Η οικονομική ιστορία δείχνει ότι οι Αμερικανοί έχουν μια ιδιαίτερη εμμονή στην πολιτική των αυξημένων δασμών, κάτι που χαρακτηρίζει κυρίως του Ρεπουμπλικάνους.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η Μεγάλη Ύφεση του 1929, όταν κατέρρευσαν οι αμερικανικές εξαγωγές ήταν ένα καλό... μάθημα, απέναντι σε όσους ήθελαν να κάνουν μεγάλη την Αμερική, αγνοώντας τον υπόλοιπο κόσμο. Οι Αμερικανοί δεν άλλαξαν τακτική, αλλά ήταν πιο... μετρημένοι στις κινήσεις τους, μέχρι που φτάσαμε το 1994 στην ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Τότε μπήκε η σφραγίδα της παγκοσμιοποίησης και πλέον όλοι γίναμε μια... γειτονιά! Η φωτιά στον... γείτονα μας, λειτουργεί ως... 112 για εμάς!
Ο Τραμπ παίρνει ένα πολύ μεγάλο ρίσκο αυτή τη στιγμή. Δεν έχει επιτύχει συμφωνίες, οι Κινέζοι του "έριξαν στο κεφάλι" αντίμετρα και από την 1η Αυγούστου, η Ευρώπη καλείται να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, αν και μπορούμε να έχουμε κάποιες μικρές ελπίδες ότι ο... παλαβός του Λευκού Οίκου θα κάνει πίσω. Για... πρωινό, ο Τραμπ επέβαλε δασμούς 30% στην Ευρώπη, αλλά αν η Ένωση προχωρήσει με τη σειρά της σε αντι-δασμούς, τότε απειλεί να αυξήσει εκ νέου τους δασμούς κατά το ίδιο ποσοστό των ευρωπαϊκών αντιμέτρων! Φαύλος κύκλος! Το μόνο που έχουμε να επισημάνουμε είναι ότι όπως ο Τραμπ την πάτησε με τον Πούτιν στο θέμα της Ουκρανίας, έτσι κινδυνεύει να την πατήσει και τώρα. Και δυστυχώς δεν μπορεί να τον μαζέψει κανείς...
Ο εμπορικός πόλεμος που έχουν ξεκινήσει οι ΗΠΑ, αναμένεται να γίνει πιο... άγριος και μάλιστα σε μια συγκυρία, όπου η Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα δεν μπορεί να προχωρήσει σε νέες μειώσεις επιτοκίων. Βέβαια, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα και για την Ευρώπη, ιδίως για τις τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες της. Οι δασμοί θα... πονέσουν τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία, άρα θα επηρεαστεί η ζήτηση σε αυτές τις χώρες από τις εισαγωγές που θα κάνουν από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σε αυτήν την περίπτωση θα λειτουργήσει το ντόμινο π.χ. για τις ελληνικές εξαγωγές, τις επενδύσεις, τον τουρισμό και την κατανάλωση.
Με βάση τα παραπάνω, οι αγορές δεν φαίνεται ότι θα μπορούσαν να υποστηρίξουν υψηλότερα επίπεδα τιμών, εάν και εφόσον επιβεβαιωθεί το αρνητικό σενάριο. Αυτό μας δείχνει η νέα ανάκαμψη του χρυσού, ενώ οι διεθνείς αναλυτές προειδοποιούν και τον Τραμπ, ότι από τη μία θα αυξήσει τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού, αλλά από την άλλη, θα υπάρξουν επιπτώσεις σε άλλους κλάδους της αμερικανικής οικονομίας και φυσικά στον πληθωρισμό και στα επιτόκια. Περιμένουμε βεβαίως να δούμε και τους δασμούς που θα επιβάλλει η Ευρώπη στα αμερικανικά προϊόντα, προκειμένου να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα.
Οι ακριβότερες εισαγωγές για τον μέσο Αμερικανό πολίτη ισοδυναμούν με ώθηση στον πληθωρισμό. Γιατί μέχρι να πάρουν... μπρος οι αμερικανικές επιχειρήσεις και να πουλήσουν περισσότερα προϊόντα, η ζημιά θα έχει γίνει. Ο υψηλότερος πληθωρισμός θα αναγκάσει αργά ή γρήγορα τη FED να αυξήσει τα επιτόκια, προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερη κρίση στις σχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ με τον επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας Τζερόμ Πάουελ. Προφανώς, δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη γνώση για να αντιληφθεί κάποιος ότι ένα τέτοιο οικονομικό περιβάλλον αβεβαιότητας, θα προκαλέσει ντόμινο στα κρατικά χρεόγραφα, τις μετοχές, αλλά και τα περιουσιακά στοιχεία της πραγματικής οικονομίας.
