Μια πρωτοποριακή καλλιτεχνική έκθεση «Special Exhibition 75» με αφορμή την επέτειο των 75 χρόνων φιλίας και διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της Ινδονησίας και της Ελλάδας, εγκαινίασε την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2024 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, η Πρεσβεία της Ινδονησίας σε συνεργασία με τη THEON INTERNATIONAL PLC (THEON), την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) και το Indonesian Institute of Arts (IIA) Denspasar Bali.
Στην έκθεση (1-3 Οκτωβρίου) συμμετείχαν καλλιτέχνες και από τις δύο χώρες, ενώ ξεχώρισε η ανταλλαγή συμβολικών έργων τέχνης: το μαρμάρινο γλυπτό του «Μηχανισμού των Αντικυθήρων» από τον Γιώργο Κοντονικολάου, το ξυλόγλυπτο “RAMA SINTHA” από τους Μπαλινέζους καλλιτέχνες I Made Sumantra και I Made Suparta και τα συνεργατικά έργα ζωγραφικής από ταλαντούχους καλλιτέχνες, τον Ινδονήσιο Naufal Abshar και τις Ελληνίδες Caroline de Souza και Παυλίνα Μπεχράκη.
Ο Πρέσβης της Ινδονησίας στην Ελλάδα, Α.Ε. Dr. Djundjunan, με τον Κρ.Χατζημηνά, CEO THEON International, και τον γλύπτη Γιώργο Κοντονικολάου μπροστά από τον “Μηχανισμό των Αντικυθήρων”
Την εκδήλωση άνοιξε ο Πρέσβης της Ινδονησίας Α.Ε Dr. Bebeb A.K Nugraha Djundjunan, ο οποίος ανέφερε ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση αναδεικνύει όχι μόνο τους ισχυρούς πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς των δύο χωρών, αλλά προβάλλει επίσης τις πλούσιες και κοινές πολιτιστικές ανταλλαγές που ενισχύουν τη φιλία Ελλάδας-Ινδονησίας εδώ και δεκαετίες. «Είμαστε υπερήφανοι που παρουσιάζουμε αυτή την καλλιτεχνική συνεργασία ως σύμβολο της διαρκούς φιλίας μεταξύ των εθνών μας από το 1949 και ως ένα ειλικρινές δώρο της Ινδονησίας προς την Ελλάδα για την αμέριστη υποστήριξή της στην ανεξαρτησία μας το 1945». 
Ο Ιδρυτής και CEO της THEON INTERNATIONAL PLC, Κρίστιαν Χατζημηνάς, τόνισε ότι ο εορτασμός των 75 χρόνων φιλίας μεταξύ Ινδονησίας και Ελλάδας αφορά τόσο το παρελθόν όσο και το μέλλον, καθώς συνεχίζουμε να ενισχύουμε τους πολιτιστικούς και ιστορικούς δεσμούς μας. Υπογράμμισε ότι η τέχνη και η τεχνολογία είναι παγκόσμιες γλώσσες που προωθούν την αμοιβαία κατανόηση και συνεργασία, ενώ σημείωσε τη γεωπολιτική σημασία της Ινδονησίας ως χώρας που αναπτύσσεται ταχύτατα σε οικονομία και τεχνολογία, όπου η THEON συνεργάζεται επιτυχώς με την τοπική βιομηχανία για την κατασκευή συστημάτων νυχτερινής όρασης.
Οι Ινδονήσιοι καλλιτέχνες I Made Sumantra και I Made Suparta αναφέρθηκαν στην πρόκληση υλοποίησης του έργου σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά και στη διαφορετικότητα του ξύλου της ελιάς, που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία του έργου τους “RAMA SINTHA”, και τον συμβολισμό του αιωνόβιου αυτού δέντρου να αντέχει στο χρόνο. «Ελπίζουμε ότι αυτή η συνεργασία θα ισχυροποιήσει τους δεσμούς μεταξύ των Ινδονήσιων και των Ελλήνων, εμπνέοντας περισσότερες καλλιτεχνικές και πολιτιστικές ανταλλαγές στο μέλλον», ανέφεραν. 
Mε τη σειρά του o Γιώργος Κοντονικολάου υπογράμμισε τη διαχρονικότητα του μαρμάρου και τη διττή αξία του «Μηχανισμού των Αντικυθήρων» ως εκπαιδευτικού εργαλείου των επιστημών και συγχρόνως ως πρεσβευτή του ελληνικού πολιτισμού. «Σκοπός μου ήταν η ανάδυση ενός εμβληματικού και πολύτιμου συμβόλου, που έρχεται στην επιφάνεια για να επισφραγίσει μια ιστορική φιλία 75 χρόνων, βάζοντας παράλληλα τα θεμέλια για μια διαρκή πολιτιστική σύνδεση και συνεργασία των δυο λαών».
Ο Ινδονήσιος καλλιτέχνης Naufal Absher και η Ελληνίδα Carolina de Souza αναφέρθηκαν στα κοινά γεωγραφικά, πολιτιστικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά που μοιράζονται η Ινδονησία και η Ελλάδα, τονίζοντας τη σημασία της τέχνης ως γέφυρα που συμβάλλει στην επικοινωνία των δυο λαών. Οι καλλιτέχνες περιέγραψαν τη βαθιά τιμή που βίωσαν για τη συμμετοχή τους στη δημιουργία έργων με βαθιά νοήματα, καρπό της πολιτισμικής αυτής ανταλλαγής. Βρήκαν έμπνευση στην καθημερινή ζωή του ελληνικού και ινδονησιακού λαού που έχει πολλές ομοιότητες. Τα συγκεκριμένα έργα τέχνης αποτελούν φόρο τιμής στη μακροχρόνια φιλία μεταξύ των δύο χωρών και στους κοινούς δεσμούς που ενώνουν τους πολιτισμούς. 
Ο Αντιπρύτανης της ΑΣΚΤ, Ιωάννης Μελανίτης, τόνισε την πρόκληση ολοκλήρωσης του έργου σε σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς οι καλλιτέχνες από το Μπάλι δημιούργησαν το ξυλόγλυπτο στους χώρους της Σχολής, δίνοντας στους σπουδαστές την ευκαιρία να γνωρίσουν την τεχνική τους. «Αυτό που εντυπωσίασε τους σπουδαστές ήταν η δημιουργία του έργου χωρίς να υπάρχει κάποιο σχέδιο αφού οι καλλιτέχνες βασίστηκαν στην εμπειρία και στις ιδιαίτερες ικανότητές τους».