία. Στο ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ότι η ενίσχυση της Πλεύσης Ελευθερίας είναι συγκυριακή και οφείλεται στην υπόθεση της τραγωδίας των Τεμπών. Όμως, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι αυτή η τραγωδία εξελίσσεται σε πολιτικό δράμα για τον Ανδρουλάκη και έρχεται να προστεθεί στη διαπιστωμένη αδυναμία του να αποτελέσει έναν αξιόπιστο πρόσωπο εξουσίας.
Η αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ είναι οφθαλμοφανής, αλλά ταυτόχρονα και επικίνδυνη για την πολιτική σκηνή και τη μελλοντική πολιτική σταθερότητα στη χώρα. Το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη αποτελεί τον μοναδικό εν δυνάμει κυβερνητικό εταίρο για τη Νέα Δημοκρατία, η οποία φαίνεται ότι θα κερδίσει τις εκλογές του 2027, αλλά με βάση το σημερινό εκλογικό σύστημα, χωρίς την επίτευξη αυτοδυναμίας. Το γερμανικό μοντέλο διακυβέρνησης Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλιστών είναι μια πρόβα τζενεράλε και για την περίπτωση της Ελλάδας. Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ με τον κατήφορο που έχει πάρει, ίσως να μην επιτύχει την απαιτούμενη πολιτική επίδοση, ώστε να "κολλήσει" ως κυβερνητικός εταίρος σε μια μελλοντική συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία, με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη. Γιατί η χώρα δεν μπορεί να μείνει ακυβέρνητη επειδή ο Ανδρουλάκης απορρίπτει (τώρα...) μια συνεργασία με τον Μητσοτάκη...
Ο Ανδρουλάκης, πρέπει να έχει αντιληφθεί ότι την επόμενη μέρα των εκλογών δεν θα είναι αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, εφόσον επιμείνει στη θέση για μη συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία. Από την άλλη πλευρά, πιθανολογούμε ότι αυτός και οι επιτελείς του έχουν κατανοήσει ως μοναδικό τρόπο πολιτικής επιβίωσης, την κυβερνητική συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία. Το παράδειγμα της Γερμανίας και οι ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στην Ευρώπη με την άνοδο ακραίων κομμάτων, σε συνδυασμό με τις κοσμογονικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις, θα καταστήσουν ως μονόδρομο μια τέτοια συνεργασία, αν η Νέα Δημοκρατία δεν επιτύχει την αυτοδυναμία.
Το ΠΑΣΟΚ απειλείται με μεγαλύτερη πίεση στα ποσοστά του, ενώ ταυτόχρονα, μια ενδεχόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα έχει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Δεν βγαίνουν με τίποτα οι απαιτούμενοι αριθμητικοί στόχοι και επιπλέον, δεν μπορεί ένα τέτοιο σχήμα να υπηρετήσει τον βασικό στόχο για πολιτική σταθερότητα. Γιατί η πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα δεν είναι μόνο δικό μας θέμα, αλλά και θέμα των εταίρων μας. Η προ ετών τραυματική εμπειρία με τον Τσίπρα και η συμπόρευση του με τους "ψεκασμένους" του Καμμένου, δεν ξεχνιούνται εύκολα...
Οι αλλεπάλληλες... γκάφες του ΠΑΣΟΚ στο θέμα των Τεμπών και όχι μόνο, υπαγορεύουν την αλλαγή πλεύσης από την ηγεσία του. Είναι τρομερά δύσκολο να πείσει ο Ανδρουλάκης το εκλογικό σώμα, ενώ και τα στελέχη του φαίνεται ότι έχουν πέσει στην παγίδα του καταγγελτικού λόγου, χωρίς να πείθουν και χωρίς να συγκινούν τα πλήθη. Σε ένα τέτοιο ΠΑΣΟΚ, είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον Νίκο Ανδρουλάκη να εξασφαλίσει την ισχυρή στήριξη από τον Παύλο Γερουλάνο και την Άννα Διαμαντοπούλου. Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι αν η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας απέχει μόλις κατά μερικούς βουλευτές από τον επιθυμητό αριθμό, δεν θα είναι και ιδιαιτέρως δύσκολο να φύγουν κάποιοι από το ΠΑΣΟΚ και να στηρίξουν μια κυβέρνηση υπό τον Μητσοτάκη! Άλλωστε, τόσους και τόσους έχει σήμερα η κυβέρνηση από το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη! Σε μια τέτοια περίπτωση, το ΠΑΣΟΚ θα οδηγηθεί στη διάσπαση και δεν πρόκειται να ξαναδεί εξουσία στον αιώνα τον άπαντα...
Στη Χαριλάου Τρικούπη πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται ρεαλιστικά. Πρέπει να "χτίσουν" με μεθοδικό τρόπο την ανάκαμψη του κόμματος, ελπίζοντας ότι δεν θα την ξαναπατήσουν με θεωρίες συνωμοσίας όπως στην περίπτωση της τραγωδίας των Τεμπών. Επιπλέον, πρέπει να κάνουν τον σταυρό τους και να παρακαλούν να "ξεφουσκώσει" το κόμμα της Κωνσταντοπούλου. Αν το ΠΑΣΟΚ είναι τρίτο κόμμα, τότε το βράδυ των εκλογών ο Ανδρουλάκης θα... πέσει ή, αν θέλει να κρατηθεί... όρθιος, πρέπει να πάρει τηλέφωνο τον Μητσοτάκη και να του πει "Κυριάκο, σώσε με για να σε σώσω και να σωθούμε όλοι μαζί"...