Μέσα σε όλα αυτά, η Ευρώπη καλείται να θωρακίσει την οικονομία της από την απειλή Τραμπ, αλλά παράλληλα είναι υποχρεωμένη να εξοπλίζεται συνεχώς για να στείλει το μήνυμα της αποτροπής στον εγκληματία Πούτιν. Όποιος νομίζει ότι μέσα από αυτό το σκληρό "μπρα ντε φερ" θα υπάρξει κάποιοις μεγάλος νικητής ή ηττημένος, μάλλον πρέπει να αναθεωρήσει. Ο... παλαβός του Λευκού Οίκου είναι ο "εμπρηστής" της παραδοσιακής σχέσης ΗΠΑ-Ευρώπης, η οποία είχε ως κύρια συστατικά τη γεωπολιτική και στρατιωτική συνεργασία, αλλά και την εμπορική και οικονομική αλληλοϋποστήριξη.
Ο... αμετανόητος παλαβός του Λευκού Οίκου θεωρεί ότι μια μεγάλη Αμερική είναι η περιχαρακωμένη Αμερική. Για τον λόγο αυτό παρατείνει συνεχώς την επιβολή δασμών, απειλεί και εκβιάζει, ενώ αγνοεί τον συστημικό κίνδυνο που μπορεί να προκαλέσει στην αμερικανική οικονομία και κυρίως στον χρηματοπιστωτικό και τεχνολογικό τομέα. Δεν υπάρχει κάποιος να τον... μαζέψει, ενώ το μόνο σίγουρο είναι ότι από το πολιτικό και γεωπολιτικό τζογάρισμα που ασκεί χωρίς περιστροφές, βγάζει πάρα πολλά λεφτά ως επιχειρηματίας. Το ίδιο ισχύει και για το... σόι του, αλλά και τους κολλητούς του. Σε αυτούς δεν κατατάσσεται πλέον ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, ο Ίλον Μασκ, ο οποίος, εξοστρακίστηκε από τη θέση του "Υπουργού Αποτελεσματικότητας", ενώ ο Τραμπ τον έχει απειλήσει με... καταστροφή, αν περάσει τις... κόκκινες γραμμές! Μύλος!
Στην Ευρώπη πρέπει να είμαστε έτοιμοι για μεγάλες ανατροπές, καθώς μέχρι σήμερα το ευρωπαϊκό σύστημα διακυβέρνησης ήταν δομημένο στη λογική του ρεαλισμού και της συνεργασίας με τις ΗΠΑ. Με έναν παλαβό στο τιμόνι της μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη, είναι απολύτως φυσιολογικό να υπάρχει έντονη ανησυχία για καθήλωση των αναπτυξιακών ρυθμών στην Ευρωζώνη ή ακόμη και ύφεση. Και αν φτάσουμε εκεί, τότε πρόβλημα θα έχει και η Ελλάδα, έστω και αν οι αναπτυξιακοί ρυθμοί της οικονομίας μας κινούνται σε επίπεδα που φανερώνουν μια αυξημένη ανθεκτικότητα. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι πάντες προειδοποιούν για ένα πολύ διαφορετικό δεύτερο εξάμηνο του έτους, με έντονους κραδασμούς, ανατροπές και... δράματα.
Το αύριο των Αμερικανών και των Ευρωπαίων θα καθοριστεί από τις αποφάσεις του Τραμπ. Δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι έρχεται πολύ μεγάλη ζημιά, αλλά σε κάθε περίπτωση, θα είναι ζημιά, αν μπει φρένο στην πρόοδο του αμερικανο-ευρωπαϊκού άξονα. Θα είναι μια οδυνηρή εξέλιξη που θα οδηγήσει σε πισωγύρισμα τον δυτικό κόσμο, δίνοντας... αέρα στην Κίνα, τη Ρωσία και τους δορυφόρους του. Ίσως μια τέτοια εξέλιξη να επαναφέρει το μυαλό του Τραμπ σε σημείο ισορροπίας. Προς το παρόν όμως δεν φαίνεται κάτι τέτοιο ως πιθανότερο ενδεχόμενο...
Ποιες είναι οι "καθαρές λύσεις" που προωθεί ο Μητσοτάκης για να ενισχύσει το δεξιό προφίλ της κυβέρνησης
Η "εισβολή" λαθραίων μεταναστών από τη Λιβύη στην Κρήτη, αποτελεί την πιο σοβαρή άσκηση δεξιάς ατζέντας για την κυβέρνηση, η οποία, έχει ανακοινώσει τη σκλήρυνση της στάσης της.
"Όποιος μπαίνει παράνομα θα συλλαμβάνεται, θα κρατείται και μετά από κάποιο διάστημα θα απελαύνεται" είναι η κεντρική κυβερνητική γραμμή. Άρα, έχει αρχίσει να κυλάει αντίστροφα ο χρόνος παραμονής των λαθρομεταναστών από τα νότια της χώρας μας, καθώς το εκλογικό σώμα θα περιμένει τον χρόνο... αποχώρησης τους από την ελληνική επικράτεια. Αν ο Μητσοτάκης αποδείξει ότι μπορεί να κάνει πράξη αυτά που έχει εξαγγείλει, τότε θα πάρει πολλούς πόντους.
Από την άλλη πλευρά, η αυστηροποίηση των ποινών για όσους προκαλούν... μπάχαλο στα πανεπιστήμια, καθώς και η διαγραφή των "αιώνιων φοιτητών", συνθέτουν ένα δεύτερο σημαντικό κεφάλαιο της δεξιάς ατζέντας. Οι πρώτοι που θα συλληφθούν για καταστροφές και "θα φάνε στο κεφάλι" κάθειρξη τουλάχιστον 10 ετών, ασφαλώς θα αποτελέσουν... κράχτη για την κυβέρνηση. Ο κόσμος θα συνειδητοποιήσει ότι κάτι πάει να αλλάξει με την αλητεία στα πανεπιστήμια και επιτέλους θα γίνουμε οργανωμένο κράτος. Μην ξεχνάτε ότι σε λίγο καιρό θα έρθουν και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, οπότε σκεφτείτε τι θα σήμαινε για την εικόνα της χώρας, αν κάποιοι κακοποιοί προχωρούσαν σε φθορές και σαμποτάζ. Από την άλλη, αν κάποιος θέλει να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση μπορεί να ισχυριστεί ότι τα έξι χρόνια διακυβέρνησης είναι πολύ μεγάλο διάστημα για να γίνονται ανεκτές τέτοιες συμπεριφορές...
Το τρίτο επίπεδο στο οποίο η κυβέρνηση δίνει εξετάσεις και μάλλον έχει βελτιώσει σημαντικά τον... βαθμό της, είναι η εγκληματικότητα. Το Ελληνικό FBI έχει εξαρθρώσει δεκάδες εγκληματικές οργανώσεις που δρουν εδώ και χρόνια στη χώρα. Βέβαια, υπάρχει και η απορία γιατί τόσα χρόνια δρούσαν ανεξέλεγκτα, αλλά αυτό αποτελεί πλέον ιστορία.
Η δεξιά ατζέντα ή η ατζέντα της λογικής και του ρεαλισμού, έρχεται σε μια συγκυρία, όπου το αριστερό αφήγημα έχει καταρρεύσει. Κανείς δεν δίνει βάση στην Αριστερά που θέλει τη χώρα ένα ξέφραγο αμπέλι, αλλά ούτε και στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, που δηλώνει... θεατής των εξελίξεων με την υιοθέτηση του βλακώδους "παρών" για την αντιμετώπιση του λαθρομεταναστευτικού. Οι αστείες δικαιολογίες της Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και ο συνεχής διασυρμός των θέσεων της πάλαι ποτέ κυβερνώσας Αριστεράς και των... κομματιδίων της, λειτουργούν υπέρ του Μητσοτάκη.
Η δεξιά ατζέντα σε συνδυασμό με ένα πακέτο οικονομικών μέτρων που θα γίνουν αισθητά στην τσέπη του πολίτη, μπορεί να οδηγήσει σε εκ νέου ενίσχυση της δυναμικής της Νέας Δημοκρατίας και του ιδίου του Μητσοτάκη. Ο Πρωθυπουργός μπορεί να συνεχίσει να παίζει χωρίς αντίπαλο, ευελπιστώντας σε περαιτέρω διασπάσεις και δράματα στον χώρο της Κεντροαριστεράς, αλλά και σε συρρίκνωση της ακροδεξιάς. Στην πολιτική, οι έκτακτες καταστάσεις απαιτούν έκτακτες και έξυπνες αποφάσεις, αλλά πολύ περισσότερο "καθαρές λύσεις"...